Παρόμοια με τα προηγούμενα λόγια του Χρυσοστόμου, είναι και τα λόγια του Αθηναίου φιλοσόφου Αντισθένη :«Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις». Με αυτή τη φράση πολύ σωστά τόνιζε ότι το πρώτιστο καθήκον είναι ο ακριβής προσδιορισμός των εννοιών.
του Χαράλαμπου Παπαδόπουλου
Βέβαια ο Χρυσόστομος αναφέρεται με τα λόγια του αυτά στους πλούσιους και εξηγεί ότι κάμνουμε λάθος να ονομάζουμε πλούσιους αυτούς που έχουν πολλά χρήματα. Πραγματικά πλούσιοι είναι αυτοί που κάμνουν ελεημοσύνη, επειδή την ημέρα της Κρίσης θα βρεθούν γεμάτοι από πλούτο, ενώ οι τωρινοί σκληρόκαρδοι πλούσιοι θα βρεθούν την ημέρα εκείνη πάμπτωχοι. Βέβαια θα πουν κάποιοι «Έ, μέχρι να έρθει εκείνη η μέρα, κι αν είναι αλήθεια. Ας καλοπεράσουμε τώρα και δεν βαριέσαι». Ξεχνούν όμως ότι γι αυτούς που θα πεθάνουν σήμερα, είναι σαν να ήρθε η ημέρα της Κρίσης.
Εγώ όμως στο άρθρο αυτό θέλω να εφαρμόσω τα λόγια του Χρυσοστόμου για την κατάσταση στα Γυμνάσια και τα Λύκεια της Ελλάδας. Νομίζω φέτος που κλείνω 30 χρόνια συνεχούς διδασκαλίας σε Λύκεια, δηλαδή με απλά λόγια έχω φάει την διδασκαλία στην τάξη με την κουτάλα, μπορώ να το κάνω. Με την ευκαιρία θα εκφράσω μια σκέψη. Αν οι Υπουργοί Παιδείας ήθελαν πραγματικά να βελτιωθεί η ποιότητα διδασκαλίας στα σχολεία, θα αξιοποιούσαν εμάς τους «μπαρουτοκαπνισμένους» εκπαιδευτικούς να δείξουμε στους νεοδιόριστους πως γίνεται σωστά η διδασκαλία. Βέβαια αντί γι’ αυτό, οι Υπουργοί Παιδείας θέλουν να μας «αξιολογήσουν».
Το όνομα Λύκειο δηλώνει ένα σχολείο που παρέχει στους μαθητές του εκπαίδευση υψηλού επιπέδου σε όλα τα μαθήματα. Στην αγγλική γλώσσα ονομάζεται High School, υψηλής εκπαίδευσης σχολείο. Πως όμως θα προσφέρω στους μαθητές υψηλή εκπαίδευση στην Χημεία όταν :
Οι μαθητές όσο χαμηλό βαθμό και να έχουν στην Χημεία θα προαχθούν στην επόμενη τάξη, μιας και οι Υπουργοί Παιδείας φρόντισαν εδώ και χρόνια να προάγονται με τον μέσο όρο απ’ όλα τα μαθήματα. Και όχι μόνο στην Χημεία αλλά και στα Μαθηματικά, Φυσική, Αρχαία, Γλώσσα, Ιστορία, και στα 6 βασικά μαθήματα κάτω από την βάση να έχουν προάγονται πανηγυρικά στην επόμενη τάξη και θα πάρουν και Απολυτήριο Λυκείου. Πραγματικά θα ήθελα να ξέρω τι πιστοποιεί σήμερα στην Ελλάδα το Απολυτήριο Λυκείου.
Το κλίμα μέσα στην τάξη σπάνια βοηθάει την διδασκαλία αφού και λίγοι κακομαθημένοι μαθητές μπορούν να εμποδίζουν την διδασκαλία και κανείς δεν μπορεί να κάνει τίποτα. «Βγάλτε τα πέρα μόνοι σας» είναι η συνήθης απάντηση των Διευθυντών. Έλεγε ένας καλός συνάδελφος που πέθανε την εποχή του Covid : «Στο τμήμα αυτό ανεχθήκαμε 3,4 παλιόπαιδα και από την Α΄ Λυκείου μέχρι την Γ΄ δεν άφησαν να γίνει το μάθημα σωστά». Είχε δίκιο ο συνάδελφος επειδή κι εγώ έκαμνα μάθημα σ’ αυτό το τμήμα και πραγματικά αυτοί οι 3,4 μαθητές αχρήστεψαν το τμήμα. Οι γονείς των άλλων μαθητών έκλαιγαν την μοίρα τους, αλλά δεν μπορούσε να κάνει κανείς τίποτα.
Χάνονται πολλές ώρες διδασκαλίας με αποτέλεσμα σπάνια να μπορώ να εμβαθύνω στην Χημεία στον βαθμό που πρέπει για Λύκειο. Ένας περιφερειακός Διευθυντής Εκπαίδευσης που βρέθηκε σε μια παράσταση Καραγκιόζη του σχολείου δήλωσε : «έτσι θέλουμε τα σχολεία σήμερα και όχι μόνο μάθημα». Το πρόβλημα όμως είναι ότι αυτές οι δράσεις είναι τόσο πολλές, ώστε συχνά φτάνουν τις ώρες των μαθημάτων.
Αν μια Κυβέρνηση θέλει να δώσει τέτοιο προσανατολισμό στα σχολεία, ας το πει ξεκάθαρα στον Λαό : «Ελληνικέ Λαέ, θα φροντίζουμε τα παιδιά σου να τρέχουν συνεχώς σε παραστάσεις, σε θέατρα, σε εκδρομές, σε αγώνες αθλητικούς, οικονομικούς, επιχειρηματολογίας, σε προγράμματα, σε … να παρακολουθούν βίντεο για το ολοκαύτωμα των Εβραίων, για την ημέρα των ζώων, για την ημέρα των φιλάθλων, κάθε παγκόσμια ημέρα τα παιδιά σου αντί να κάμνουν μάθημα θα βλέπουν βίντεο και άλλα πολλά θα κάμνουν, και άρα η μόρφωση που θα αποκτούν σε όλα τα μαθήματα θα είναι χαμηλού επιπέδου». Και όχι να καμαρώνουν για την υψηλή εκπαίδευση που δήθεν προσφέρουν.
Μα θα πει κάποιος τουλάχιστον τις ώρες που σας μένουν κάμνετε το μάθημα όπως πρέπει. Δυστυχώς έτσι θα ήταν αν δεν υπήρχαν τα φροντιστήρια. Τι σημαίνει φροντιστήριο ; Κανονικά σημαίνει ότι οι μαθητές θα λύνουν επιπλέον ασκήσεις πάνω στο μάθημα Χημείας που διδάχθηκαν στο σχολείο. Κι αν ήταν υπεύθυνες οι Κυβερνήσεις αυτό έπρεπε να είχαν προβλέψει να γίνεται στο σχολείο. Το φροντιστήριο όμως στην Ελλάδα είναι ένα υποκατάστατο του σχολείου. Οπότε πολλοί μαθητές μέσα στο μπέρδεμα σχολείου – φροντιστηρίου φορτώνουν τα μαθήματα στον κόκορα (και με το δίκιο τους).
Και για να επιστρέψω στα λόγια του Χρυσοστόμου, μήπως και τα ονόματα δάσκαλος, μαθητής, τάξη, σεβασμός, πειθαρχία, οργάνωση, και τελικά το όνομα σχολείο εκφράζει την σημερινή πραγματικότητα ; Είμαι δάσκαλος όταν σε κάποια τμήματα φοβάμαι να πάω να κάνω μάθημα ; Η πραγματικότητα είναι ότι συχνά οι καθηγητές στα Γυμνάσια και τα Λύκεια αγωνιζόμαστε απλώς να επιβιώσουμε και όχι να κάνουμε καλό μάθημα.
Οι καημένοι οι γονείς αφήνουν τα παιδιά τους στο σχολείο και νομίζουν ότι τα παιδιά τους είναι ασφαλή. Και όμως ούτε την ασφάλεια των μαθητών δεν μπορεί να εγγυηθεί πλέον αυτό που ονομάζουμε σχολείο. Πέρσι σε Γυμνάσιο μαθητές έσπασαν εν ψυχρώ το χέρι συμμαθητή τους και δεν είχαν κανένα πρόβλημα. Έλεγε ο μακαριστός Γέροντας Ανανίας Κουστένης σε μια ομιλία του ότι, μερικές ανόητες μητέρες αφήνουν το παιδί τους στο σχολείο και πάνε ήσυχες να πιούν καφέ κανένα δίωρο πιστεύοντας ότι το παιδί τους είναι ασφαλές. «Βρε, πάντε πέστε στα γόνατα μπροστά στον Θεό να φυλάει το παιδί σας» έλεγε.
Ο π. Ευάγγελος Παπανικολάου και ο Γέροντας Γεώργιος Αλευράς συχνά ονομάζουν στις ομιλίες τους τα σημερινά σχολεία «διαβολοσχολεία» και ο π. Νικόλαος Λουδοβίκος έλεγε ότι βλέποντας ένα σχολείο σε διάλλειμα σκεφτόταν «μπα, άνθρωποι ζουν εκεί μέσα ;». Κρίμα, κρίμα στην Ελλάδα μας που ανεχθήκαμε να καταντήσουν έτσι τα σχολεία της !
Ας σταματήσουμε λοιπόν να παραμυθιαζόμαστε από ονόματα που δεν εκφράζουν πραγματικότητες, επειδή σύμφωνα με τον Χρυσόστομο, οι πραγματικότητες φτιάχνουν τα ονόματα για να εκφράζουν το πραγματικό είναι τους.
