Το Bιβλιοπωλείο Μάτι και οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ την Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2024 παρουσίασαν το νέο μυθιστόρημα της Σοφίας Νικολαΐδου στους χώρους του βιβλιοπωλείου στην Κατερίνη που γέμισε από αναγνώστες και μη της πολυαγαπημένης συγγραφέως.
Για το βιβλίο μίλησε η φιλόλογος Σοφία Παπαδοπούλου η οποία με τους μαθητές της σε μια εξαιρετική αφήγηση που συνδυαζόταν με κομμάτια από το βιβλίο και σε κάποια σημεία υπό τον ήχο της μουσικής και του πιάνου μάγεψαν τους θεατές και τους έβαλαν μέσα στο πνεύμα του βιβλίου της Σ. Νικολαϊδου.
Μια ιστορία για ένα ραπ συγκρότημα, για τα όνειρα που παίρνουν εκδίκηση, για τα παιδιά που έσωσε η μουσική. Το μυθιστόρημα αυτό δεν είναι μόνο ραπ και οπαδικά επεισόδια. Η συγγραφέας φόρεσε το κρέας και τα κόκαλα των παιδιών που περπατούν στους δρόμους και τα γήπεδα, και άφησε πίσω της ένα μυθιστόρημα που φέρνει σε επικοινωνία δύο γενιές. Ποια είναι όμως τελικά τα «Δικά μας παιδιά» και ποια τα δικά τους; Όταν είναι κανείς στη δική σου την ηλικία ή και μεγαλύτερος, νομίζει ότι πάντα θα καταλαβαίνει. Ότι πάντα θα έχει το κλειδί και ότι θα είναι αλλιώς. Ήρθε λοιπόν μια στιγμή και μια εποχή που κατάλαβα ότι δεν καταλαβαίνω. Αυτό είναι μια πρώτη παραδοχή τόνισε η συγγραφέας.
Όσον αφορά το βιβλίο, η ιστορία επικεντρώνεται στα “Δικά Μας Παιδιά”. Τα παιδιά που μεγάλωσαν κλεισμένα στα δωμάτια τους. Ακούν μουσική με ακουστικά, συνθέτουν beats στον υπολογιστή και γράφουν μπάρες στα τετράδιά τους. Έχουν για οικογένεια τους φίλους τους και ζουν τη ζωή τους online.
Αυτή είναι η ιστορία της δικής μας γενιάς, που πιστέψαμε πως θα γίνουμε καλύτεροι από τους γονείς μας. Και τώρα βλέπουμε τα παιδιά μας να μεγαλώνουν, να κάνουν τα λάθη τους, να φεύγουν μπροστά συνέχισε λέγοντας.
Η συγγραφέας Σοφία Νικολαϊδου αναφέρθηκε στις πηγές έμπνευσης του βιβλίου, στους στόχους του, αλλά και στην ανάγκη και τους τρόπους προσέγγισης με τη νέα γενιά. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα, που δεν αναφέρεται σε μύθους, αλλά σε καθημερινές, αληθινές ιστορίες, που περιέχονται σε μικρά ευκολοδιάβαστα καλογραμμένα κεφάλαια με μπάρες για τίτλους (οι μπάρες είναι οι στίχοι μουσικής και η έκφραση προέρχεται από τις κάθετες γραμμές του πενταγράμμου, που ονομάζονται μπάρες). Πραγματεύονται σχέσεις. Σχέσεις μεταξύ ενηλίκων, εφήβων, γονέων και παιδιών. Δύο κόσμοι, δύο γενιές, αυτή των έφηβων και αυτή των γονέων. Η Σοφία μάς πήρε από το χέρι και μέσα από τη δίψα που είχε να γνωρίσει αυτήν την ηλικία, μας έβαλε στα δωμάτιά τους με τις κλειστές πόρτες, ραπάραμε με την μουσική τους, διαβάσαμε τις μπάρες τους, πήγαμε σε συναυλία τους, αλλά και βουτήξαμε μαζί στα βαθιά και φοβηθήκαμε, αγχωθήκαμε και σοκαριστήκαμε όταν μπροστά στα μάτια μας έπεσε νεκρός από οπαδική βία ένας νεαρόΣ.
Τα παιδιά του μυθιστορήματος άλλαξαν τελικά γιατί κάποιος προσπάθησε να τα κατανοήσει, να τους δώσει αξία, να δει τα πράγματα από την πλευρά τους, να ακούσει τα συναισθήματά τους. Τα παιδιά αυτά εξωτερίκευσαν τη χαρά, την λύπη και γενικότερα τους προβληματισμούς τους μέσω της μουσικής. Η μουσική που επιδρά πάντα ηρεμιστικά στο άγχος και το στρες. Τα παιδιά αυτά σώθηκαν. Η Σοφία Νικολαΐδου υπόγραψε αντίτυπα του βιβλίου της στο τέλος της παρουσίασης και φωτογραφήθηκε με τους αγαπημένους της αναγνώστες βιβλιοφάγους
Ποια είναι η συγγραφέας τους του βιβλίου:
Η Σοφία Νικολαΐδου σπούδασε κλασική φιλολογία (προπτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές) και αξιοποίηση των τεχνολογιών της πληροφορίας και της επικοινωνίας για τη διδασκαλία της λογοτεχνίας (διδακτορική διατριβή). Έχει εκδώσει μυθιστορήματα, συλλογές διηγημάτων, μελέτες και μεταφράσεις. Το μυθιστόρημά της “Χορεύουν οι ελέφαντες” (Μεταίχμιο, 2012) μεταφράστηκε στα αγγλικά και κυκλοφορεί από τον εκδοτικό οίκο Melville House. Το μυθιστόρημά της “Απόψε δεν έχουμε φίλους” (Μεταίχμιο, 2010) μεταφράστηκε στα εβραϊκά και κυκλοφορεί από τον εκδοτικό οίκο Kester Books, για το βιβλίο αυτό τιμήθηκε με το Athens Prize for Literature 2010. Το βιβλίο της “Καλά και σήμερα” (Μεταίχμιο, 2015) τιμήθηκε με το Ειδικό Κρατικό Λογοτεχνικό Βραβείο σε λογοτέχνη του οποίου το έργο προάγει τον διάλογο πάνω σε ευαίσθητα κοινωνικά θέματα.
Από το 1992 ως το 2018 εργάστηκε ως φιλόλογος σε σχολείο. Από το 2002 διδάσκει Δημιουργική Γραφή σε μεταπτυχιακά προγράμματα (στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας) και σεμινάρια (στο Εργαστήρι Βιβλίου του ΕΚΕΒΙ, σε δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς). Έχει γράψει θεατρικά έργα, σενάρια για τον κινηματογράφο.
Από το 2019 διδάσκει Δημιουργική Γραφή στο Τμήμα Δημοσιογραφίας και Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
