Προς νέα αναπροσαρμογή οδεύουν οι κανόνες στις ρυθμίσεις για τα κόκκινα δάνεια, με την κυβέρνηση να προχωρά σε συνεχείς βελτιώσεις του πλαισίου αναδιάρθρωσης οφειλών και την αγορά να αναμένει μία κρίσιμη δίκη στον Άρειο Πάγο για τον τρόπο υπολογισμού των επιτοκιακών επιβαρύνσεων στα ληξιπρόθεσμα χρέη.
Πρόκειται για αλλαγές που δυνητικά θα μπορούσαν να ανατρέψουν τα δεδομένα ως προς τις ανακτήσεις από μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται από τη μία πλευρά για τους οφειλέτες και από την άλλη για funds και τράπεζες.
Συνδέονται δε και με το πρόγραμμα κρατικών εγγυήσεων «Ηρακλής», με την υποστήριξη του οποίου αποενοποιήθηκε η πλειονότητα των επισφαλειών από τα βιβλία των συστημικών ομίλων την προηγούμενη πενταετία.
Η τρίτη μεγάλη υπόθεση που απασχολεί τον κλάδο των διαχειριστών αφορά τα δάνεια του νόμου Κατσέλη
«Οι μεταβολές στο πλαίσιο που διέπει τη διαχείριση του κόκκινου χρέους είναι κρίσιμες για το σύνολο της οικονομίας, καθώς επιδρούν καθοριστικά στον τρόπο επιμερισμού των ζημιών μεταξύ πιστωτών και δανειοληπτών» σημειώνουν πηγές από τον κλάδο των διαχειριστών.
Όπως λένε, «θα μπορούσαν να υπάρξουν επιπτώσεις ακόμη και για τους φορολογούμενους, εάν τυχόν δικαστικές αποφάσεις υπέρ των οφειλετών, οδηγήσουν σε σημαντική μείωση των ανακτήσεων από τα τιτλοποιημένα δάνεια και σε κατάπτωση των συνδεδεμένων ενεχύρων του δημοσίου».
Οι αλλαγές στα κόκκινα δάνεια
Κατά τις ίδιες πηγές, τρία είναι τα κρίσιμα μέτωπα που απασχολούν αυτήν την περίοδο πιστωτές και δανειολήπτες:
1. Εξωδικαστικός μηχανισμός
Η κυβέρνηση έφερε προς ψήφιση στη Βουλή νομοσχέδιο που περιλαμβάνει σημαντικές αλλαγές στο πλαίσιο του εξωδικαστικού μηχανισμού, σε συνέχεια άλλων αντίστοιχων παρεμβάσεων κατά την περυσινή χρονιά.
Η κρισιμότερη αφορά στη διεύρυνση των κριτηρίων για το χαρακτηρισμό ενός δανειολήπτη ως ευάλωτου, για τις ανάγκες του συγκεκριμένου εργαλείου.
Συγκεκριμένα, αυξάνονται τα σχετικά εισοδηματικά και περιουσιακά όρια σε όλα τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια ύψους έως 300.000 ευρώ.
Με τον τρόπο αυτό ένας μεγαλύτερος αριθμός δανειοληπτών όταν θα υποβάλλει αίτημα για την αναδιάρθρωση των οφειλών του, θα εξασφαλίζει ότι η πρόταση ρύθμισης που θα παραχθεί αυτόματα από τον αλγόριθμο του εξωδικαστικού μηχανισμού, θα γίνει υποχρεωτικά αποδεκτή από τους πιστωτές.
Μέσω αυτής της παρέμβασης, στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης ευελπιστούν ότι θα αυξηθούν τα αιτήματα από οφειλέτες που καλύπτονται από τα νέα κριτήρια.
Κι αυτό διότι δεν είναι λίγοι οι δανειολήπτες που μέχρι σήμερα δεν επιδιώκουν την αξιοποίηση του συγκεκριμένου εργαλείου, υπό τον κίνδυνο μετά την προαπαιτούμενη άρση τραπεζικού και φορολογικού απορρήτου, ο πιστωτής να απορρίψει την πρόταση τακτοποίησης των οφειλών τους.
Παράλληλα, δρομολογείται η βελτίωση των όρων ρύθμισης, καθώς μέσω τροποποίησης του μαθηματικού τύπου που χρησιμοποιείται, θα μειωθεί για δεύτερη φορά το τελευταίο διάστημα, η αξία της προσημειωμένης ακίνητης περιουσίας.
Ως γνωστόν, με βάση την ισχύουσα νομοθεσία, ο πιστωτής μέσω της ρύθμισης θα πρέπει να λάβει σε όρους παρούσας αξίας τουλάχιστον τα χρήματα που θα εισέπραττε εάν ρευστοποιούσε την περιουσία του δανειολήπτη.
Με την προωθούμενη λοιπόν, από το υπουργείο Οικονομικών, μείωση της εκτιμώμενης αξίας της, αυξάνεται το πιθανό κούρεμα επί της οφειλής.
2. Δάνεια σε ελβετικό φράγκο
Η κυβέρνηση σε συνεργασία με τις τράπεζες αναζητά λύση για την οριστική διευθέτηση των υποθέσεων στεγαστικών δανείων σε ελβετικό φράγκο.
Πρόκειται για χορηγήσεις κατά κύριο λόγο του δεύτερου μισού της δεκαετίας του 2000, οι οποίες αποδείχθηκαν πανάκριβες, μετά την ανατίμηση του συγκεκριμένου νομίσματος έναντι του ευρώ.
Αφορούν περί τους 50.000 οφειλέτες σήμερα με υπόλοιπα ύψους 4 – 5 δισ. ευρώ, εκ των οποίων η πλειονότητα παραμένει στους ισολογισμούς των τραπεζών.
Οι συγκεκριμένοι δανειολήπτες, ακόμη κι αν αποπλήρωναν κανονικά τις δόσεις τους επί σειρά ετών, βρίσκονται ακόμη σε μεγάλη απόσταση από την πλήρη εξόφληση, λόγω της σε βάρος τους μεταβολής της συναλλαγματικής ισοτιμίας ευρώ – φράγκου.
Στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών αναζητούν μία φόρμουλα για την ανακούφισή τους, χωρίς ωστόσο να προκληθεί αποσταθεροποίηση του τραπεζικού συστήματος.
Μένει να φανεί πως θα επιμεριστεί η ζημιά που θα προκαλέσει μία ενδεχόμενη ευνοϊκή για τους οφειλέτες λύση.
Η κυβέρνηση έχει προαναγγείλει ότι οι τελικές αποφάσεις θα ληφθούν μέσα στο α΄ εξάμηνο του 2025.
3. Δάνεια Νόμου Κατσέλη
Η τρίτη μεγάλη υπόθεση που απασχολεί τον κλάδο των διαχειριστών αφορά τα δάνεια του νόμου Κατσέλη, του πρώτου μετά το ξέσπασμα της κρίσης πλαισίου για την προστασία της πρώτης κατοικίας και τη ρύθμιση κόκκινων ανοιγμάτων.
Αναλυτικότερα, στα τέλη Φεβρουαρίου θα συνεδριάσει η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου για να αποφανθεί περί του τρόπου υπολογισμού των τόκων υπερημερίας.
Πρόκειται για μία υπόθεση που αφορά χορηγήσεις της τάξης 8 δισ. ευρώ προς περίπου 130.000 δανειολήπτες.
Οι τελευταίοι ζητούν να υπολογίζονται οι σχετικοί τόκοι όχι στο σύνολο της οφειλής τους, όπως κατά κανόνα συμβαίνει σε όλα τα δάνεια, αλλά μόνο στις δόσεις που δεν καταβάλλουν.
Για το θέμα έχουν εκδοθεί έως σήμερα αντικρουόμενες αποφάσεις και για αυτό το λόγο κλήθηκε να ξεκαθαρίσει την κατάσταση η Ολομέλεια του Ανώτατου Δικαστηρίου.
Όπως λένε πηγές από servicers, το διακύβευμα στην προκειμένη περίπτωση ξεπερνά το 1 δισ. ευρώ. Πρόκειται για τα έσοδα που μπορεί να χαθούν από τις ανακτήσεις κόκκινων δανείων, θέτοντας σε κίνδυνο τις εγγυήσεις του «Ηρακλής».
Πηγή: ΟΤ
