Μεγάλη Εβδομάδα, η τηλεόραση που είναι βουτηγμένη σε κάθε είδους ξετσιπωσιά μεταμορφώθηκε. ΄Αλλαξε τα αμαρτωλά έργα και προβάλλει ταινίες θρησκευτικού περιεχομένου!
του Γεωργίου Σ. Κανταρτζή
Τα Ευαγγέλια εκθέτουν ζωηρά τα όσα υπέφερε ο Χριστός. Κανένας άλλος στη γη δεν βασανίστηκε τόσο όσο ο Ιησούς. Από τη γέννησή ως τη σταύρωση Του η ζωή Του βρίσκονταν συνεχώς σε κίνδυνο. Είχε την εχθρότητα των πολιτικών και θρησκευτικών ηγετών, την απόρριψη των συμπολιτών Του, την προδοσία του Ιούδα, την άρνηση του Πέτρου και την αμφισβήτηση των μαθητών Του! Κι ας τους ευεργέτησε όλους. Γιατί τα υπέφερε όλα αυτά ο αναμάρτητος Χριστός, το δεύτερο Πρόσωπο τα Αγίας Τριάδος; Για να σώσει τους ανθρώπους, που όλοι είναι αμαρτωλοί, από την κατάρα της αμαρτίας και να τους δώσει αιώνια ζωή.
Μια ιστοριούλα λέει ότι ένα Πάσχα δυο εγγόνια επισκέφτηκαν τη γιαγιά τους. Τα πήρε μαζί της στην εκκλησία. Η γιαγιά τους εξήγησε ότι ο ιερέας θα τους έδινε ένα σταυρουδάκι για να θυμίσει τη θυσία του Χριστού. Ο 4χρονος Νικόλας είπε: «Εγώ θα προτιμήσω να μείνω έξω από την εκκλησία με το καλαθάκι μου, περιμένοντας μόνο το κόκκινο αυγό!» Οι περισσότεροι σκέφτονται σαν τον μικρούλη. Προτιμούν τα αυγά, τα γλέντια, τα ταξίδια, το αρνάκι… παρά τα Παθήματα, τη Θυσία του Χριστού.
Ζούμε σ’ έναν κόσμο απάνθρωπα σκληρό. Δολοφονίες με το παραμικρό, άσπλαχνες μητέρες, διαμάχες, δυστυχήματα, δράματα και ο κατάλογος είναι μακρύς. Ολόκληρες πόλεις μέσα σε λίγα λεπτά μετατρέπονται σε ερείπια, παιδιά, νέοι και ηλικιωμένοι σκοτώνονται στους παράλογους πολέμους. Πολλά δισεκατομμύρια ξοδεύονται για εξοπλισμούς, ενώ εκατομμύρια συνάνθρωποί μας δεν έχουν ούτε τα στοιχειώδη. Η παραφροσύνη των πολέμων καλά κρατεί. Τη γη μας σκεπάζει ένα πέπλο τρόμου και φοβέρας. Ζούμε σε μια επίγεια κόλαση!
Η εβδομάδα των Παθών και η μέριμνα μας είναι το πασχαλινό τραπέζι που θα είναι φέτος πιο αλμυρό! Μήπως και τις άλλες χρονιές τα ίδια δεν λέγαμε.
΄Αραγε, όμως, τι σκεπτόμαστε για τα Πάθη του Χριστού; Υπάρχει σκοτάδι στην ψυχή του ανθρώπου, κάτι που η κουλτούρα μας το αποφεύγει. ΄Ενας νέγρικος ύμνος λέει: «Ω, αν ήσουνα εκεί στον Γολγοθά όταν σταύρωναν τον Κύριό μου;» Για τη σταύρωση του Χριστού δεν είναι υπεύθυνοι ούτε οι Ιουδαίοι ούτε οι Ρωμαίοι. Όλη η ανθρωπότητα οδήγησε τον Χριστό στον Σταυρό, γιατί «ΟΛΟΙ αμαρτήσανε και στερούνται της δόξας του Θεού» (Ρωμαίους 3:23). Στην πραγματικότητα, ο καθένας μας πρέπει να δει τον εαυτό του εκεί στον Γολγοθά μ’ ένα σφυρί να καρφώνει τον Χριστό. Τα Πάθη μάς υπενθυμίζουν το απαίσιο πρόσωπο της αμαρτίας. Στο πρόσωπο του πρωτόπλαστων Αδάμ και Εύας, που ήταν αντιπρόσωποι όλων μας, όλοι αμαρτήσαμε και στη συνέχεια προσθέσαμε τα δικά μας κρίματα.
Και παρότι η παγκόσμια κοινωνία έχει διαβρωθεί από τα ναρκωτικά, τη διαφθορά, την κακία… η λέξη «αμαρτία» έχει διαγραφεί από το λεξιλόγιό μας. Αν δεν αναγνωρίσουμε το εσωτερικό σκοτάδι που υπάρχει στον άνθρωπο, ποτέ δεν θα φτάσουμε στην καρδιά του προβλήματος, που είναι η αρρωστημένη καρδιά του ανθρώπου.
Και υπάρχει ένα μόνο Φως για το εσωτερικό μας σκοτάδι- είναι το Φως του Γολγοθά και της Ανάστασης του Ιησού Χριστού. Μια ισορροπημένη πίστη τονίζει και τα δυο- τη Σταύρωση και την Ανάσταση. Η δόξα και η νίκη τής Ανάστασης περνά από τον δρόμο του Γολγοθά. Τα πασχαλινά αυγά και γλέντια ακόμη και οι κενές περιεχομένου λατρείες δεν μπορούν να μας λυτρώσουν από τη σκλαβιά της αμαρτίας, παρά μονάχα ο Εσταυρωμένος Χριστός. Στην απορία των Ιουδαίων της εποχής Του: «Τι πρέπει να κάνουμε, ώστε να εκτελούμε τα έργα του Θεού;» (Ευαγγέλιο Ιωάννη 6:28). Ο Ιησούς Χριστός αποκρίθηκε: «Τούτο είναι το έργο του Θεού: Να πιστέψετε σ’ αυτόν που απέστειλε εκείνος» Ιωάν. 6:29)
Αυτό διαχρονικά ζητά ο Θεός από τους ανθρώπους. Τώρα είναι καιρός να πάρεις την απόφαση: θα συνεχίσεις να μένεις στην αμαρτία σου ή θα πέσεις στα γόνατα μπροστά στον Σταυρό και θα ζητήσεις έλεος και συγχώρηση από τον Σωτήρα. Η μόνη διέξοδος ελπίδας στον απάνθρωπο κόσμο είναι ο Εσταυρωμένος και Αναστημένος Ιησούς.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ!
