Ήδη από τα αποστολικά χρόνια, ασχολήθηκαν αρκετοί θεοφόροι Πατέρες και Άγιοι της Εκκλησίας μας περί της υπόστασής του.
Ο Άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος, στις επιστολές του προς τις τοπικές εκκλησίες, υπογραμμίζει τη θέση του Επισκόπου «εις τύπον Χριστού» και είναι ο εκπρόσωπος του Θεού και της εκκλησίας. Σε μία επιστολή του τονίζει ότι: «Όπου είναι ο επίσκοπος, εκεί να είναι και η κοινότητα, όπως και όπου είναι ο Χριστός, εκεί είναι η Εκκλησία». Άρα, ο Επίσκοπος κατέχει πρωταρχική θέση μέσα στο σώμα της Εκκλησίας.
Επίσης, εκτός από τη διοικητική ευθύνη του Επισκόπου, κατέχει και το ρόλο του πνευματικού πατέρα της εκκλησίας. Είναι υπεύθυνος για την σωστή καθοδήγηση του ποιμνίου και να ενισχύει τους πιστούς στον πνευματικό τους αγώνα. Στην προς Μαγνησιείς επιστολή, ο Ιγνάτιος αναφέρει ότι: «Ο επίσκοπος είναι ο τύπος του Πατρός, και οι πρεσβύτεροι είναι ο τύπος του σώματος των Αποστόλων».
Μπορεί ο Επίσκοπος να έχει όλες τις παραπάνω θέσεις εντός του εκκλησιαστικού σώματος, όμως έχει και υποχρεώσεις έναντι των πιστών. Να δείχνει αγάπη προς το ποίμνιο, να έχει την πόρτα της καρδιάς του ανοιχτή σε όλους αλλά και να σέβεται τους κανόνες της Εκκλησίας και των Συνόδων· άλλωστε, πριν τη χειροτονία του σε επίσκοπο υπόσχεται να τηρεί πιστά τους κανόνες της Εκκλησίας.
Ένα τέτοιο λαμπρό παράδειγμα και πρότυπο Επισκόπου ήταν ο μακαριστός μητροπολίτης Κίτρους κυρός Αγαθόνικος, ο οποίος σε λίγες ημέρες συμπληρώνει 9 μήνες από την εις Κύριον εκδημία του.
Άνθρωπος της αγάπης, της προσφοράς, της αλληλεγγύης. Άφησε ανεξίτηλο το παράδειγμά του στην Πιερία και στην Μητρόπολη Κίτρους που διακόνησε μέχρι το τέλος του.
Ακόμα και οι «λίθοι κεκράξονται» για το έργο που άφησε ο μακαριστός μητροπολίτης κυρός Αγαθόνικος στην μητρόπολή του. Ιερείς κατηρτισμένοι, θεμελίωση νέων Ιερών Ναών και Μονών, οργάνωση της Βαρναβείου βιβλιοθήκης προς τιμήν του μακαριστού προκατόχου του, φιλανθρωπικά ιδρύματα κ.α. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι άφησε το στίγμα του άξιου ποιμενάρχη και του καλού ποιμένα στον λαό της Πιερίας.
Όλοι θυμούνται την αγάπη προς όλους τους ανθρώπους, και κυρίως στα παιδιά, την ανοιχτή αγκαλιά του σε όλους και του άριστου λειτουργού των Μυστηρίων της Εκκλησίας. Λειτουργούσε ως απλός λευίτης και εργάτης του Ευαγγελίου, ζούσε την κάθε στιγμή της Θείας Λειτουργίας, χωρίς περισπασμούς και βιοτικές μέριμνες. Το κήρυγμά του ήταν πάντα απλό, γλυκό για να μπει σε κάθε ανθρώπινη καρδιά.
Η ζωή του χαρακτηρίζεται απλή, λιτή, μοναχική, αγία. Χωρίς ίχνους υπερβολής ακολούθησε τα βήματα του Αγίου Νεκταρίου. Σοβαρός, ήρεμος, άγιος ήταν μερικά από τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του.
Ήταν ένας στρατιώτης του Χριστού, ο οποίος πήγαινε όπου τον καλούσε η Εκκλησία. Από την Αρκαδία στην Τήνο, από την Τήνο στην Αθήνα και από την Αθήνα στην Κατερίνη, όπου και άφησε την τελευταία του πνοή.
«Ευάρεστος τω Θεώ γενόμενος ήγαπήθη και ζών μεταξύ αμαρτωλών μετετέθη- ήρπάγη, μη κακία άλλάξη σύνεσιν αυτού, ή δόλος άπατήση ψυχήν αυτού… Τελειωθείς εν όλίγω, επλήρωσε χρόνους μακρούς- αρεστή γαρ ην ή ψυχή αυτού…» (Σοφία Σολ. δ’ 10).
Αγαθονίκου Αρχιερέως αιωνία η μνήμη!
«Αγαθονίκου τοῦ Σεβασμιωτάτου καὶ θεοπροβλήτου Μητροπολίτου τῆς ἁγιωτάτης Μητροπόλεως Κίτρους, Κατερίνης καὶ Πλαταμῶνος, ὑπερτίμου καὶ ἐξάρχου πᾶσης Πιερίας, ἡμῶν δὲ Πατρὸς καὶ Ποιμενάρχου, αἰωνία ἡ μνήμη»
Σωτήριος Θεολόγου, Μεταπτυχιακός Φοιτητής Θεολογίας Α.Π.Θ.
