Το θετικό «κάλεσμα» προς το εκλογικό σώμα είναι κοινό, όπως κοινή είναι η ανησυχία τους για τα επίπεδα συμμετοχής στις κάλπες. Τα αρχηγικά καμπανάκια που χτυπούσαν προ μηνός, ενόψει τότε της αναμέτρησης με απλή αναλογική υπό τον φόβο της αποχής, ακούγονται εκ νέου μια ανάσα από την ενισχυμένη αναλογική.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ζητεί επαναβεβαίωση της ισχυρής εντολής για «μεγάλες αλλαγές», ο Αλέξης Τσίπρας και ο Νίκος Ανδρουλάκης ζητούν μπλόκο σε μια γαλάζια «παντοκρατορία», ελπίζοντας όλοι στη μέγιστη συστράτευση. Η ΝΔ ορίζει ως μεγάλο αντίπαλο τον εφησυχασμό (των δικών της ψηφοφόρων), ο ΣΥΡΙΖΑ αγωνιά να σηκώσει από τον καναπέ τους δυσαρεστημένους από την τελευταία ήττα και ψηφοφόρους που δεν βλέπουν προοπτική ανατροπής συσχετισμών και το ΠΑΣΟΚ παλεύει να κινητοποιήσει ψηφοφόρους με πασοκικές αναφορές που απογοητευμένοι την τελευταία δεκαετία είτε κινήθηκαν προς την αποχή είτε δοκίμασαν την αξιωματική αντιπολίτευση.
Ακόμα και εντός της ΝΔ καταγράφονται δύο σχολές σκέψης περί επιρροής της συμμετοχής – η αισιόδοξη και η πιο συγκρατημένη. Σύμφωνα με τους υποστηρικτές της πρώτης, η αποχή απειλεί ευθέως τους χαμένους, τον ΣΥΡΙΖΑ για παράδειγμα, για τους οποίους φαντάζει πιο βαριά η επιχείρηση «συσπείρωση». Οπως λένε για τη ΝΔ, οι μετρήσεις τούς δείχνουν ότι η παράταξη καταφέρνει να διατηρεί συντριπτικά επίπεδα συσπείρωσης, έχοντας αέρα νικητή, ο οποίος, κατά την ανάγνωσή τους, μπορεί να δημιουργεί από μόνος του θετικό ρεύμα – έστω και μικρό – στο εκλογικό σώμα. Συνεπώς εκτιμούν ως επικρατέστερη την αριστερή αποχή – της απογοήτευσης. Σύμφωνα με στελέχη τα οποία κρατούν μικρότερο καλάθι, η αποχή μπορεί να αποδειχθεί ύπουλος αντίπαλος και για τη ΝΔ, παρότι δημοσκοπικά κινείται με εικόνα ισχύος. Αυτό που φαίνεται να τους προβληματίζει είναι ο συνδυασμός της ενδεχόμενης χαλαρότητας ψηφοφόρων οι οποίοι, προεξοφλώντας τη γαλάζια νίκη, δεν θα τρέξουν με το ίδιο ενδιαφέρον προς το παραβάν, προκαλώντας αποσυσπείρωση και ταυτόχρονα της συσπείρωσης κομμάτων, ιδίως ορισμένων μικρών όπως η ΝΙΚΗ, που εμφανίζονται με «προσηλωμένο, αποκλειστικό κοινό» – άρα και δύσκολα διεκδίκησιμο.
Συνολικά οι εκλογικές ανησυχίες των γαλάζιων σχετίζονται με τους δύο παράγοντες που επηρεάζουν την επίτευξη της αυτοδυναμίας αλλά και το εύρος της: θέλουν το καθαρό ποσοστό της ΝΔ (το λιγότερο) στα επίπεδα του Μαΐου και δεν θέλουν μικρούς εντός Βουλής, άρα ζητούν αυξημένη συμμετοχή και όχι εφησυχασμένους στην… ξαπλώστρα ή χαλαρούς σε άλλες επιλογές. Ενδεικτικές κάποιες αναφορές του Μητσοτάκη χθες από τη Μακεδονία καθώς, όταν έθεσε τον γαλάζιο στόχο «να βγάλουμε δύο έδρες» στη Χαλκιδική, υπογράμμισε ευθέως ότι «πρέπει να συμπιέσουμε και κάποια μικρότερα κόμματα και κομματίδια – που ήταν παντελώς άγνωστα, επικαλέστηκαν το θρησκευτικό συναίσθημα και νομίζω ότι παραπλάνησαν κάποιους συμπολίτες μας».
Εμφατικά είναι το τελευταίο 48ωρο και τα μηνύματά του για τη συμμετοχή. «Η δουλειά δεν έχει τελειώσει», είπε από την Πάτρα, «καμία ψήφος δεν πρέπει να πάει χαμένη και γιατί κανένα εκλογικό αποτέλεσμα δεν προεξοφλείται προεκλογικά» είπε αργότερα από τα Ιωάννινα. «Εσείς έχετε την ευθύνη για το ποιος θα καθορίσει τις τύχες του τόπου» σημείωσε από τα Νέα Μουδανιά και από τον Πολύγυρο ανέφερε ότι είναι η ώρα «να επαναβεβαιωθεί το αποτέλεσμα της 21ης Μαΐου με ακόμα υψηλότερα ποσοστά», ξορκίζοντας τους πειραματισμούς. Ο ίδιος δίνει τελευταία και προσωπικό τόνο στην επίτευξη ισχυρής επίδοσης. «Οσο υψηλότερο το ποσοστό», επανέλαβε χθες, «τόσο πιο βαριά η ευθύνη, να ξέρετε ότι σε αυτό θα είμαι κάθετος».
