Το παμπάλαιο πρωτοχρονιάτικο έθιμο με πολύπλοκη μεταμφίεση και θορυβώδη κουδούνια αναβίωσε στους δρόμους της Κατερίνης. Εμείς «συλλάβαμε» τα μπαμπαλιούρια στον πεζόδρομο της Κανάρη, το μεσημέρι της παραμονής.
Να αναφέρουμε ότι:
Tα μπαμπαλιούρια, μετέφεραν στην Κατερίνη οι Λιβαδιώτες από το Λιβάδι Ολύμπου και τηρείτο το πρωί της Πρωτοχρονιάς.
Οι υποψήφιοι μπαμπαλιούρηδες φορούν το σαλαβάρι, ένα είδος λευκού ή μαύρου παντελονιού. Κάτω από τα γόνατα βάζουν μαύρες ή άσπρες καλτσοδέτες, όμοιες με εκείνες που φορούν οι τσολιάδες.
Το σαλαβάρι το στερεώνουν στη μέση με μια πλατειά μάλλινη, άσπρη ή μαύρη ζώνη. Το πουκάμισο είναι άσπρο και πλατυμάνικο, εξάρτημα και αυτό της τσολιάδικης στολής.
Στη συνέχεια τυλίγουν μια κουβέρτα ή ένα σεντόνι κυλινδρικά και το δένουν με δυνατό σχοινί. Αυτός ο κύλινδρος θα στερεωθεί στο στήθος και θα γίνει η βάση πάνω στην οποία θα κρεμαστούν τα κυπριά, τα οποία ζυγίζουν από 3 έως 6 κιλά το ένα και δημιουργούν πολύ δυνατό θόρυβο.
Στο κεφάλι τοποθετούν ειδική μάσκα από τομάρι ζώου, τη φουλίνα, συνήθως από δέρμα χοίρου, η οποία είναι μαύρη ή άσπρη και έχει ανοίγματα για τα μάτια και το στόμα. Εξωτερικά τη χρωματίζουν.
Το τελευταίο εξάρτημα του μπαμπαλιουριού είναι το ξύλινο σπαθί. Εχει μήκος 40-80 εκατοστά και βάφεται με παράλληλους πολύχρωμους κύκλους.
Τα μπαμπαλιούρια τα παλιά χρόνια ανάγκαζαν τους Λιβαδιώτες να μπαίνουν μεταξύ σπαθιού και στήθους και δεν τους άφηναν αν δεν έβαζαν πάνω στο σπαθί χρήματα. Μόλις κατέθεταν τα χρήματα τα θύματα, ο αδελφογύρτης τα έπαιρνε και ευχόταν χρόνια πολλά.
