Όμως, έπνιξε αυτόν τον τόσο σημαντικό θρίαμβό της μέσα σε ένα έντονο “μούδιασμα” για τον τρόπο που χειρίστηκε τις ισορροπίες των δύο οδηγών της.
Αν σκεφτούμε από πόσες θύελλες πέρασε η ομάδα του Ουόκινγκ -ένας από τους τρεις προπάτορες του σπορ (μαζί με τις Ferrari και Williams)- από το 2007-’08 που είχε για τελευταία φορά ένα αληθινά και σταθερά κορυφαίο μονοθέσιο, η εμφάνισή της το περασμένο τριήμερο στο GP Ουγγαρίας είναι ένα τεράστιο σταυροδρόμι της ιστορίας της – που την επαναφέρει, οριστικά πλέον, σε ρόλο πρωταγωνίστριας.
Οι δύο MCL38 έμοιαζαν με ρουκέτες όλο το τριήμερο στη Βουδαπέστη, έχοντας πάρει αυτό το ρόλο από τις Red Bull των τελευταίων ετών.
“Ναι, αυτή ήταν η πρώτη φορά φέτος που μπορώ με σιγουριά να πω ότι ήμασταν ταχύτεροι”, είπε στο τέλος του αγώνα ο Λάντο Νόρις.
Και δεν ήταν μόνο η απόλυτη ταχύτητα σε έναν γύρο που έφερε το 1-2 στη σειρά της εκκίνησης για τους Νόρις και Πιάστρι.
Η MCL38 δεν είχε αντίπαλο ούτε και στο ρυθμό αγώνα, μιας και ο ίδιος ο Φερστάπεν παραδέχθηκε στο τέλος ότι οι McLaren ήταν μακριά από το οπτικό του πεδίο – καθώς οι MCL38 διαχειρίστηκαν τη φθορά των πίσω ελαστικών τους πολύ καλύτερα από κάθε άλλο μονοθέσιο στις αρκετά υψηλές θερμοκρασίες της ουγγρικής πίστας.
Με τα δεδομένα αυτά, λοιπόν, για ποιο λόγο η McLaren περιέπλεξε τόσο τα πράγματα για τον εαυτό της;
Γιατί έπνιξε αυτόν τον τόσο σημαντικό θρίαμβό της μέσα σε ένα έντονο μούδιασμα που προήλθε από τον τρόπο που διαχειρίστηκε τους δύο οδηγούς της;
Η εξήγηση βρίσκεται στην ανάγκη που αισθάνθηκε η ομάδα του Ουόκινγκ να προστατευθεί από τον undercut του Λιούις Χάμιλτον στο δεύτερο πιτ-στοπ. Με την απόφασή του να μπει νωρίτερα στα πιτς, ο Βρετανός της Mercedes θέλησε με τη φρέσκια του γόμα (μέχρι να μπουν και οι McLaren για τη δεύτερη δική τους αλλαγή ελαστικών) να μειώσει τη διαφορά του από τον Νόρις.
Από τον 40ό γύρο και μετά ο Λιούις όντως το έκανε, αλλά θεωρητικά ήταν πολύ μακριά για να γίνει απειλητικός.
Παρόλα αυτά, η McLaren θέλησε να παίξει εκ του ασφαλούς και κάλεσε άμεσα στα πιτς τον οδηγό που απειλούνταν περισσότερο από τον Χάμιλτον – τον Νόρις.
Όμως, με την κίνηση αυτή ο Λάντο έκανε ο ίδιος το undercut στον Πιάστρι, κι έτσι στον επόμενο γύρο που έκανε και ο Αυστραλός το δεύτερό του πιτ-στοπ ο Νόρις είχε κάνει ήδη έναν ταχύτατο γύρο με το νέο σετ μέσης γόμας του κι έτσι τέθηκε επικεφαλής του αγώνα.
“Το γνωρίζαμε καλώντας πρώτο τον Λάντο ότι θα βρισκόμασταν σε αυτή την περίσταση” εξήγησε μετά το τέλος του αγώνα ο Αντρέα Στέλλα, διευθυντής της McLaren.
“Αλλά δεν θα το κάναμε αν δεν ήμασταν σίγουροι ότι αυτό μπορούσε να επιδιορθωθεί. Σήμερα, επειδή είμαστε στο Χανγκαρόρινγκ και επειδή έχει τόση ζέστη, υπήρχαν δύο παράμετροι που θέλαμε να πετύχουμε.
Πρώτον, δεν θέλαμε να κάνουμε πολύ νωρίς τα πιτ-στοπς διότι τα ελαστικά φθείρονταν πολύ γρήγορα και δεν θέλαμε να καταστραφούν προς το τέλος του αγώνα.
Έτσι, θέλαμε να καθυστερήσουμε τα πιτ-στοπς όσο το δυνατόν περισσότερο.
Η δεύτερη παράμετρος είναι ότι μπορεί να αντιμετωπίσεις ένα πρόβλημα στα πιτς. Οπότε πρέπει να κινηθείς εκ του ασφαλούς. Θέλεις να μπεις στα πιτς όταν έχεις διαφορά μόνο τριών δευτερολέπτων [από τον Χάμιλτον, στην προκειμένη περίπτωση]; Σε μια τέτοια περίπτωση ξέρουμε όλη την πίεση που δέχονται τα μέλη της ομάδας των πιτς.
Δεν θέλω σε έναν τέτοιο αγώνα η ευθύνη να βαραίνει την ομάδα των πιτς, προτιμώ να πάρω εγώ την ευθύνη στον τοίχο των πιτς, να διασφαλίσω το 1-2 και μετά να χειριστώ την κατάσταση μεταξύ μας και των οδηγών. Διότι συζητούμε για αυτή την κατάσταση, και γνωρίζουμε πώς να πορευθούμε για αυτήν”, πρόσθεσε ο Ιταλός.
Και συνέχισε: “Δεν ήθελα ένα πρόβλημα με ένα παξιμάδι ή με την εκτέλεση του πιτ-στοπ να μας έβαζε πίσω από μια Mercedes ή μια Ferrari.
Είδαμε με τον Φερστάπεν σήμερα (σ.σ.: χθες) τι μπορεί να συμβεί.
Ο Φερστάπεν θα είχε πολύ πιο φρέσκα ελαστικά από τους μπροστινούς του, θα ήταν διαφορετική η κουβέντα αν συνέβαινε αυτό σε εμάς.
Αλλά στο εσωτερικό της ομάδας μας αυτός είναι ο τρόπος που προσεγγίζουμε τους αγώνες, και για αυτό επενδύουμε τόσο πολύ στην κουλτούρα, στις αξίες και στον τρόπο σκέψης.
Επειδή θέλουμε να είμαστε σε θέση να διαχειριζόμαστε τέτοιες καταστάσεις αν θέλουμε να είμαστε στο πρωτάθλημα με τον Λάντο, με τον Όσκαρ και με τη McLaren”.
Ο Νόρις, λοιπόν, μπήκε στα πιτς πριν από τον Πιάστρι κι όταν ο Αυστραλός έκανε τη δεύτερη στάση του, ο Άγγλος πέρασε στην πρωτοπορία.
Και βρέθηκε εμπρός στην εξαιρετική άβολη συνθήκη στην οποία όλα του πήγαιναν πρίμα, όπου όδευε δια περιπάτου για τη νίκη, μια δεύτερη γλυκιά νίκη μετά την πρώτη του στο Μαϊάμι το Μάιο – αλλά όχι, έπρεπε να πέσει στα φρένα και να αφήσει τον Πιάστρι να περάσει.
Ο μηχανικός του, Ουίλ Τζόζεφ, του εξήγησε με σαφήνεια ότι ο μόνος λόγος που τον έβαλαν πρώτο στα πιτς, και του χάρισαν το undercut απέναντι στον Πιάστρι, ήταν για να καλυφθούν από το undercut του Χάμιλτον. Κανένας άλλος. Και ότι τώρα που καλύφθηκαν, έπρεπε να δώσει πίσω τη θέση στον Όσκαρ – αυτό ήταν το σωστό, και αυτή η “κουλτούρα” για την οποία μίλησε ο Στέλλα.
Ο Λάντο, τότε, προσπάθησε να σκεφτεί κάθε δυνατή λεκτική ντρίμπλα για να αναστρέψει την απόφαση της McLaren.
Το πρώτο του μήνυμα στον Τζόζεφ ήταν “θα έπρεπε να τον είχατε βάλει εκείνον πρώτο, ήταν ο πρωτοπόρος του αγώνα”.
Με λίγα λόγια, έριξε το μπαλάκι στην ομάδα – αλλά ο μηχανικός του γρήγορα απάντησε “δεν έχει σημασία”.
Η δεύτερή του προσπάθεια ήταν να κάνει πως δεν άκουσε το μήνυμα του Τζόζεφ να διαφυλάξει τα ελαστικά του -τη χρησιμοποιημένη μέση γόμα- ενώ έμεναν 22 γύροι πριν το τέλος. Ο Τζόζεφ τον ρώτησε αν τον ακούει, ο Λάντο απάντησε ότι ακούει, αλλά συνέχισε να αγνοεί τις εντολές να μειώσει το ρυθμό του.
Ούτε αυτό δούλεψε. Έπειτα, ο Νόρις σκέφτηκε μια τρίτη ιδέα. “Θα έπρεπε να είχα μείνει έξω περισσότερη ώρα, διότι θα τον έφτανα”.
Πράγματι, ο Πιάστρι είχε κάνει ένα χρονοβόρο λάθος, που του κόστισε 2,0”, και ο Λάντο τον είχε φτάσει στο 1,7”. Αλλά σύντομα ο Αυστραλός άρχισε να ανοίγει και πάλι τη διαφορά. Τίποτα και με αυτό.
Ο Νόρις έκανε άλλη μια προσπάθεια – την τέταρτη. “Εντάξει, τότε πείτε του να με πιάσει”, είπε στον μηχανικό του, αν και βεβαίως δεν ήθελε διευκρίνιση ότι κάτι τέτοιο θα έψηνε τα ελαστικά και του Πιάστρι, και του Νόρις που θα συνέχιζε το λυσσαλέο ρυθμό του. “Λάντο, δεν μπορεί να σε πιάσει. Απέδειξες αυτό που ήθελες”, ήρθε η απάντηση του Τζόζεφ – απάντηση υπαγορευμένη από τον ίδιο τον Στέλλα.
Νέο μήνυμα από τον τοίχο των πιτς: “Λάντο, μένουν πέντε γύροι. Ο τρόπος να κερδίσεις ένα πρωτάθλημα είναι με την ομάδα. Θα χρειαστείς την ομάδα. Θα χρειαστείς τον Όσκαρ”. Σε αυτό ο Νόρις δεν αποκρίθηκε. Πέρασαν άλλοι δύο γύροι.
Ο Τζόζεφ επανήλθε: “Αν υπάρξει ένα όχημα ασφαλείας τα πράγματα θα γίνουν πολύ παράξενα. Παρακαλώ. Καν’ το. Τώρα”. Όντως, αν εκείνη τη στιγμή έβγαινε το όχημα ασφαλείας, στην επανεκκίνηση ο Νόρις δεν θα μπορούσε να δώσει τη θέση στον Πιάστρι χωρίς να ρισκάρει να τους περάσει και τους δύο ο γερόλυκος Χάμιλτον.
Έτσι, στο ξεκίνημα του 68ου γύρου από τους 70, ο Νόρις άφησε εντελώς το γκάζι στην ευθεία, και ο Πιάστρι πέρασε για την πρώτη νίκη της καριέρας του σε GP της Formula 1.
Ο ίδιος ο Αυστραλός είχε λάβει τις διαβεβαιώσεις από την ομάδα ότι θα του έδινε την πρωτοπορία ο Νόρις, αλλά προς το τέλος είχε αρχίσει να αγχώνεται.
Κι ήταν κι εκείνο το λάθος του στον 33ο γύρο, που αν δεν το είχε κάνει η διαφορά από τον Νόρις δεν θα έπεφτε κάτω από τα 4,0”, κι ο Λάντο έτσι κι αλλιώς δεν θα μπορούσε ποτέ να του είχε κάνει το undercut. Εντέλει, ο Όσκαρ κράτησε την παροιμιώδη του ηρεμία, μέσα σε όλη αυτή την ένταση. “Ο Όσκαρ είναι το νεαρότερο, αλλά το σοφότερο μέλος της ομάδας μας”, παραδέχθηκε στο τέλος ο Στέλλα.
Είπε ο Νόρις, στο τέλος: “Μπήκα πρώτος, κι αυτό πάντα θα σου δίνει το undercut. Η ομάδα μου το έδωσε, και εγώ το έδωσα πίσω. Πάντα περνάει από το μυαλό σου [να κρατήσεις τη νίκη].
Πρέπει να είσαι εγωιστής σε αυτό το σπορ ενίοτε. Η πρώτη προτεραιότητα είναι σκέφτεσαι τον εαυτό σου.
Αλλά είμαι και μέλος μιας ομάδας, και το μυαλό μου τρελαινόταν εκείνη τη στιγμή. Δεν φταίω εγώ που ήμουν επικεφαλής του αγώνα. Θα έπρεπε να είχαν καλέσει πρώτα τον Όσκαρ και δεν θα είχαμε αυτή την κουβέντα. Ο Όσκαρ έκανε εκπληκτική δουλειά, με νίκησε στην εκκίνηση”, πρόσθεσε ο Νόρις.
Έτσι, ο Όσκαρ Πιάστρι ανήκει πλέον στους νικητές της Formula 1. Το πανηγύρι για τη νίκη του αυτή μπορεί να πνίχτηκε από την αμηχανία, και οι διθύραμβοι για την αξία του μπορεί να επισκιάστηκαν από το αλαλούμ που προκάλεσε η McLaren, όμως τίποτα δεν αλλάζει ότι μόλις ανέτειλε στη F1 ένα από τα πολύ μεγάλα μελλοντικά της αστέρια.
