Ο Πολωνός συγγραφέας Στσουκέβιτς γράφει: «Φαίνεται ότι ο πατέρας είναι ένας σημαντικός “ελλείπων κρίκος” στην οικογένεια». Ένα περιοδικό σχολίασε: «πάρα πολλοί πατέρες αρκούνται στο γεγονός ότι είναι καλοί προμηθευτές, αλλά δεν συμμετέχουν στην εκπαίδευση των παιδιών τους». Προτεραιότητα τους είναι η σταδιοδρομία και όχι η ανατροφή των παιδιών τους.
Υπάρχει ιδανικός πατέρας; Η πείρα δείχνει ότι δεν υπάρχει τέλειος πατέρας ούτε και τέλεια μητέρα. «Άνθρωποι είμαστε και σφάλματα κάνουμε», τραγουδά ο χριστιανός τώρα Κοινούσης.
Για να δούμε μερικά χαρακτηριστικά ενός καλού πατέρα, θα πάρουμε το παράδειγμα του Θεού ως Πατέρα κι αυτά περιέχονται στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη 3:16: «Επειδή, με τέτοιον τρόπο αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Υιό του τον μονογενή, για να μη χαθεί καθένας ο οποίος πιστεύει σ’ αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή».
Μερικά βασικά χαρακτηριστικά του πατέρα:
1) Αγαπά τα παιδιά του:
Όταν γεννηθεί το παιδί του, το αγαπά, παρόλο που δεν έκανε κάτι για να κερδίσει την αγάπη του. Το αγαπά, κι όταν τον απογοητεύει ή εξοργίζει, γιατί είναι παιδί του! Δεν υπάρχει πατέρας που να πει: «δεν αγαπώ πια το παιδί μου, γιατί η συμπεριφορά του μας ντροπιάζει». Η αγάπη του πατέρα είναι βαθιά ριζωμένη στην ύπαρξή του. Το πρόβλημα είναι ότι δεν την εκφράζει έμπρακτα, π.χ. να του πει, «σ’ αγαπώ, παιδί μου!» Επίσης, δεν πρέπει να θέτει όρους για την εκδήλωση της αγάπης του, π.χ. «αν είσαι φρόνιμος, αν διαβάσεις τα μαθήματά σου, αν…, τότε θα σε πάω στο γήπεδο…» Αυτό δείχνει στα παιδιά ότι τα αγαπά υπό όρους, δηλ. όταν κάνουν αυτό που θέλει.
Κι ο Θεός Πατέρας, το πρώτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, μας αγαπά, αν και είμαστε αμαρτωλοί. Διαβάζουμε: «Επειδή, με τέτοιον τρόπο αγάπησε ο Θεός τον κόσμο…» Μας αγαπά, ακόμη κι’ όταν είμαστε ανυπάκουοι. Η ύψιστη έκφραση της αγάπης Του ήταν η αποστολή του Υιού Του στον κόσμο, για να πεθάνει για τις αμαρτίες μας.
2) Ο πατέρας δίνει στα παιδιά του:
Ο πατέρας, δίνει στα παιδιά του: Τα χρήματα και τον χρόνο του. Το πρόβλημα είναι με τον χρόνο του. Τα χρήματα καλύπτουν τις φυσικές ανάγκες του παιδιού, αλλά το αφήνουν κενό συναισθηματικά. Μπορεί να είσαι ο προμηθευτής και να αφήσεις στη σύζυγο την ανατροφή των παιδιών. Τα παιδιά χρειάζονται την παρουσία σου παρά την περιουσία σου.
Κι ο Θεός Πατέρας, επειδή μας αγαπά «…ώστε έδωσε τον Υιό του τον μονογενή…» για να πεθάνει ώστε να συγχωρηθούν οι αμαρτίες μας. Ακόμη μας δίνει χαρίσματα, υγεία, στέγη, τροφή… Και είναι πάντα στη διάθεσή μας, όταν καταφεύγουμε σ’ Αυτόν με προσευχή!
3) Ο πατέρας έχει προσδοκίες για το παιδί του:
Για να έχει προσδοκίες για τα παιδιά του, πρέπει να είναι πρότυπο και παράδειγμα σ’ αυτά. Το παιδί κάνει αυτό που βλέπει να κάνει ο πατέρας κι όχι αυτό που του λέει να κάνει.
Κι ο Θεός Πατέρας έχει προσδοκίες από μας. Μας λέει:
«για να μη χαθεί καθένας ο οποίος πιστεύει σ’ αυτόν…». Απλώς, περιμένει να πιστεύουμε σ’ Αυτόν. Δεν περιμένει από εμάς να κάνουμε κάτι για τη σωτηρία μας, γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα.
4) Ο πατέρας προετοιμάζει το παιδί του για το μέλλον:
Ο πατέρας πρέπει να κάνει ό,τι μπορεί για να καθοδηγήσει το παιδί του: 1) Να προετοιμαστεί για τη μελλοντική σταδιοδρομία του. Να καλλιεργήσει τα χαρίσματά του. 2). Να επιλέξει τους σωστούς φίλους και να κάνει αρμονική οικογένεια. 3) Να προετοιμαστεί πνευματικά, να δημιουργήσει χριστιανικό περιβάλλον. Να το προτρέπει να πηγαίνει στο Κατηχητικό, στην Εκκλησία. Να το βοηθήσει να αγαπήσει τον Χριστό και να Τον δεχτεί ως σωτήρα του.
Κι ο Θεός Πατέρας έχει ετοιμάσει λαμπρό μέλλον για όσους Τον πιστεύουν. Και το χωρίο κλείνει: «αλλά να έχει αιώνια ζωή». Μας προσφέρει αιώνια ζωή. Κι αυτό πραγματοποιείται όταν μετανοήσουμε και πιστέψουμε στον Ιησού.
Ο Θεός είναι το πρότυπο του πατέρα, γιατί Αυτός είναι ο τέλειος Πατέρας. Αυτόν πρέπει να προσπαθούμε να μιμηθούμε. Όσα κάνει ο Θεός Πατέρας για μας, για να απολαύσουμε ένα ένδοξο μέλλον μαζί Του στην αιωνιότητα, αυτά ας κάνουμε κι εμείς για τα παιδιά μας. Αυτό ζητά και από σένα, πατέρα, να κάνεις για τα παιδιά σου.
του Γεωργίου Σ. Κανταρτζή
