Μια άγνωστη γυναίκα, που νοίκιαζε 400 ευρώ το μήνα, χήρεψε. Και η σπιτονοικοκυρά της, η κυρία Αγλαϊα της φέρθηκε πολύ ανθρώπινα.
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Και αυτή η χήρα τής έγραψε το παρακάτω ευχαριστήριο, που δείχνει ότι δεν χάθηκε η ανθρωπιά:
«Σας γράφω για να ευχαριστήσω τη σπιτονοικοκυρά μου, την Κα Αγλαία, που αμέσως μόλις έμαθε ότι πέθανε ο σύζυγος μου, και ενώ φοβόμουν πως θα μας έδιωχνε αφού εγώ τότε ήμουν άνεργη, εκείνη μας μείωσε το ενοίκιο από 400 ευρώ στα 300. “Κορίτσι μου έμεινα και εγώ χήρα πολύ νέα σαν εσένα και όλοι με πετούσαν από εδώ και από εκεί. Μη μου δώσεις ενοίκιο για δυο μήνες και τον τρίτο μήνα ξεκίνα να μου δίνεις 100 ευρώ λιγότερα. Να πάρε και αυτά να ψωνίσεις στα παιδιά” μου είπε και μου έβαλε στο χέρι έναν φάκελο που μέσα είχε 200 ευρώ. Σάστισα….
Ούτε συγγενείς δεν το έκαναν αυτό, ούτε φίλοι που τρώγαμε και πίναμε μαζί κάθε Κυριακή δεν ενδιαφέρθηκαν. Και νοιάστηκε μια ξένη, που απλά της νοικιάζαμε το σπίτι και το πρώτο πράγμα που θα σκεφτόταν κανείς στη θέση της θα ήταν την περιουσία του.
Τώρα πια όνειρό μου είναι να μαζέψω λεφτά με τη δουλειά μου και να μπορέσω να αγοράσω αυτό το σπίτι και να δώσω τα χρήματα στην Κα Αγλαία, που ξέρω ότι θέλει να το πουλήσει κάποια στιγμή για να φύγει από πάνω της όπως μου είπε.
Μακάρι να της το ξεπληρώσω με αυτό τον τρόπο. Της είμαι ευγνώμων.
Μέσα στα φρικτά που διαβάζω για τρώγλες που νοικιάζονται με 500 ευρώ και για σπιτονοικοκύρηδες που ζητούν το νεφρό σου για να σού νοικιάσουν ένα υπόγειο, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι.
Κα Αγλαία σας ευχαριστώ!».
