Από την Παρασκευή 13 μέχρι τη Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2024 δύο μαθήτριες του 4ου Λυκείου Κατερίνης συμμετείχαν στην 48η συνδιάσκεψη του ΕΚΝΕ, που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη (Λιμάνι-Aποθήκη Δ και Mediterranean College). Στη συνδιάσκεψη συνοδεύονταν από τη διευθύντρια του σχολείου, Ειρήνη Παξιμαδάκη, αλλά η συμμετοχή αφορούσε κυρίως τους μαθητές και οι εκπαιδευτικοί μόνο συνεπικουρούσαν. Γι’ αυτό και η εμπειρία της συμμετοχής καταγράφεται από τις ίδιες:
Ε.Y.P ή αλλιώς European Youth Parliament ονομάζεται το εκπαιδευτικό πρόγραμμα που φέρνει κοντά χιλιάδες νέους από όλη την Ευρώπη, προκειμένου να συζητήσουν για τα φλέγοντα ευρωπαϊκά ζητήματα, να ανακαλύψουν και αναπτύξουν τις ικανότητές τους, να κατανοήσουν τις αρχές του διαλόγου, της συνεργασίας και του σεβασμού καθώς και να προετοιμαστούν για την ανάληψη των ηνίων του μέλλοντος της Ευρώπης…
Από το 1987 που δημιουργήθηκε η ιδέα της, το EYP στοχεύει στην προώθηση της ευρωπαϊκής διάστασης στην εκπαίδευση. Για τον σκοπό αυτό, διοργανώνονται περισσότερες από 100 δραστηριότητες ετησίως στις οποίες συμμετέχουν περισσότεροι από 25.000 νέοι συμμετέχοντες. Από κάθε σχολείο που συμμετέχει μπορούν να λάβουν μέρος 2 μαθητές. Είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός ανεξάρτητος από πολιτικά και κομματικά συμφέροντα. Όσον αφορά την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Νέων Ελλάδος, διοργανώνονται δύο (2) ετήσιες εθνικές συνδιασκέψεις επιλογής (ΕΣΕ) στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη αντίστοιχα. Οι συμμετέχοντες μιας ΕΣΕ απαρτίζονται από τα Λειτουργικά Στελέχη (Officials) και τους Μαθητές-Συνέδρους (Delegates). Τα Λειτουργικά Στελέχη διακρίνονται σε 3 ανεξάρτητες αλλά διαρκώς συνεργαζόμενες ομάδες εργασίας, τους Συντονιστές Επιτροπών (Chairpersons), τη Δημοσιογραφική Ομάδα (Media Team) και την Οργανωτική Ομάδα (Organizing Team) και εκπαιδεύονται μία μέρα πριν από την έναρξη του συνεδρίου πάνω στις εργασίες τις οποίες θα αναλάβουν κατά τις επίσημες ημέρες εξαγωγής της Συνδιάσκεψης. Οι Σύνεδροι χωρίζονται σε 10 επιτροπές, καθεμία από τις οποίες θα εργαστεί πάνω σε ένα ορισμένο θέμα.
Το πρόγραμμα διαρκεί τέσσερις μέρες, στις οποίες επιτύχαμε επίπονη αλλά καρποφόρα εργασία. Η διαδικασία έχει ως εξής: χωριζόμαστε σε επιτροπές ή committees, οι οποίες αναλαμβάνουν κάποια θεματική ενότητα αναφορικά με τα προβλήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σύμφωνα με τη μαθήτρια Χαρά Τσιαλού:
«Η δικιά μου επιτροπή –ορόσημο για μένα– ονόματι Culture and Education ή Cult εν συντομία, εκπροσωπούσε τη μαθητική κοινότητα της Ευρώπης. Κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε ένα εξαιρετικά φλέγον ζήτημα: τις τεράστιες περικοπές που πρότεινε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για τα εκπαιδευτικά προγράμματα μετακίνησης, και κυρίως το Erasmus+. Στόχος μας ήταν να προτείνουμε εφαρμόσιμες λύσεις που θα επιτρέπουν στους μαθητές και τους σπουδαστές να συμμετέχουν σε αυτά τα προγράμματα χωρίς να εξαρτώνται από τη χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μία δράση που “ξεφεύγει” από το αυστηρό πλαίσιο του όρου “εκπαιδευτικό πρόγραμμα” ή μάλλον μία δράση που διδάσκει στους συμμετέχοντες ό,τι λείπει συνήθως από το σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα… Τη μαθητική αλληλεγγύη, τη συλλογικότητα και τη στοχαστική διερεύνηση μέσα από ένα ουσιαστικά πολιτικοποιημένο κλίμα, το οποίο καθιστά σαφές τι πραγματικά σημαίνει Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν είναι απλώς ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Είναι ένα ταξίδι, ένα παράθυρο σε έναν κόσμο γεμάτο νέες ιδέες, ελπίδα και αλλαγή. Ενώνει χιλιάδες νέους από κάθε γωνιά της Ευρώπης, δημιουργώντας έναν ζωντανό διάλογο για τα επείγοντα ζητήματα της εποχής μας. Μέσα από τις συζητήσεις, τις προκλήσεις και τη συνεργασία, ανακαλύπτουμε τους εαυτούς μας, δυναμώνουμε τις ικανότητές μας, μαθαίνουμε τις αξίες του διαλόγου, της συνεργασίας και του σεβασμού, ενώ ταυτόχρονα προετοιμαζόμαστε να κρατήσουμε στα χέρια μας το μέλλον της Ευρώπης. Άξιο αναφοράς είναι πως οι κοινωνικές μου σχέσεις αναπτύχθηκαν με τρόπους που δεν είχα φανταστεί. Μέσα από τις ομαδικές δραστηριότητες και τις έντονες συζητήσεις, έμαθα να συνεργάζομαι και να επικοινωνώ ουσιαστικά με ανθρώπους από όλη την περιφέρεια. Αυτό που μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση ήταν το πόσο εύκολα δημιουργήθηκαν δεσμοί που έμοιαζαν αληθινοί και βαθιοί. Παρόλο που το συνέδριο τελείωσε, οι στιγμές μας θα με συντροφεύουν εφ’ όρου ζωής…”
Σύμφωνα με τη μαθήτρια Αναστασία Παπαδιονυσίου:
“Η επιτροπή DROI, που έγινε δεύτερη οικογένεια για μένα, είχε ως στόχο την προώθηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, καθώς εστίαζε στην επίλυση του μακροχρόνιου μεταναστευτικού προβλήματος που αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση, προτάσσοντας τόσο την προστασία των χωρών της Ε.Ε όσο και την αξία της ανθρώπινης ζωής! Αναλυτικότερα, εμβαθύναμε στο νέο σύμφωνο της Ε.Ε για τη μετανάστευση και το άσυλο, μέσω του οποίου θα επιτυγχάνεται ταχύτερη εξέταση των αιτήσεων ασύλου και αποτελεσματικότερες επιστροφές…Ένα επείγον ζήτημα, το οποίο δεν απασχολεί το ευρύ κοινό, που ζει με την αντίληψη πως όλα μέσα στην Ε.Ε λειτουργούν σαν δείκτες ενός ρολογιού…ομαλά. Ωστόσο το E.Y.P μου έδωσε την ευκαιρία να ευαισθητοποιηθώ και να ενημερωθώ για το τι πραγματικά συμβαίνει στους κατατρεγμένους συνανθρώπους μας, οι οποίοι καθημερινώς αγωνίζονται για την επιβίωση τους, ενώ οι ”δυνατοί” της Ε.Ε είναι αυτοί που την ελέγχουν. Συνειδητοποίησα –ίσως για πρώτη φορά στη ζωή μου- πως μπορώ να αλλάξω αυτή τη βάναυση πραγματικότητα… Δεν ήμουν πια παθητικός δέκτης των ειδήσεων που αφορούσαν την κακοποίηση και τις άθλιες συνθήκες που βιώνουν καθημερινά οι πρόσφυγες, αλλά ήμουν εκείνη που μπορούσα να το αλλάξω. Για πρώτη φορά ένιωσα ότι η δύναμη ήταν μέσα μου… Παρ’ όλο που πραγματευόμασταν σοβαρότατα κοινωνικοπολιτικά ζητήματα, αντιμετωπίζαμε τον φόρτο εργασίας με έναν διασκεδαστικό και ευφάνταστο τρόπο, έτσι ώστε να μπορέσουμε να προσεγγίσουμε το πρόγραμμα όπως αρμόζει, χωρίς όμως να μείνουμε προσκολλημένοι στον τυπικό τρόπο διδασκαλίας! Με την ομάδα μου δεν μοιραζόμασταν μόνο ιδέες αλλά και στιγμές που μαε γέμισαν γέλια και συγκίνηση. Οι φιλίες που δημιούργησα στο EYP είναι ανεκτίμητες. Κάθε άτομο που γνώρισα είχε μια μοναδική ιστορία να μοιραστεί, και μέσα από αυτές, πλούτισα τον δικό μου τρόπο σκέψης και αντίληψης. Όσο κι αν το συνέδριο τελείωσε, οι σχέσεις αυτές δεν χάθηκαν. Θα είναι για πάντα η ομάδα μου…»
Αντιμετωπίζαμε τον φόρτο εργασίας με έναν τρόπο που έκανε το πρόγραμμα να μοιάζει με γιορτή της μάθησης και της δημιουργικότητας…
Και εκεί, μέσα στη χαρά της συνεργασίας, βρίσκεται η μαγεία του E.Y.P. νέα, ανήσυχα μυαλά να χορεύουν αυθόρμητα στα διαλείμματα, μετά από δέκα ώρες σκληρής δουλειάς. Και αμέσως μετά, τα ίδια αυτά μυαλά να επιστρέφουν με πάθος στις επιτροπές τους, για να βρουν τρόπους να αλλάξουν τον κόσμο. Έναν κόσμο που καθημερινά προσπαθεί να τους φιμώσει, έναν κόσμο μισαλλόδοξο και απογοητευτικό. Μέσα από τα δικά μας μάτια, λοιπόν, είδαμε έναν κόσμο διαφορετικό· έναν κόσμο ελπίδας, σεβασμού και αλληλεγγύης μέσα από τον οποίο ο καθένας εκφράζεται και δεν φιμώνεται. Γνωρίσαμε τον μικρόκοσμο του E.Y.P., όπου για πρώτη φορά αισθανθήκαμε ότι οι ανησυχίες μας εισακούστηκαν και ότι η αλλαγή είναι στα χέρια μας. Πώς θα είναι μέσα από τα δικά σου μάτια;»
Αναστασία Παπαδιονυσίου (Β4)
Χαρά Τσιαλού (Β5)
