Επειδή οι περισσότεροι απο εμάς είμαστε άγευστοι της ιστορικής μας αυτοσυνειδησίας και μας κατακλύζει η εύ-ζωιστική απληστία αφήνουμε το νόημα του παρελθόντος ανεκμετάλλευτο με συνέπεια την “προοδευτική” αλλοτρίωση του Ελληνισμού και την απώλεια της ιστορημένης περηφάνειάς μας, απορροφημένοι από τα τρέχοντα και τα προσωρινά, χαμένοι μέσα στα πολιτικόφανή θορυβώδη συμβαίνοντα, σκέφτηκα σήμερα – μέρα που είναι – να θυμίσω τον θάνατο του Αλέξανδρου ως επανασύνδεση με τις ρίζες και το “ριζικό μας”, δηλαδή με τον συλλογικό μας εαυτό.
Γράφει ο Αθανάσιος Μπίντας *
Σήμερα είναι επιτακτική η Ανάγκη για προσέγγιση σε Αρχές και Ιδανικά άφθορα και ακατάλυτα από το χρόνο, απαλλαγμένα από νεωτερίστικους περιορισμούς, από επιδερμικές συμβάσεις και αραχνιασμένα πολιτικάντικα στερεότυπα. Ιδανικά που τα σκέπασε η σκόνη του χρόνου και η λήθη της νιρβάνας.
Σαν σήμερα – 10 Ιουνίου – πέθανε ο Αλέξανδρος. Ήταν αυτός που – σε αντίθεση με εμάς – έβγαζε την πιο αυθεντική εκδοχή του εαυτού του σε κάθε περίσταση. Ήταν Ηγέτης με υψηλή κατάρτιση, οξύνοια αλλά και ευαισθησία. Το πέρασμά του από τη γη συνετέλεσε στην κορύφωση του ανθρώπινου πολιτισμού γιατί η αναζήτησή του ήταν τάση για πληρότητα. Ένιωθε μέσα του πως το Αληθινό δεν φθείρεται, δεν παρακμάζει, δεν πεθαίνει.
Ελευθέρωσε τη Μικρά Ασία, “κατέκτησε” τη Συρία, την Αίγυπτο, τη Λιβύη, την Περσία, την Βακτριανή και μέχρι την Ινδία έφτασε ξεκινώντας από το Δίον. Έχτισε πολυάριθμες πόλεις, διεθνοποίησε την Ελληνική γλώσσα και σκέψη. Γι’ αυτόν μιλούν καλύτερα τα έργα του. Η μνήμη του θα μείνει ανεξίτηλη όχι μόνο μεταξύ των Ελλήνων αλλά και όλων των λαών της Οικουμένης που “κατέκτησε απελευθερωτικά”.
Μέχρι σήμερα – αιώνες τώρα – η λαϊκή ψυχή με νοσταλγία αποφαίνεται: Ζει και Βασιλεύει και τον Κόσμο Κυριεύει …
Αληθώς ήταν ο μέγιστος των Ελλήνων όλων των εποχών.
* O κος Αθανάσιος Μπίντας είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου του ΝΙΣ
