Είναι δείγμα του ότι δεν περίμενε τη διαγραφή του; Σύμφωνα με στενό του συνεργάτη, πράγματι δεν θεωρούσε ότι η συνέντευξη του στο Βήμα της Κυριακής θα ήταν αφορμή διαγραφής, αλλά αντιλαμβανόταν ότι η σχέση του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη είχε μπει σε ένα σπιράλ, του οποίου η κατάληξη ήταν μάλλον προδιαγεγραμμένη.
Έχουν περάσει 32 χρόνια από εκείνον τον Οκτώβριο του 1992, όταν ο κ. Σαμαράς παραιτήθηκε από τη ΝΔ και παρέδωσε την έδρα του στη Μεσσηνία. Το άλλοτε αγαπημένο παιδί των προέδρων της ΝΔ είχε νωρίτερα «καρατομηθεί» από τη θέση του υπουργού Εξωτερικών και αντιλαμβανόταν ότι μπορούσε να είναι ρυθμιστής εξελίξεων. Ίδρυσε την Πολιτική Άνοιξη, κατεύθυνε τους πολιτικούς του φίλους Στέφανο Στεφανόπουλο και Γιώργο Συμπιλίδη να ανεξαρτητοποιηθούν και η κυβέρνηση Μητσοτάκη έπεσε. Τότε ήταν 42 ετών και έμοιαζε να τα έχει όλα μπροστά του, παρά το ότι ήταν βουλευτής από το 1977. Σήμερα, στα 73 του και με μια μακρά πολιτική θητεία πίσω του, το επόμενο του βήμα μοιάζει αβέβαιο.
«Πού κάνω λάθος;»
Πίσω στο σήμερα. Ο κ. Σαμαράς είναι ένας πολιτικός που έχει ισχυρή την αίσθηση ότι πράττει το σωστό για τον τόπο. Θεωρεί ότι οι απόψεις του μπορεί να είναι συγκυριακά αιρετικές ή αντιδημοφιλείς, όμως είναι χρήσιμες και δικαιώνονται, έστω και σε δεύτερο χρόνο. Τονίζει -και είναι αλήθεια- ότι μιλούσε εδώ και καιρό για τη στροφή που λαμβάνει χώρα προς τα δεξιά στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ. Λέει σε συνομιλητές του ότι προειδοποιεί εδώ και καιρό για την επικράτηση της woke agenda και του άκρατου δικαιωματισμού. Είναι χαρακτηριστικό το σκηνικό προ ημερών, όπου εμφανίστηκε στα ΕΛΤΑ Κηφισιάς, κοντά στο σπίτι του, και έπιασε κουβέντα με πολίτες που τον προσέγγισαν για το εν λόγω θέμα.
Με αυτό το δεδομένο, ο πρώην πρωθυπουργός θεωρεί ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι αυτός που εδώ και καιρό μεθόδευε τον εξοβελισμό του. Στο παρασκήνιο, αποδίδει πολλά στον άλλοτε πολιτικό του σύμμαχο, τον οποίον εκτίμησε ως υπουργό του και στήριξε ως υποψήφιο πρόεδρο της ΝΔ. Θεωρεί ότι τον αγνοεί συστηματικά, δεν συμβουλεύεται τους πρώην πρωθυπουργούς, ποινικοποιεί τη διαφωνία. Επίσης, είναι της άποψης ότι έχει δεχθεί ακόμα και εμπαιγμό από το Μέγαρο Μαξίμου, καθώς ήταν γνωστή η επιθυμία του να αναλάβει θέση Επιτρόπου το 2019. Για όλα τα παραπάνω υπάρχουν αντεπιχειρήματα από το Μέγαρο Μαξίμου, αλλά είναι παραδεκτό το γεγονός ότι η «έξοδος» του Γρηγόρη Δημητριάδη από το σχήμα το 2022 «κόστισε» τον…χειρισμό του κ. Σαμαρά. Ο κ. Δημητριάδης μια φορά την εβδομάδα έπαιρνε την ανιούσα για το γραφείο του κ. Σαμαρά επί της οδού Δημοκρίτου στο Κολωνάκι και τα έλεγαν ανοιχτά.
Όλων τούτων δοθέντων, με μια δήλωση που…υποκρύπτει και ένα παράπονο, ο κ. Σαμαράς διερωτάται «πού κάνω λάθος», παραθέτοντας μια σειρά ζητημάτων. Ο ίδιος είναι βαθιά πεπεισμένος ότι δεν έχει κάνει λάθος.. Βεβαίως, δεν θα παραδεχθεί σχεδόν ποτέ ότι πολλές φορές αφήνει να τον κατευθύνει το θυμικό του. Έτσι έγινε και στην περίφημη συνέντευξη που εξελίχθηκε στο κύκνειο άσμα του: ήθελε να στήσει μια «πολιτική παγίδα» με την πρόταση του Κώστα Καραμανλή για την Προεδρία της Δημοκρατίας, αλλά δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα καρφιά του για τους «χαριεντισμούς». Βλέπετε, η αναφορά του κ. Μητσοτάκη για τη χειραψία του με τον Νίκο Παππά στα βραβεία του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου τον πείραξε ιδιαίτερα.
Τα εθνικά
Πάντως, ο κ. Σαμαράς φέρεται να θεωρεί ότι με τη στάση του όλο το προηγούμενο διάστημα έχει αποτρέψει…έτοιμες εθνικές υποχωρήσεις. Από το περιβάλλον του μιλούν με βεβαιότητα για συνυποσχετικό με την Τουρκία που ήταν στα σκαριά μέχρι να σηκωθεί πολλή σκόνη στο εσωτερικό, αλλά και για άλλα projects ενεργειακής συνεκμετάλλευσης άνευ συνυποσχετικού που ήταν στα σκαριά. Εξ ου και δεν του ήταν διόλου δύσκολο να ανοίξει πυρ εναντίον του Γιώργου Γεραπετρίτη. «Για την πατρίδα θυσίασα τα πάντα, μέχρι και την υγεία μου», ανέφερε στη δήλωση απάντησης στη διαγραφή του.
Πορεία στο άγνωστο
Και τώρα επιστροφή στην πολιτική έρημο; Αυτό είναι το ερώτημα που τίθεται. Την γνώρισε και την περπάτησε ο κ. Σαμαράς μετά την αποτυχία του το 1996 να ξαναμπεί με την «Άνοιξη» στη Βουλή. Πέρασαν οχτώ χρόνια μέχρι να επανέλθει στο προσκήνιο, μετέχοντας στην ευρωλίστα της ΝΔ με τον Κώστα Καραμανλή αρχηγό. Τώρα όμως είναι άγνωστο τι μπορεί να κάνει. Αισιόδοξος συνεργάτης του λέει ότι θα πάρει τις αποφάσεις του άμεσα. Ένας έτερος άνθρωπος του ευρύτερου περιβάλλοντός του εκτιμά ότι επί του πρακτέου δεν μπορεί να κάνει και πολλά, πολλώ δε ένα νέο κόμμα. Μπορεί, από την άλλη, να μετεξελιχθεί σε ιδεολογικό «ινστρούχτορα» της ελληνικής Δεξιάς, πέραν της ΝΔ. Η Αφροδίτη Λατινοπούλου έσπευσε άμεσα να τον αποθεώσει, άλλωστε έχει ενσωματώσει στο κόμμα της πολλά κεντρικά στελέχη επί των ημερών του. Σε κάθε περίπτωση, όσο συμπαθής και αν είναι η Λατινοπούλου (στον Σαμαρά), όλοι παραδέχονται ότι στα δεξιά της ΝΔ τα πράγματα μοιάζουν ακόμα κάπως άναρχα.
Το ότι η έξοδος του κ. Σαμαρά δεν οδηγεί νομοτελειακά και σε κάτι άλλο είναι προφανές ότι επηρεάζει και αρκετούς συνομιλητές του που δεν είναι διατεθειμένοι να τον ακολουθήσουν στο άγνωστο.
Οι άνθρωποι του Προέδρου
Ο κύκλος του κ. Σαμαρά είναι αισθητά μικρότερος σήμερα σε σχέση με το παρελθόν. Κοντά του παραμένουν ο άλλοτε διευθυντής στο γραφείο του στο Μαξίμου Κώστας Μπούρας και ο διευθυντής του γραφείου Τύπου του Νίκος Τσιούτσιας. Ομοίως και ο διαχρονικός λογογράφος και στενός του συνεργάτης Χρύσανθος Λαζαρίδης. Στο γραφείο του θα συναντήσει κανείς τον Σάκη Μητσόπουλο, ενώ «σκιά» του παραμένει ο επικεφαλής της ασφάλειάς του Λάζαρος Γκλεζάκος. Από τους βουλευτές της ΝΔ, πιο τακτικός του συνομιλητής και φίλος είναι ο έτερος βουλευτής Μεσσηνίας Μίλτος Χρυσομάλλης, ενώ στον ευρύτερο κύκλο του ανήκει και ο δικηγόρος Δημήτρης Γιάννος. Οι δύο τελευταίοι, πάντως, μοιάζει μάλλον απίθανο να αποχωρήσουν από τη ΝΔ επειδή διεγράφη ο κ. Σαμαράς.
Από τον στενό κύκλο των άλλοτε «εντοιχισμένων» (έτσι αποκαλούσε επί ημερών Μαξίμου τους στενούς του συνεργάτες) απουσιάζουν ο Γιώργος Μουρούτης, ο οποίος έχει αποστασιοποιηθεί, και ο Δημήτρης Σταμάτης. Ομοίως, ο δικηγόρος Σταύρος Παπασταύρου, αλλά και ο Δημήτρης Πτωχός, ο οποίος ως περιφερειάρχης Πελοποννήσου διατηρεί πολιτική αυτοτέλεια. Στις τάξεις των βουλευτών, δύο στενοί του φίλοι είναι υφυπουργοί, ο Διονύσης Σταμενίτης άλλοτε πρόεδρος της νεολαίας της Πολιτικής Άνοιξης και ο Κώστας Καραγκούνης. Στον ευρύτερο κύκλο του συγκαταλέγονται ο Ανδρέας Κατσανιώτης, ο Χαράλαμπος Αθανασίου, ο Γιώργος Καρασμάνης, ο Γιάννης Παππάς, ο Νότης Μηταράκης κ.α. Κανείς εξ αυτών δεν μοιάζει διατεθειμένος να ακολουθήσει σε κάτι που δεν υπάρχει και είναι εξαιρετικά δύσκολο να υπάρξει.
Στις τάξεις των ανεξάρτητων βουλευτών, πάντως, ο κ. Σαμαράς θα συναντήσει έναν άλλοτε συνοδοιπόρο του στην Πολιτική Άνοιξη, τον υποψήφιο βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας το 1993 και 1993 με το κόμμα, Μάριο Σαλμά. «Καμιά φορά, η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα», σχολίαζε χθες σιβυλλικά γαλάζιο στέλεχος.
