Σήμερα, Κυριακή 3 Μαρτίου, η εκκλησία μας γιορτάζει την μετάνοια και την σωτηρία. Ολόκληρη η χριστιανική μας πίστη, όσοι πιστεύουμε, βασίζεται ακριβώς πάνω στη μετάνοια.
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Πιο συγκεκριμένα, όπως διαβάζουμε στα ευαγγέλια, ο Ιωάννης ο Βαπτιστής πρώτος το είπε, ότι για να αποκτήσουμε την βασιλεία των ουρανών, δηλαδή για να σωθούμε, πρέπει να μετανοήσουμε. Είναι η μοναδική προϋπόθεση. Με άλλα λόγια, τίποτα δεν μάς σώζει, εκτός εάν μετανοήσουμε για τις αμαρτίες μας.
Ο Χριστός είπε ακριβώς το ίδιο όταν δίδαξε την παραβολή του ασώτου υιού, που γιορτάζουμε σήμερα. Την αναφέρει στο Ευαγγέλιό του ο ευαγγελιστής Λουκάς (κεφάλαιο 15, εδάφια 11-32):
«Υπήρχε κάποιος πατέρας που είχε δυο γιους. Ο δεύτερος, κάποια στιγμή, ζήτησε το μερίδιο της κληρονομιάς του και έφυγε σε μακρινές χώρες, όπου σπατάλησε την περιουσία του σε ασωτίες. Τα χρήματα κάποτε τελείωσαν και στην περιοχή έπεσε μέγας λιμός. Αναγκάστηκε να γίνει χοιροβοσκός και να προσπαθεί να χορτάσει από τις βρωμερές και ευτελείς τροφές των χοίρων. Μέσα στη δίνη του θυμήθηκε την αρχοντική ζωή στο πατρικό σπίτι. Θυμήθηκε πως ακόμα και οι δούλοι του πατέρα του ζούσαν ασύγκριτα καλλίτερη ζωή από τη δική του. Τότε παραδέχτηκε το σφάλμα του και την αμαρτωλή του φύση και πήρε τη μεγάλη απόφαση να γυρίσει στο σπίτι του και να ζητήσει από τον πατέρα του να τον συγχωρήσει και να τον προσλάβει ως δούλο του. Όμως ο στοργικός πατέρας του τον συγχώρεσε και τον δέχτηκε ως γιο του. Τον περιποιήθηκε δεόντως, παρά τις διαμαρτυρίες του μεγάλου γιου του, διότι «νεκρός ην και ανέζησε, και απολωλώς ήν και ευρέθη».
Ο θεός είναι πράγματι η απέραντη αγάπη, αλλά δεν μάς συγχωρεί όλους, γιατί είναι ταυτόχρονα και απέραντα δίκαιος. Συγχωρεί μόνον όσους μετανοήσουν. Οι υπόλοιποι, οι αμετανόητοι αμαρτωλοί, θα «απωλεσθούν». Το ξεκαθαρίζει ο ευαγγελιστής Ιωάννης (κεφάλαιο 3, εδάφιο 16): «Διότι τόσον ηγάπησεν ο θεός τον κόσμον όλον, ώστε έδωκε τον υιιόν Αυτού το μονογενή, διά να μη απωλεσθή πας ο πιστεύων εις Αυτόν, αλλά να έχει ζωήν αιώνιον».
Ακόμα και η συγχώρηση δίνεται με όρους και προϋποθέσεις. Το είπε ο ίδιος ο Χριστός σε όσους συγχώρεσε. «Πήγαινε τώρα, σε συγχωρώ, αλλά στο εξής να μην αμαρτάνεις πλέον όπως αμάρτανες μέχρι τώρα».
Εάν, λοιπόν, συνεχίσουμε να ζούμε με τον αμαρτωλό, πονηρό και κακό μας χαρακτήρα και τις αμαρτωλές μας πράξεις, δεν έχουμε ελπίδα. Θα συνεχίσουμε να είμαστε σαν τον άσωτο υιό στην μιζέρια και την απελπισία. Και στον αιώνιο θάνατο.
