Για το πρόβλημα της νεανικής παραβατικότητας για δεκαετίες τώρα ασχολήθηκε επισταμένα, εκτεταμένα και διεξοδικά με άρθρα και βιβλία του ο συμπολίτης μας δικηγόρος, τ. επιμελητής ανηλίκων και ιδρυτής της Σχολής Γονέων κ. Δημήτριος Δημηνάς. Δυστυχώς, όμως, όλα αυτά είναι «φωνή βοώντος εν τη ερήμω», στους όποιους αρμόδιους.
Του Γεωργίου Σ. Κανταρτζή
Η παραβατικότητα σε όλες τις μορφές της ολοένα εξαπλώνεται ως επιδημία. Κάθε μέρα το δελτίο ειδήσεων έχει στήλη για τα «κατορθώματα» μαθητών! Όλα αυτά προβάλλονται με λεπτομέρειες στα αδηφάγα ΜΜΕ. Μήπως θα έπρεπε το ΕΣΡ να βάλει κάποιους περιορισμούς στα κανάλια;
Κάποιος είπε: «Ο σχολικός εκφοβισμός είναι μέρος του γενικότερου εκφοβισμού των πολιτών, αφού το σχολείο είναι μικρογραφία και καθρέφτης της κοινωνίας που ζούμε». Στην κοινωνία μας υπάρχει άκρατος ανταγωνισμός και βία. Αυτό μεταδίδεται στο σχολείο σε όλες τις βαθμίδες του. Ενώ θεωρητικά καταδικάζει το bullying, τις απειλές, τους εκβιασμούς, στην πράξη προάγει τον ανταγωνισμό. Πολλά παιδιά δεν μπορούν να αντέξουν τον άγριο εκφοβισμό. Η τρομοκράτηση, ο εκφοβισμός, η φυσική και η λεκτική βία έχουν σχέση με τη διαφορετικότητα του φύλου, της φυλής, της οικογένειας, του κόμματος, της ομάδας…
Μερικοί προτείνουν για την καταπολέμηση του εκφοβισμού και των άλλων παθογενειών στο σχολείο και στην κοινωνία, να γίνουν ενημερωτικά σεμινάρια για τους γονείς, αλλά ποιους γονείς; Γι αυτούς που με καμάρι στέλνουν τα παιδιά τους στα πρωινάδικα και στα talent show, επιδείξεις μόδας…
Η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο, γιατί η οικογένεια έχασε την αποστολή της. Το παιδί, στην οικογένεια θα ανατραφεί, θα βάλει τα θεμέλια και θα ανοίξει τα φτερά του. Η οικογένεια θα του δώσει σωστές κατευθύνσεις.
Δυστυχώς, στην πατρίδα μας όπου ο θεσμός της οικογένειας ήταν κάποτε πολύ δυνατός, στα τελευταία χρόνια, αποτελεί είδος προς εξαφάνιση. Είναι σοβαρά άρρωστη. Οι γονείς, έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί οι απαιτήσεις της ζωής, δεν μπορούν να βρίσκονται κοντά στα παιδιά τους. Δεν τους προσφέρουν χρόνο. Πολλές φορές δεν προσφέρουν στα παιδιά τους την απαραίτητη αγάπη και το ενδιαφέρον τους. Τη θέση τους έχουν αναλάβει μερικές συσκευές, που έχουν, ναι μεν, μερικά καλά, αλλά είναι και ψυχοφθόρες. Τα παιδιά για ώρες ανεξέλεγκτα βλέπουν ακατάλληλα έργα με σκηνές βίας, κακοποίησης, πορνό…
Προσοχή χρειάζεται και το διαδίκτυο. Τα παιδιά ξοδεύουν πολλές ώρες στον υπολογιστή, όπου βλέπουν ακαθοδήγητα, εικόνες και κείμενα που έχουν δυσμενή επίδραση στις ευαίσθητες ψυχές τους. Οι γονείς πρέπει να καταλάβουν ότι έχουν την ευθύνη για τη σωστή διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Ο ιερός Χρυσόστομος αποκαλεί «παιδοκτόνους» τους γονείς που με την κακή ανατροφή των παιδιών τους καταστρέφουν οτιδήποτε ωραίο ανθίζει στην καρδιά των τους.
Επίσης, σημαντικό ρόλο παίζει και το σχολείο στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Υπάρχουν εκπαιδευτικοί – πιστεύουμε οι περισσότεροι – που έχουν συνειδητοποιήσει την υψηλή αποστολή τους και κοπιάζουν για να προσφέρουν όχι απλές εγκυκλοπαιδικές γνώσεις στους μαθητές τους, αλλά συμβάλλουν και στη διαμόρφωση του χαρακτήρα των παιδιών. Υπάρχουν όμως και εκπαιδευτικοί που, δυστυχώς, κάνουν το έργο τους πλημμελώς. Βέβαια, γονείς και δάσκαλοι για να έχουν θετικά αποτελέσματα πρέπει οι ίδιοι να ζουν αυτά που διδάσκουν. Το παράδειγμα μιλά πιο δυνατά από οποιαδήποτε όμορφη συμβουλή. Αν τα παιδιά βλέπουν ανάρμοστη συμπεριφορά στο σπίτι μεταξύ του πατέρα και της μητέρας τους και δείχνουν κακή αρνητική συμπεριφορά απέναντί τους, τότε αυτό το κλίμα θα μεταφερθεί στο σχολείο.
Πρέπει να σημειώσουμε και τη σπουδαία συμβολή της Εκκλησίας στη διαπαιδαγώγηση, από κατάλληλους κατηχητές και κληρικούς. Δυστυχώς, κι εδώ σε αρκετές περιπτώσεις περισσεύει η υποκρισία. Πολλοί ηγέτες της Εκκλησίας αντί να διδάξουν τις ψυχοσωτήριες διδασκαλίες της Βίβλου, τους μεταδίδουν ηθικολογίες και με την ασυνεπή ζωή τους γκρεμίζουν, αντί να οικοδομούν.
Ο παγκόσμια γνωστός ιεροκήρυκας Μπίλλυ Γκράχαμ, είπε ότι τα παιδιά μεγαλώνουν σ’ ένα δύσκολο πολιτισμικό περιβάλλον. Και αυτό έγινε επειδή «έχουμε βγάλει τον Θεό έξω από τα εκπαιδευτικά μας συστήματα, γιατί, έτσι, νομίζαμε όλα θα πήγαιναν καλά…Έχουμε σπείρει τον άνεμο, και θερίζουμε τον ανεμοστρόβιλο… Περιφρονήσαμε τον Θεό, τη θρησκεία και την Αγία Γραφή… Μεγαλώνουμε τα παιδιά μας σε μια άθεη εποχή…».
Και συνεχίζει: «Πολλοί χριστιανοί γονείς, ρωτούν: τι μπορώ να κάνω με τα παιδιά μου;… Θερίζουμε ό,τι σπείραμε στην περασμένη γενιά… Υιοθετήσαμε τη φιλοσοφία του Διαβόλου: “κάντε αυτό που σας αρέσει”… Πολλοί ηγέτες μας στην εκπαίδευση χλευάζουν ως παλιομοδίτικη την ιδέα περί Θεού και περί ηθικού κώδικα… Ταινίες προβάλουν τη διαστροφή, το σεξ και κάθε μορφή αμαρτίας. Οι έφηβοι τα βλέπουν αυτά και αποφασίζουν να τα δοκιμάσουν… Η αμαρτωλή TV έχει γίνει ο δάσκαλος και ο οδηγός στη ζωή μας. Οι γονείς δεν ξοδεύουν χρόνο με τα παιδιά τους και δεν είναι καλό παράδειγμα σ’ αυτά…»
Όλα αυτά συμβαίνουν, επειδή οι γονείς αποτυγχάνουν να πειθαρχούν τα παιδιά τους σύμφωνα τη διδασκαλία της Βίβλου… Για να επηρεάσουν τα παιδιά τους, πρέπει να τα δείξουν καλό παράδειγμα. Στην πλειοψηφία τα παιδιά αποκτούν τα χαρακτηριστικά και τις συνήθειες των γονιών τους… Τα περισσότερα προβλήματα με τους εφήβους προέρχονται από εκείνους που μεγάλωσαν σε σπίτια, όπου η προσευχή και η Αγία Γραφή είναι παραμελημένα, και ο εκκλησιασμός είναι ανύπαρκτος. Ο Χριστός δίνει την ηθική σταθερότητα, την κατανόηση, τη σοφία και την υπομονή που χρειάζονται οι γονείς για να αναθρέψουν τα παιδιά τους… Και κλείνει ο Γκράχαμ: «Υπάρχει μόνο μία λύση για την καταπολέμηση των προβλημάτων που ταλανίζουν τους νέους: Είναι ο Χριστός: Ο Χριστός στο σπίτι, στη ζωή των γονιών, είναι η μοναδική μόνιμη λύση για τα απειλητικά κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νέοι…». Ευχόμαστε, αυτές οι σκέψεις να προβληματίσουν τους γονείς που νοιάζονται για το μέλλον των παιδιών τους.
