Στην μόνη προσευχή που μας δίδαξε ο Χριστός το «Πάτερ ημών», το μόνο αίτημα προς τον Θεό για τα προς το ζην είναι «τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον» δηλαδή βοήθησέ μας να έχουμε σήμερα φαγητό να φάμε.
του Χαράλαμπου Παπαδόπουλου
Δεν Τον παρακαλάμε να μας βοηθήσει να έχουμε εργασία, να έχουμε σπίτι, να έχουμε υγεία, να έχουμε αυτοκίνητο, να πληρώσουμε το ενοίκιο, να πάμε διακοπές, τίποτα, τίποτα. Τον παρακαλάμε μόνο να έχουμε σήμερα φαγητό, τίποτε άλλο.
Ο μέγας Απόστολος Παύλος γράφει προς τον Τιμόθεο : «ἔχοντες δὲ διατροφὰς καὶ σκεπάσματα, τούτοις αρκεσθησόμεθα» (Α΄Τιμοθ. 6,8)δηλαδή πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι αν έχουμε φαγητό να φάμε και ρούχα να ντυθούμε. Ας μη βιαστούν να ορμήσουν κάποιοι, σε πιστούς χριστιανούς απευθύνεται ο Απόστολος.
Ο Ιακώβ, ο γιός του Ισαάκ και της Ρεβέκκας, ενώ προχωρούσε μετανάστης προς ξένη χώρα παρακάλεσε τον Θεό να έχει μόνο φαγητό να φάει και ρούχα να ντυθεί : «Εάν δω μοι Κύριος άρτον φαγείν, και ιμάτιον περιβαλέσθαι». Και σχολιάζει ο Χρυσόστομος : «Μη τοίνυν έτερον τι των βιωτικών αιτούμεν παρ’ αυτού. Ανάξιον γαρ σφόδρα παρά του ούτω φιλοτίμου και τοσαύτην δυνάμεως περιουσίαν κεκτημένου ταύτα αιτείν, ά τω παρόντι συγκαταλύεται βίω, και πολλήν έχει την μεταβολήν και την μετάπτωσιν . τοιαύτα γαρ άπαντα τα ανθρώπινα, κάν πλούτον είπης, κάν δυναστείαν, κάν δόξαν ανθρωπίνην . αλλ’ αιτώμεν τα αεί μένοντα, τα διαρκή, και μεταβολήν ουκ επιστάμενα.
Μετάφραση : Ας μη ζητούμε για τα προς το ζην τίποτε άλλο από τον Κύριο, εκτός από τροφή και ρούχα που είναι τα απαραίτητα για να ζήσουμε. Διότι είναι πολύ ανάξιο να ζητάμε από τον τόσο φιλότιμο και παντοδύναμο αυτά που καταστρέφονται στην παρούσα ζωή και πολύ μεταβάλλονται και μετατρέπονται. Τέτοια είναι όλα τα ανθρώπινα, και ο πλούτος, και η εξουσία και η ανθρώπινη δόξα. Αλλά να ζητάμε αυτά που μένουν για πάντα, και δεν μεταβάλλονται ποτέ.
Μα και στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο ξεκάθαρα προστάζει ο Χριστός : «μὴ οὖν μεριμνήσητε λέγοντες, τί φάγωμεν ἢ τί πίωμεν ἢ τί περιβαλώμεθα; πάντα γὰρ ταῦτα τὰ ἔθνη ἐπιζητεῖ· οἶδε γὰρ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος ὅτι χρῄζετε τούτων ἁπάντων. ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν» (Ματθ. 6,31).
Πριν από τα λόγια αυτά λέει ο Χριστός. Γιατί ανησυχείτε μήπως δεν έχετε φαγητό να φάτε ; Δεν βλέπετε όλα τα πουλιά τα οποία ούτε σπέρνουν, ούτε μαζεύουν σε αποθήκες, και όμως κάθε μέρα έχουν φαγητό επειδή τα τρέφει ο Θεός ; Και γιατί ανησυχείτε μήπως δεν θα έχετε ρούχα να φορέσετε ; Δεν βλέπετε όλα τα λουλούδια πόσο όμορφα τα ντύνει ο Θεός που ούτε ακόμα και ο Βασιλιάς Σολομών δεν ντυνόταν τόσο όμορφα ;
Από τα λόγια αυτά μου γεννήθηκαν κάποιες απορίες στο μυαλό μου και απλώς τις μοιράζομαι μαζί σας :
Σήμερα τα νέα παιδιά δεν παντρεύονται επειδή αν παντρευτούν δεν θα έχουν κάθε μέρα φαγητό να φάνε και ρούχα να ντυθούν ;
Τα αντρόγυνα στην Ελλάδα κάμνουν μόνο ένα δυο παιδιά επειδή αν κάνουν περισσότερα δεν θα μπορούν κάθε μέρα να τα ταΐσουν και να τα ντύσουν ;
Οι γυναίκες που εδώ και πολλά χρόνια εργάζονται έξω όπως οι άντρες και άφησαν την ανατροφή των παιδιών τους να μην πω σε ποιους, είναι επειδή αν δεν δούλευαν κι αυτές, στην οικογένειά τους κάποιες μέρες θα έμεναν νηστικοί και γυμνοί ;
Οι αγρότες που εδώ και τόσα χρόνια καταφεύγουν στην τακτική των μπλόκων και ταλαιπωρούν τους υπόλοιπους πολίτες όπως εμένα που την δεκαετία του 90 με ανάγκαζαν συχνά από την Ασπροβάλτα να πηγαίνω στην Θεσσαλονίκη μέσω Σερρών, είναι επειδή αν περνούσαν τα μέτρα της εκάστοτε Κυβέρνησης θα έμεναν τα παιδιά τους νηστικά και γυμνά ;
Οι λίγοι φοιτητές που εδώ και πολλά χρόνια με «δημοκρατικές» διαδικασίες (ξέρω γι αυτό μιλάω) κάθε τόσο κάμνουν καταλήψεις των Πανεπιστημίων όπως και τώρα, και πολλοί γονείς εδώ και κοντά 2 μήνες πληρώνουμε τζάμπα τα ενοίκια των παιδιών μας που σπουδάζουν, είναι επειδή αν περάσουν οι αλλαγές της κάθε Κυβέρνησης, θα μείνουν νηστικοί και γυμνοί ;
Οι εκπαιδευτικοί και όλοι οι εργαζόμενοι που στο παρελθόν έκαμναν ατελείωτες απεργίες όπως όταν φοιτούσα στην Α΄ Λυκείου και όλο τον Μάρτιο του 1977 δεν πήγα στο σχολείο λόγω της απεργίας, το έκαμναν επειδή αν δεν γινόντουσαν δεκτά τα αιτήματά τους θα έμεναν στην οικογένειά τους νηστικοί και γυμνοί ;
Μα θα πείτε, είναι δυνατόν μόνο επειδή έχουμε κάθε μέρα να φάμε και να ντυθούμε να πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι ; Ναι, αν ήμασταν πραγματικά πιστοί ορθόδοξοι χριστιανοί. Δυστυχώς όμως στην Ελλάδα εδώ και δεκαετίες πιαστήκαμε στις παγίδες που μας έστησαν και γίναμε οι περισσότεροι Έλληνες ουσιαστικά άθεοι. Ούτε να φάμε ο ένας τον άλλο δεν θα μείνουμε ευχαριστημένοι.
Ξέρω μας κακοφαίνεται σήμερα επειδή τις δεκαετίες του 80, του 90 το (δανεικό) χρήμα έρρεε άφθονο στις τσέπες μας και καλομάθαμε. Ναι αλλά, συχνά αυτό γινόταν με τρόπους που δεν οικοδομούσαν την Οικονομία της Ελλάδας και όλοι το δεχόμασταν. Για παράδειγμα ας θυμηθούν οι αγρότες που πετούσαν τα ροδάκινα, τα μήλα, το γάλα (απόσυρση το λέγαμε) και γέμιζαν οι τσέπες τους με χρήματα. Αυτή η τακτική όμως ήταν και σοβαρή αμαρτία (άλλοι πεινούσαν τότε).
Διάβασα κάπου πριν καιρό το εξής : αν έχεις κάθε μέρα φαγητό, αν έχεις ρούχα να ντυθείς, αν έχεις πόσιμο νερό να πιείς, αν έχεις ιατρική φροντίδα κι αν πηγαίνουν τα παιδιά σου στο σχολείο, ανήκεις στο προνομιούχο 10% των ανθρώπων του Πλανήτη. Να προσέχουμε οι Έλληνες επειδή η αχαριστία είναι από τις μεγαλύτερες αμαρτίες.
