Το γραφικό Ελατοχώρι, με την άγρια ορεινή ομορφιά του στα ανατολικά Πιέρια, αποτελεί ιδανικό σημείο εξόρμησης για όσους και όσες επιζητούν στιγμές χαλάρωσης και ηρεμίας, ακολουθώντας τα γραφικά και ενίοτε χιονοσκέπαστα μονοπάτια του, στις δασωμένες πλαγιές του βουνού που θυμίζει, χωρίς καμία διάθεση υπερβολής, πίνακα ζωγραφικής.
Ενημερωτικά τα Πιέρια όρη είναι από τα πιο πυκνοδασωμένα βουνά της Ελλάδας, με την οξιά και το μαύρο πεύκο να κυριαρχούν. Εκτείνεται βορειοδυτικά του Ολύμπου, μεταξύ Πιερίας, Ημαθίας και Κοζάνης και είναι απολύτως ήπιο και προσβάσιμο.
Στο βουνό ξεχωρίζουν τα μεγάλα δάση από έλατα και καστανιές, ενώ συναντώνται πλατάνια, σφεντάμια και ιτιές, δίπλα σε ρέματα με τρεχούμενα γάργαρα νερά.
Ψηλότερη κορυφή του είναι το Φλάμπουρο (2.193 μ.), ενώ οι πλαγιές του βουνού είναι διάσπαρτα με μονοπάτια, κάποια από αυτά οργανωμένα.
Ο παλιός οικισμός καταστράφηκε ολοκληρωτικά το 1944 όταν οι Γερμανοί εκτέλεσαν 32 κατοίκους του χωριού ως αντίποινα για την δράση αντιστασιακών ομάδων στην περιοχή. Μόνο η εκκλησία του Αγίου Νικολάου (17ου αιώνα), με το μοναδικό ξυλόγλυπτο τέμπλο, διασώθηκε.
Μετά το 1950 οι κάτοικοι έκτισαν λίγο παρακάτω το σημερινό χωριό, που τα τελευταία χρόνια επιχειρεί σταθερά να καταστεί εναλλακτικός προορισμός ως αφετηρία δραστηριοτήτων στο βουνό, όπως πεζοπορία και ποδηλασία σε οργανωμένες διαδρομές, ορειβασία στις κορυφές του βουνού, αλλά και χειμερινά σπορ στο χιονοδρομικό κέντρο.
Σήμερα ο πληθυσμός του χωριού, αγγίζει τους 500 κατοίκους. Στην βόλτα που κάναμε στο χωριό συναντήσαμε κατοίκους που μας εξέφρασαν ένα παράπονο να μην χωρίζουμε το Ελατοχώρι σε δυο μέρη πάλαιό και νέο καθώς όπως ανέφεραν είναι ένα τόπος και τον χωρίζουν μερικά βήματα μόνο και πως η φωτιά τους ανάγκασε για την μετεγκατάσταση περίπου μετά το 1950.
Το όμορφο Ελατοχώρι χιονισμένο και μη αξίζει να το επισκεφτείτε όλες τις εποχές του χρόνου.
