Με πλήρη σεβασμό και εκτίμησε σε πλήθος Βλαχολόγων, Ελλήνων και ξένων, των περισσότερων εξ αυτών προσωπικών μας φίλων, που επιτέλους αποενοχοποίησαν τους Βλάχους, συνώνυμους μέχρι χθες στην κοινή συνείδηση με τους αγροίκους και καθυστερημένους, μια μειοψηφία στην Ελλάδα εθνολογικά, και με δικαιολογημένη οργή και αγανάκτηση απέναντι σε στρατευμένους γλωσσολόγους και εθνολόγους, πάλι Έλληνες και ξένους, που ωμά ή καμουφλαρισμένα, ως αυθεντίες ή σουπιές αντίστοιχα, κακοποιούν την Ιστορία μας, κωφάλαλοι επιστημονικά κι αλλήθωροι προς το Βορρά ή και μίσθαρνα όργανα ξένης προπαγάνδας στη διαχρονία τους, εκείνα που σεμνύνεται ότι προσφέρει η «Σιδηρά Διαθήκη των Βλάχων» είναι τα εξής:
- Προσεγγίζει σφαιρικά το θέμα με πυξίδα τις επιστήμες της Μυθολογίας, Εθνογραφίας, Γλωσσολογίας, Θρησκειολογίας, Ιστορίας και Λαογραφίας, και συνδέει γενετικά τους Βλάχους με τους Κένταυρους.
- Προτείνει δημιουργία «Κέντρου Έρευνας της Ιστορίας των Βλάχων» στο Λιβάδι Ολύμπου, μια κωμόπολη με αναγωγές και καταβολές στην Ομηρική Θεσσαλική Δωδώνη (με τη γνωστή προσφώνηση του Δία του Πελασγικού του Δωδωναίου της Ιλιάδας_. Το Λιβάδι είναι προσβάσιμη κωμόπολη από παντού, στο Κέντρο της χώρας, και μοιράζει τις αποστάσεις για τους επισκέπτες, συνέδρους και ακροατές.
- Προτείνει, επίσης, η Πανελλήνια Ομοσπονδία των Συλλόγων των Βλάχων, να φροντίσει για τη σύνταξη Εγχειριδίου διδασκαλίας της Βλάχικης Γλώσσας με Γραμματική, Συντακτικό και Λεξιλόγιο, και να μεριμνήσει για τη διδασκαλία της στους νέους των εκατοντάδων Πολιτιστικών Συλλόγων των Βλάχων ανά την Ελλάδα.
- Προτείνει ακόμη, να γίνεται συνάμα Επιστημονικό Συνέδριο σε κάθε Πανελλήνιο Αντάμωμα, ανοιχτό σε κάθε ρεύμα, να διανθίζεται με χορούς και με τραγούδια, και με τους χορευτές, κυρίως νέους, να είναι εκ των πραγμάτων ακροατές στις εργασίες του. Έτσι προκύπτουν σίγουρα και διαχρονικά νέοι ερευνητές – επιστήμονες, «πρόφραγμα» στους πάσης φύσεως υβριστές της φυλής και τους γένους των Ελλήνων…
Με σύμφωνη τη γνώμη όλων των ευαισθητοποιημένων και υποψιασμένων Βλάχων – που έχουν ακόμη μπροστά τους πολλή δουλειά απέναντι των .. οραματιστών της Νέας Τάξης Πραγμάτων στα Βαλκάνια- που μεθοδεύουν κυρίως ανθελληνικές εξελίξεις, με πρόσφατο παράδειγμα το λεγόμενο Μακεδονικό πρόβλημα και την ονομασία του κράτους των Σκοπίων – φρονούμε ότι μπορούμε να ανατρέψουμε τα επαπειλούμενα σενάρια περί Έθνους των Βλάχων στα Βαλκάνια, καθώς μειονότητες τους κρατούνται δήθεν αιχμάλωτες στα υφιστάμενα κράτη και επιβάλλεται η … απελευθέρωση τους και ο σεβασμός των ατομικών τους δικαιωμάτων!
Αυτό δεν είναι ερέθισμα στο εθνικιστικό υπογάστριο ακραιφνών Ελλήνων. Δεν είναι κινδυνολογία. Οσονούπω το θέμα θα αναζωπυρωθεί και πάλι, όπως τόσες και τόσες φορές έχει συμβεί στο παρελθόν. Χρειάζεται επομένως εγρήγορση. Και πρέπει «να έχουν γνώση οι φύλακες».
Χωρίς ιστορικούς ακροβατισμούς και συνάμα χωρίς το σύνδρομο αλληθωρισμού ή στραβισμού, επιχειρούμε τομή στο όλο θέμα με την προσδοκία ότι θα συμβάλουμε, στο μέτρο του δυνατού, στην αυτοσυνειδησία και στον ορθό ετεροπροσδιορισμό μας.
Αλήθεια, αναλογίσθηκε κανείς πόσοι είναι σήμερα οι Βλάχοι συνολικά στη χώρα μας. Αξιολόγησε κανείς την προσφορά τους στο θρησκευτικό, πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό τομέα; Μέτρησε τους Βλάχους αρχιεπισκόπους μας, τους Βλάχους πρωθυπουργούς της χώρας, τους Βλάχους υπουργούς, τους αρχηγούς κομμάτων, τους βουλευτές, τους επιστήμονες, τους ποιητές, τους λογοτέχνες, τους πανεπιστημιακούς, τους στιχουργούς, τους τραγουδιστές, τους καλλιτέχνες, τους τηλεοπτικούς παραγωγούς, τους κατά καιρούς προέδρους της Ακαδημίας Αθηνών και άλλων πνευματικών ιδρυμάτων, τους οικονομικούς κολοσσούς και μέγιστους ευεργέτες της χώρας; Με τη ρετσινιά ότι «βλάχος είναι ο άξεστος, ο αγροίκος, ο αγράμματος, ο καθυστερημένος Έλληνας» και άλλα ηχηρά παραθέματα θα παραμείνουμε;
Η μήπως δεν ακούμε να «ηχούν τα τύμπανα» στα Βαλκάνια από τους διαμορφωτές της Νέας Τάξης Πραγμάτων και τις γιορτές της 23ης Μαΐου στα Βαλκάνια για ανασύσταση και ανάδειξη του.. «Έθνους των Βλάχων».
Αν καταφέρουμε να αβγατίσουμε τις γρηγορούσες συνειδήσεις στην υφέρπουσα σεναριολογία και σπερμολογία ότι «θα αναγνωρισθούν στα Βαλκάνια όλες οι μειονότητες των Βλάχων, οι διάσπαρτες στα υφιστάμενα κράτη της Αλβανίας, Σερβίας, Βουλγαρίας, Τσεχίας και Ελλάδας», τότε το σύγγραμμα αυτό θα έχει πετύχει το στόχο του με ό,τι άλλο συνεπάγεται η επιχειρούμενη προσέγγιση ως ύλη στην «τράπεζα δεδομένων» για τη Βλαχουριά, όπως τόσο συγκινητικά την εμπλούτισαν πολλοί αξιόλογοι συγγραφείς των ημερών μας, με επιφανέστερους τους πανεπιστημιακούς Ν. Κατσάνη, Α. Μπουσμπούκη, Κ. Ντίνα, Γιώργη Έξαρχο, Στέργιο Κουκούδη, Α. Λαζάρου, Ν. Μέρτζο, Σ. Κολτσίδα και άλλους.
Κι είναι αυτό χρέος όλων μας.
Από τον πρόλογο του βιβλίου του Γ. Ράπτη
