Οι ξένοι, ακόμα και στις διακοπές τους, κρατάνε στο χέρι ένα βιβλίο και διαβάζουν. Μέσα στο αστικό, στο τραίνο, στην πλαζ, είναι συνηθισμένοι να διαβάζουν.
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Εμείς εδώ στην Ελλάδα, αντίθετα, δεν έχουμε πολύ καλή σχέση με το βιβλίο και την βιβλιοθήκη. Ακόμα και τις εφημερίδες ή τα περιοδικά τα αγοράζουμε, όχι για να τα διαβάσουμε, αλλά μόνο για να τα ξεφυλλίσουμε και να δούμε τις φωτογραφίες. Η για να πάρουμε το ένθετο, κανένα cd, προσφορά κλπ.
Από την πείρα μου βλέπω ότι σχεδόν μόνον αυτοί που πάνε σε παρουσιάσεις βιβλίων ενδιαφέρονται και αγοράζουν κανένα βιβλίο. Εξάλλου, τώρα με το ίντερνετ μπορείς να βρεις δωρεάν ό,τι βιβλίο θέλεις.
Μπορεί να έχουμε το ψώνιο να γράφουμε ποιήματα ή διηγήματα, μπορεί να έχουμε νομπελίστες ποιητές, Σεφέρη, Ελύτη, μπορεί να έχουμε ακουστά για τον Ρίτσο, για τον Καζαντζάκη, μπορεί να έχουμε πάει στη Σκιάθο και το μουσείο εκεί του Παπαδιαμάντη, αλλά αν μας ρωτήσει κάποιος να πούμε ποιο βιβλίο η ποίημα τους ξέρουμε, μάλλον δεν θα μπορούμε να απαντήσουμε.
