Στο σκηνικό του φρικτού ατυχήματος του Νίκι Λάουντα, στην “πράσινη κόλαση” του Nordschleife της πίστας του Νίρμπουργκρινγκ, επέστρεψε μία από τις πρώτες Ferrari του θρυλικού Νίκι Λάουντα για έναν γύρο στα χέρια του Ματίας Λάουντα – γιου του τρις πρωταθλητή.
Το ατύχημα του Λάουντα στο Νίρμπουργκρινγκ των 22 χιλιομέτρων το 1976 είναι ένα από τα πιο σοκαριστικά και κομβικά γεγονότα της ιστορίας της Formula 1.
Σχεδόν μισό αιώνα αργότερα, ο Ματίας Λάουντα θα οδηγούσε -το περασμένο τριήμερο- μια από τις πρώτες Ferrari του πατέρα του στην ίδια πίστα, υπό το βλέμμα της τότε (πρώτης) συζύγου του Νίκι Λάουντα, Μαρλέν.
Η εμβληματική Ferrari 312 B3-74 φιλοξενούσε στο κόκπιτ της τον Νίκι Λάουντα στα ξεκινήματα της καριέρας του Αυστριακού πιλότου, στις αρχές της δεκαετίας του 1970.
Μισό αιώνα αργότερα, ο απόγονος του τρις πρωταθλητή της F1 την οδήγησε την στο πλαίσιο μιας εκδήλωσης που διοργάνωσε η Red Bull στην αποκαλούμενη «πράσινη κόλαση».
Πρόκειται για ένα μονοθέσιο-θρύλο του ιταλικού εργοστασίου.
Η Scuderia άρχισε να εξελίσσει την 312 για τη σεζόν του 1973, αλλά αντιμετώπισε τόσα προβλήματα που ο τότε αγωνιστικός διευθυντής Λούκα ντι Μοντεζέμολο έφτασε να πει ότι θα ήταν προτιμότερο η Ferrari να μην αγωνιζόταν καθόλου.
Τότε ανέλαβε δράση ο θρυλικός Μάουρο Φοργκιέρι, εμβληματική προσωπικότητα της τεχνικής διεύθυνσης της Scuderia, και άλλαξε σχεδόν τα πάντα:
κράτησε αυτούσιο μόνο το μονοκόκ και τον αεραγωγό τύπου περισκοπίου πάνω από το κράνος του οδηγού, αλλά μείωσε το μεταξόνιο και άλλαξε την κατανομή βάρους και τη χωροταξία (με τη μετακίνηση των ψυγείων).
Στον πυρήνα της η 312 Β3-74 είχε τον επίπεδο 12κύλινδρο κινητήρα των 2.991 κ.εκ., με βάρος που δεν ξεπερνούσε τα 582 κιλά.
Ακολούθησαν εκτεταμένες δοκιμές του αυτοκινήτου, ώστε να λυθούν τα τεράστια προβλήματα αξιοπιστίας που αντιμετώπιζε – σε σημείο που η Ferrari εγκατέλειψε τη συμμετοχή της στους αγώνες GT για να αφιερώσει όλες τις υποδομές της στο μονοθέσιο της F1.
Έτσι, η 312 ήταν έτοιμη για το 1974 για τον Κλέι Ρεγκατσόνι και το νέο, μεγάλο ταλέντο της Scuderia ονόματι Νίκι Λάουντα.
Το μονοθέσιο ήταν τόσο ανταγωνιστικό που κέρδισε 10 πολ ποζίσιονς και ο Ρεγκατσόνι διεκδίκησε μέχρι τέλους τον τίτλο από τον Έμερσον Φιτιπάλντι.
Με αυτήν ο Λάουντα σημείωσε τρεις νίκες το 1974.
Ένα από τα αντίτυπα της 312 Β3-74 ήρθε και πάλι στη ζωή, λοιπόν, το περασμένο τριήμερο στο Νίρμπουργκρινγκ, στα χέρια του Ματίας Λάουντα.
Και κυκλοφορούν ήδη πολλές φωτογραφίες στο διαδίκτυο από το πέρασμά του από το τμήμα Bergwerk της πίστας, όπου ο εκλιπών πατέρας του είχε το φρικτό ατύχημά του το 1976.
Και όπως σημείωσε και το ιταλικό περιοδικό Autosprint, αυτό συνέβη ακριβώς την ίδια ημερομηνία -με 47 χρόνια διαφορά- με τη μυθική μονομαχία του Νίκι Λάουντα με τον Τζέιμς Χαντ στην πίστα του Φούτζι στην Ιαπωνία – όπου επίσης το ίδιο τριήμερο η Scuderia αγωνιζόταν στην κατηγορία των Hypercars του πρωταθλήματος WEC.
