Τη Δευτέρα, 22 Απριλίου, ο κ. Κομνηνός Δελβερούδης ζήτησε από τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κ. Σκυλακάκη, να αποσύρουν ως Υπουργείο άμεσα τον απαράδεκτο Κανονισμό για την Πυροπροστασία Ακινήτων εντός και πλησίον δασικών εκτάσεων, με τον οποίο ουσιαστικά επιχειρεί η Κυβέρνηση να αποποιηθεί των ευθυνών της, μεταφέροντας στους ιδιοκτήτες την ευθύνη για την πυροπροστασία των ακινήτων που βρίσκονται κοντά σε δασικές εκτάσεις, ακόμα και σε πάρκα και άλση πόλεων, σε περίπτωση δασικής πυρκαγιάς.
Επίσης, ο κ. Δελβερούδης ζήτησε από τον Υπουργό να προβούν στις απαιτούμενες ενέργειες για την πλήρη στελέχωση της Δασικής Υπηρεσίας με μόνιμο προσωπικό και στην αναγκαία αναβάθμιση των μέσων και των υποδομών της, προκειμένου να μπορεί να ασκεί τον κύριο ρόλο της στην πρόληψη των δασικών πυρκαγιών, αντί να πετιέται το μπαλάκι της πυροπροστασίας στους ιδιοκτήτες των ακινήτων.
Η Κυβέρνηση, αντί να πράξει τα δέοντα για την προστασία των δασών, εξαναγκάζει τους πολίτες να λάβουν μέτρα αντ’αυτής, δαπανώντας χιλιάδες ευρώ για να ανοίξουν οι ίδιοι αντιπυρικές ζώνες και να εγκαταστήσουν δίκτυα πυρόσβεσης. Και μάλιστα, σε περίπτωση μη λήψης των μέτρων αυτών, απειλούνται οι πολίτες με τεράστια πρόστιμα και κυρώσεις.
Αντί μιας αστείας παράτασης μέσω νέας εγκυκλίου, που έδωσε η Κυβέρνηση στους πολίτες που αφορά ο συγκεκριμένος Κανονισμός, ο Βουλευτής της ΝΙΚΗΣ προέτρεψε την Κυβέρνηση να σκεφθεί σοβαρά τα εξής:
- Είναι προφανές ότι ο κάθε πολίτης οφείλει να λαμβάνει τα απαραίτητα προληπτικά μέτρα καθαρισμού για αποφυγή πυρκαγιάς του ακινήτου του, αλλά αυτό απέχει παρασάγγας από όσα απαράδεκτα προβλέπει ο κανονισμός.
- Πρέπει να υπάρξει υπόβαθρο μελετών ανά περιοχή και όχι να λαμβάνονται μέτρα με οριζόντια λογική.
- Αρμόζει να υπάρξει προσαρμογή πολεοδομικής και δασικής νομοθεσίας.
- Προτείνεται να δοθεί οικονομική ενίσχυση ή και φορολογικά κίνητρα για την υλοποίηση των απαιτούμενων προσαρμογών στα υφιστάμενα κτίρια εντός εύλογου χρονικού διαστήματος.
- Επιβάλλεται να υπάρξει σύνταξη και έκδοση προτύπων συμπλήρωσης τεχνικών εκθέσεων και επαρκής ενημέρωση πολιτών, φορέων και ειδικών επιστημόνων μέσω σεμιναρίων και ημερίδων.
