Ο λόγος για το έργο: Eνεργειακή – αισθητική αναβάθμιση τμήματος της οδού Θεσσαλονίκης (από διασταύρωση με οδό Κασσάνδρου έως την οδό Μουσών), καθώς και της οδού Μαρίνου Αντύπα η οποία σύμφωνα με τις ανακοινώσεις του Δήμου Κατερίνης : «Aναμένεται να συμβάλει στην αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των κατοίκων, στην αστική και περιβαλλοντική ανάπτυξη της περιοχής και στη μείωση εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα!».
Αλήθεια, πώς θα επιτευχθεί η μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και πώς θα αναβαθμιστεί η ποιότητα ζωής των κατοίκων χωρίς την κατασκευή υποδομών για την ασφαλή μετακίνηση ποδηλατών? Αλλάζοντας τις τσιμεντένιες πλάκες πεζοδρομίου με τσιμεντένιους κόκκινους (ψυχρούς!) κυβόλιθους και χρησιμοποιώντας χωμάτινα δάπεδα σε διάφορα σημεία, σίγουρα είναι εποικοδομητικά αλλά δεν αποτελούν από μόνα τους «πηγή ζωής» για το αστικό περιβάλλον.
Πριν λίγους μήνες χάσαμε την ευκαιρία για κατασκευή ενός εγκεκριμένου ποδηλατόδρομου στο κέντρο της πόλης και παρόλες τις υποσχέσεις και δεσμεύσεις κατά τη διάρκεια της δημόσιας διαβούλευσης για τα ΣΒΑΚ, αυτή τη στιγμή βλέπουμε να δρομολογείται ένα έργο στην οδό Θεσσαλονίκης χωρίς ποδηλατόδρομο. Υποτίθεται ότι το ΣΒΑΚ ήταν απαραίτητη προϋπόθεση για την ένταξη έργων στο Πράσινο Ταμείο και όπως φαίνεται, οι φόβοι μας επιβεβαιώνονται, ότι διαβουλευτήκαμε για ένα Σχέδιο Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας μόνο για τα μάτια και μόνο επειδή ήταν προϋπόθεση για την ένταξη έργων σε διάφορα προγράμματα.
Εκτός κι αν δεν «χωρούσε», όπως ακούστηκε από κάποιους συμμετέχοντες στη διαβούλευση για τα ΣΒΑΚ όταν η συζήτηση γινότανε για άλλους δρόμους της ίδιας περίπου διατομής.
Αλλά αν δεν χωράει ποδηλατόδρομος στην οδό Θεσσαλονίκης, αλήθεια πείτε μας, σε ποιόν δρόμο της Κατερίνης θα χωρέσει?
