Αυτές τις μέρες πυρετός διεργασιών, επαφές διαβουλεύσεις, συμφωνίες, υποσχέσεις, πλήθος υποψηφίων, μεγάφωνα, ομιλίες κονταροχτυπήματα αντιπάλων, με δυο λόγια χαμός για το ποιος θα αναδειχθεί νικητής, για να τα καταφέρει… Θα τα καταφέρει; Όποιος και να ΄ναι. Εμείς του το ευχόμαστε…. Ωστόσο θα παραθέσουμε συνδρομητικά κάποιες απόψεις μας και κάποια ερωτήματα αναμένοντας απαντήσεις, που δεν συζητήθηκαν καν στην μέχρι τώρα προεκλογική διαπάλη των υποψηφίων. Όπως επίσης και τα υπαρκτά θεσμικά λόγω μνημονίων εμπόδια, που θα βρουν οι αιρετοί της Τ.Α . άρχοντες που – αλίμονο – καθόλου δε συζητήθηκαν δυστυχώς από κανένα.
Γράφει ο Γιώργος Βαζάκας – φιλόλογος
Και το πρώτο πράγμα που πρέπει να απαντήσουν οι υποψήφιοι της Τ. Α . και ειδικά οι περιφερειάρχες, πρωτίστως της Αττικής είναι : Τι θα κάνουμε με την επίλυση των απαραίτητων έργων αντιπλημμυρικής θωράκισης του λεκανοπεδίου ή άλλων περιοχών; Αυτό που είδαμε στην Μάνδρα Αττικής πριν κάποια χρόνια και πρόσφατα το είδαμε στη Θεσσαλία είχε προβλεφθεί με μελέτες, που είχαν εκπονηθεί και δημοσιοποιηθεί από το 2017 – 2018 για τις ζώνες υψηλού κινδύνου πλημμύρας. Οι μελέτες αυτές έλεγαν και τι πρέπει να κάνεις. Γιατί κανείς δεν μιλάει γι’ αυτό το πράγμα;
Το δεύτερο είναι, αν η νέα αυτοδιοικητική διοίκηση θα υπερασπισθεί το χαρακτήρα της αυτοδιοίκησης. Ο χαρακτήρας της Τ.Α. δεν είναι να αποτελεί το μακρύ χέρι της κεντρικής διοίκησης. Ο χαρακτήρας της είναι να υπερασπίζεται την αυτονομία της – που βεβαίως προβλέπεται από το Σύνταγμα μας. Σεβόμενη την αυτονομία της θα κρατήσει τα οικονομικά αποθεματικά της στο ταμείο της ή θα πάει να τα καταθέτει στον κοινό λογαριασμό, για να τα χρησιμοποιεί το υπουργείο οικονομικών. Έτσι όμως φτάνουμε στο σημείο, επειδή δεν υπάρχουνε πλέον διαθέσιμα να επιβάλλονται καινούργιες φορολογίες, για να βρεθούνε έσοδα
Για να μην επιβάλλει καινούργιες φορολογίες και για να ξεφύγει απ’ αυτή τη λογική, είναι διατεθειμένοι οι εκλεγμένοι στην Τ. Α. να πράξει αυτό; Να επιμερίσει τις φορολογίες κατά οικονομική επιφάνεια; Δηλαδή δεν μπορεί το νοικοκυριό να έχει τις ίδιες υποχρεώσεις, που έχουν οι τράπεζες και οι μεγάλες εμπορικές αλυσίδες. Με άλλα λόγια δε θα πρέπει το νοικοκυριό που έχει το 10% της οικονομικής επιφάνειας της περιφέρειας και να φορολογείται το ίδιο με εκείνον, που έχει το 90% κι αυτό το κατέχουν κατά κύριο λόγο οι πολυεθνικές, οι μεγάλες αλυσίδες και προ παντός οι τράπεζες.
Ένα άλλο ζήτημα είναι: Η Τ.Α. θα οργανώσει την παρουσία του πολίτη στο χώρο της, δηλ. η Τ.Α. θα αναβιώσει ως φορέας υπεράσπισης των δικαιωμάτων των πολιτών; Γιατί η Τ.Α. ειδικά στον ελληνικό χώρο ήταν λαϊκός φορέας, αυτός που είναι κοντά στον πολίτη, έτσι ώστε ο πολίτης να μπορεί σ’ αυτή να υπερασπίζεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον εαυτό του, την κατοικία του, τα δικαιώματά του, να βρίσκει, όπως λέμε; «ευήκοον ους».
Ένα άλλο θέμα πολύ σημαντικό είναι το ζήτημα της διαχείρισης μιας περιφέρειας. Έχουν ακουστεί πάμπολλες καταγγελίες διαχείρισης π.χ. για κάποιον απερχόμενο περιφερειάρχη. Θα γίνει δικαστικός έλεγχος και θα μπει εισαγγελία στη μέση, πριν υπογράψει ο καινούργιος ή θα επικρατήσει η θέση: το κράτος έχει συνέχεια, τις ατασθαλίες του προηγούμενου τις παίρνω πάνω μου ως καινούργιος, για να συνεχίσω τις δικές μου;
Επί πλέον η περιφέρεια μπορεί να πάρει μέτρα μείωσης του ΦΠΑ σε οποιαδήποτε διακίνηση προϊόντος, που αφορά λαϊκή αγορά. Θα το κάνει; Η περιφέρεια αγκαλιάζει κι αγροτικές περιοχές, που αυτή τη στιγμή στενάζουν… Γιατί να μην τις απελευθερώσουν από το ΦΠΑ ; θα έρθουν σε σύγκρουση με την κεντρική πολιτική, θα πει κάποιος. Ε, και; λοιπόν, γι΄ αυτό και τους λέμε ΟΤΑ , δεν τους λέμε Κεντρική Διοίκηση, ας πούμε «τάδε τμήμα της». Με τη μείωση του ΦΠΑ ο αγρότης και παραγωγός θα δώσει καλύτερες τιμές , θα στηριχθούν οι λαϊκές αγορές, θα ενισχυθεί η ποιότητα διατροφής και η υγεία του κόσμου. Εναντιώνεσαι στο βιομηχανικά τυποποιημένο τρόφιμο, που γίνεται μέσω των σούπερ μάρκετ. Χτυπάς την ακρίβεια κυρίως στα νωπά προϊόντα. Έτσι θα βοηθήσουμε και τους αγρότες, που έχουμε ακόμα, γιατί σε λίγο, αν δεν τους ενισχύσουμε, δε θα τους έχουμε…
Αναδείξαμε κατά τη γνώμη μας κάποια καίρια θέματα, που η υλοποίησή τους θα δικαιώσει κάποιες ευρύτερες προσδοκίες κι ευχόμαστε να τις δώσει προσοχή ο όποιος καλόπιστος ειδικά o υποψήφιος για την Τ.Α. Και πιστεύουμε ότι, αν τα προαναφερθέντα υλοποιηθούν από τους εκλεγμένους, θα τους αναγνωρισθεί, ότι ψηφίστηκαν για την υπεράσπιση των συμπολιτών τους κι όχι για υστερόβουλη κομπίνα.
Τώρα για όσα αναφέραμε, θα μιλήσουμε για τα θεσμικά εμπόδια που στην αρχή του άρθρου μας είπαμε, ότι υφίστανται για την πραγμάτωσή τους και αυτά αντικειμενικά είναι το μεγάλο πρόβλημα για τη χώρα μας και αυτό είναι ότι η πατρίδα μας είναι από το 2010 σε καθεστώς κατοχής και μνημονίων από τους δανειστές της. Ας είμαστε όμως συγκεκριμένοι: Το Ιούνο του 2010, μετά το πραξικόπημα του Μαϊου του 2010 οπόταν η χώρα παραιτήθηκε αμετάκλητα κι άνευ όρων από την εθνική της κυριαρχία, ψηφίστηκε ο νόμος Καλλικράτη σ’ αυτόν προβλέπεται η ύπαρξη και η λειτουργία της λεγόμενης, με τον ευάκουστο τίτλο, Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Η (Α.Δ.) είναι ένα μόρφωμα κρατικό, που εποπτεύει τη λειτουργία των δήμων. Επικεφαλής της ορίζεται μετακλητός υπάλληλος με το βαθμό του γενικού γραμματέα. Υπάρχουν επτά (Α.Δ.) στα διαμερίσματα της Ελλάδας . Οι (Α.Δ.) εάν οι δήμοι αποφασίσουν να κάνουν κάτι παραπάνω από το μάζεμα των σκουπιδιών, ή την αλλαγή των λαμπτήρων του δημοτικού φωτισμού ή την είσπραξη των δημοτικών τελών ή των τέλων ύδρευσης ή την κατασκευή κάποιου μικρού έργου, δηλαδή κάτι που να ξεφεύγει από τα προαναφερθέντα, έρχεται η (Α.Δ.) και σε μπλοκάρει. Τα όσα λέμε δεν είναι συνωμοσιολογία. Ο καθένας πληκτρολογώντας στο (.Α.Δ.) , μπορεί να δει τις αρμοδιότητές της.
Κλείνοντας το άρθρο μας θέλουμε να αναφέρουμε κι ακόμα ένα στοιχείο, που ενισχύει το γεγονός, ότι είμαστε χώρα σε κατοχή κι επομένως μλοκάρεται και η λειτουργία των αρχόντων της Τ.Α. από τους δανειστές της χώρας μας. Και να τι εννοούμε : Με τον νόμο: Ν.4336 – 14/8/2015 παρ.Γ΄ σελ 1014, κάθε ελληνική κυβέρνηση δεσμεύεται , πριν εισάγει οποιοδήποτε νομοσχέδιο στη Βουλή για ψήφιση,να διαλέγεται και να συμφωνεί με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (Δ.Ν.Τ.) , την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (Ε.Κ.Τ.) και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Δυστυχώς μέσα σ’ ένα τέτοιο νομικό κλίμα θα λειτουργήσουν οι εκλεγμένοι άρχοντες της Τ.Α. και εμείς με το καλό θα πάμε να τους ψηφίσουμε. Το δυστύχημα είναι, ότι αυτά δεν τα ακούμε στον δημόσιο πολιτικό διάλογο. Και πως να τα ακούσουμε , όταν η πλειονότητα των πολιτικών δυνάμεων τα αποδέχτηκαν, γι’ αυτό ή τα αρνούνται ή τα παρερμηνεύουν η τα αποσιωπούν. Δυστυχώς, δυστυχέστατα!… Μακάρι οι αιρετοί της Τ.Α. να βρουν τρόπους να ξεπεράσουν αυτές τις μνημονιακές συμπληγάδες και να μάθουμε κι εμείς το πώς…
*Ο Γιώργος Βαζάκας είναι μέλος του Ε.ΠΑ.Μ.(Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο)
