Εκατόν έξι χρόνια ενοχής του Ελληνικού πολιτικού συστήματος που ποτέ δεν προώθησε την διεθνή αναγνώριση και καταδίκη της γενοκτονίας που οργανωμένα, μεθοδευμένα διέπραξαν οι νεότουρκοι σε βάρος των Ελλήνων του Πόντου, της Μικράς Ασίας και των Χριστιανικών πληθυσμών της οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Ως σήμερα δεν τόλμησε η Πολιτεία και το πολιτικό σύστημα να δει κατάματα την τραγωδία του ελληνισμού. Δεν αναδείξαμε τα βαθύτερα αίτια που οδήγησαν τον Eλληνισμό της τρισχιλιόχρονης Μικρασίας στο θάνατο.
Προκαλεί οργή και θλίψη που μετά από έναν σχεδόν αιώνα διεκδικούμε, ο προσφυγικός ελληνισμός, την καταδίκη του φοβερού αυτού εγκλήματος και την διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας.
Δυστυχώς το μεγαλύτερο εμπόδιο σε αυτή την πορεία προέρχεται από όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις που διαδέχτηκαν η μία την άλλη ανελλιπώς μετά το 1923 έως σήμερα, άλλοτε αδιαφορώντας και άλλοτε υπονομεύοντας την κάθε προσπάθεια.
Αποτελεί Ύβρη στην Μνήμη των ανδρών που χάθηκαν, δολοφονήθηκαν στα Τάγματα εργασίας τα φοβερά Αμελέ ταμπουρού, απέναντι στις βιασμένες και δολοφονημένες γυναίκες και νεάνιδες. Στις μαζικά πυρπολημένες κατά εκατοντάδες, στις ξεκοιλιασμένες έγκυες γυναίκες και σε αυτές που χάθηκαν στα χαρέμια των βάρβαρων. Αποτελεί βλασφημία απέναντι στα ορφανά των Ελλήνων που άλλα δολοφονήθηκαν αφού πέρασαν ανείπωτα βασανιστήρια, ύβρη απέναντι στα ορφανά και παιδιά που χάθηκαν στις τουρκικές οικογένειες και στα δικά τους ορφανοτροφεία. Ύβρη απέναντι στα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα.
Η Μνήμη δεν δολοφονείται.
Ηχούν σαν σήμερα τα συγκλονιστικά λόγια του Λεωνίδα Ιασωνίδη το 1922 στην Κωνσταντινούπολη.
Εφέτος άνοιξιν δεν έχομεν, το πάν απ΄άκρον εις άκρον πενθεί, διότι ο Πόντος απέθανεν. Ο Πόντος εσταυρώθη. Ποιός ο θρηνούμενος Νεκρός; Είναι υιός μονογενής της Ελλάδος με πολλάς αδελφάς, εν μέν χρόνοις μυθικοίς εκ πατρός Φρίξου γεννηθείς και δια της Αργοναυτικής εκστρατείας του Ελληνικού πολιτισμού εις Εύξεινον βαπτισθείς,
΄Εως πότε το όρνεον θα τρώγη τα σπλάχνα του Προμηθέως;
Πολλά το όρνεα που σπαράσσουν και κατατρώγουν την Μνήμη του γενοκτονηθέντα Έλληνα του Πόντου και του Μικρασιατικού Ελληνισμού. Πολλά τα όρνεα που ασχημονούν στην Ιστορία 3.000 χρόνων του Ποντιακού Ελληνισμού, που κατατρώγουν το Σώμα του. Είναι ο κεμαλικός φασισμός, ο ισλαμικός φονταμενταλισμός και οι Έλληνες φιλοκεμαλικοί αρνητές της γενοκτονίας των Ελλήνων της Ανατολής
Θέλουμε φιλία με όλους τους λαούς. Συμπάσχουμε με τον Τούρκο κρατούμενο στα λευκά κελιά.
Όμως φιλία σημαίνει σεβασμό των εθνικών δικαιωμάτων και των διεθνών συνθηκών.
Μονόπλευρη φιλία ισοδυναμεί με εθελοδουλία.
Όλες οι Ελληνικές κυβερνήσεις δυστυχώς συνέβαλαν στην Γενοκτονία της Μνήμης άλλοτε παρεμποδίζοντας ή υπονομεύοντας κάθε προσπάθεια.
Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι πίεζαν τότε τον καγκελάριο της Αυστρίας να παρεμποδίσει τον ιστορικό Πολυχρόνη Ενεπεκίδη στις έρευνές του για την γενοκτονία των Ελλήνων μέσα από τα αυστριακά αρχεία, μέσω του Αβέρωφ και του Πιπινέλη.
Όπως παραδέχτηκε πριν μερικά χρόνια ο πρόεδρος του Αρμενικού κοινοβουλίου, η Αρμενία δεν αναγνώριζε την γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου πιεζόμενη από τις Ελληνικές κυβερνήσεις.
Μόλις στις 24 Μαρτίου 2015, στην Ολομέλεια της Εθνοσυνέλευσης της Δημοκρατίας της Αρμενίας εγκρίθηκε το νομοσχέδιο «Για την καταδίκη της Γενοκτονίας των Ελλήνων και των Ασσυρίων από τους Οθωμανούς Τούρκους μεταξύ 1915-1923». Εισηγητής του νομοσχεδίου που εγκρίθηκε ομόφωνα, με 117 ψήφους υπέρ και 14 αποχές , ήταν ο Ποντιακής καταγωγής αντιπρόεδρος της Βουλής Έντουαρντ Σαρμαζάνοφ.
Ήταν η Ελληνική κυβέρνηση το 1922 που απαγόρευε την έλευση των Ελλήνων από την Μικρά Ασία στην Ελλάδα με τον νόμο 2870 τον Ιούλιο του 1922, συμπράττοντας με τον τρόπο αυτό στην σφαγή των Ελλήνων στην προκυμαία της Σμύρνης.
Ατιμίες για τις οποίες ουδέποτε ζητήθηκε μια συγγνώμη.
Ήδη από το 1911 είχε παρθεί η απόφαση της μαζικής εξόντωσης των Χριστιανικών πληθυσμών της Μικράς Ασίας και του Πόντου.
Το 1911 οι Νεότουρκοι αποφασίζουν σε Συνέδριό τους, στη Θεσσαλονίκη, την εξόντωση των μη τούρκικων εθνοτήτων. Έγινε φανερό το σχέδιο που είχε σαν στόχο τον πλήρη αφανισμό κάθε μη μουσουλμανικού στοιχείου και την εξόντωση των χριστιανών Ελλήνων και Αρμενίων.
Στην απόφαση γράφεται:
“Η Τουρκία πρέπει να γίνει μωαμεθανική χώρα, όπου η μωαμεθανική θρησκεία και οι μωαμεθανικές αντιλήψεις θα κυριαρχούν και κάθε άλλη θρησκευτική προπαγάνδα θα καταπνίγεται… Αργά ή γρήγορα θα πρέπει να πραγματοποιηθεί η πλήρης οθωμανοποίηση όλων των υπηκόων της Τουρκίας. Και είναι ολοκάθαρο ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει με την πειθώ. Άρα πρέπει να χρησιμοποιηθεί ένοπλη βία… Το δικαίωμα των άλλων εθνοτήτων να έχουν δικές τους οργανώσεις θα πρέπει να αποκλειστεί. Κάθε μορφή αποκέντρωσης και αυτοδιοίκησης θα θεωρείται προδοσία προς την τουρκική αυτοκρατορία.” ( La Asie Francaise 1916, αναφ. Ροδάκη, Περικλή, “Τι απέγιναν οι λαοί της Μικράς Ασίας”, περ. Τότε, τ.31. , σ.21. )
Ποτέ η ανθρωπότητα δεν γνώρισε τέτοια κτηνωδία. Τέτοια που έκαναν τον Αμερικανό πρόξενο στην περιοχή George Horton (Τζωρτζ Χόρτον) να ομολογεί ότι ντρέπεται που ανήκει στο ανθρώπινο γένος.
Ο George Horton πρόξενος των ΗΠΑ στη Σμύρνη, συγγραφέας του βιβλίου «Η Μάστιγα της Ασίας», λέει: «Η εξόντωση των Χριστιανών της Τουρκίας ήταν μια οργανωμένη σφαγή, η οποία έγινε σε μεγάλη κλίμακα και διαπράχθηκε πολύ πριν από την αποβίβαση Ελληνικών στρατευμάτων στην Σμύρνη».
Ο Γερμανός ανώτατος αξιωματικός Λίμαν φον Σάντερς, εμπνευστής του σχεδίου γενοκτονίας έλεγε στους Τούρκους για τα σχέδια εξόντωσης: “Σας διαβεβαιώ, με το σύστημα που προτείνω, ο θάνατός τους θα είναι βέβαιος. Η μισητή και άτιμη αυτή ράτσα θα ξεκληριστεί και θα χαθεί για πάντα”.
Ακόμη, ο ίδιος ο Στρατάρχης Λίμαν Φον Σάντερς το 1916 είχε διατάξει τον εκτοπισμό των Ελλήνων από τα παράλια. Εκ νέου το Πάσχα του 1917 θα διατάξει τον εκτοπισμό τους λέγοντας «Δεν διώξατε ακόμα αυτούς τους άπιστους»!
Ο έκτακτος απεσταλμένος της παρισινής «Maten» κ. Λεμπρέν δημοσίευσε τις εντυπώσεις του από την επίσκεψή του στο Αϊδίνι μετά την αποχώρηση των Τούρκων. «Τοιούτος βανδαλισμός είναι αδύνατον να απεικονισθή και υπό του δεινοτέρου ζωγράφου. Νομίζει κανείς ότι υπό το Αϊδίνιον υπήρχεν υπόνομος πλήρης πυρίτιδος και ανεφλέγη. Και ταύτα όσον αφορά την καταστροφήν της πόλεως, δηλαδή της ελληνικής συνοικίας. Εκείνο, όμως, το οποίον εμποιεί την τρομερωτέραν φρίκην, είναι το θέαμα των ανθρωπίνων θυσιών. Είδον φρέατα πλήρη πτωμάτων γυναικών και ανδρών, όλων Ελλήνων και Αρμενίων. Επί των καπνιζόντων ερειπίων περιπατών τις, προσκρούει ακαταπαύστως επί απηνθρακωμένων ανθρώπων. Πυραμίδες πτωμάτων παντού. Ανθρώπινα μέλη δίκην χαλικίων εγκατεσπαρμένα παντού. Ρυάκια αίματος διατρέχουσι τας κατεστραμμένας κατηφορικάς οδούς. Ατμόσφαιρα αποπνικτική. Η οσμή του καπνού υποχωρεί πρό της κακοσμίας των εκτεθειμένων πτωμάτων. Πτώματα Ελληνίδων παρθένων, μετά τα ίχνη του κτηνώδους βιασμού, κείνται επί των οδών. Ατενίζων τις εν μέσω της καταστροφής ταύτης τα πέραν υψώματα αναλογίζεται τα μαρτύρια των υπερδιακοσίων Ελληνίδων παρθένων, τας οποίας οι Τούρκοι αναχωρούντες συμπεριέλαβον, ίνα συνεχίσωσιν εκεί επάνω εις βάρος της Ελληνικής ψυχής τα σαρκικά των συμπόσια».
Επίσης ο απεσταλμένος της «Εκλέρ» των Παρισίων και του «Τηλεγράφου» του ΄Αμστερνταμ κ. Ανού, τηλεγράφησε στις εφημερίδες του αμέσως μετά την επιστροφή του από το Αϊδίνι:
«Μη με ερωτάτε τι είδα περιερχόμενος τα ερείπια των Ελληνικών συνοικιών του Αϊδινίου. Δις ελιποθύμησα εκ φρίκης πρό του θεάματος. Ο ελληνικός λαός έχει να επιδείξη μύρια μαρτύρια κατά τους χρόνους της σκλαβιάς του. Εις το Αϊδίνιον ο Ελληνισμός έδωκε την εικόνα όλων των μαρτυρίων του, καθ’ όλους τους αιώνας.»
Γεγονότα σαν αυτά συνέβαιναν σε όλα τα μήκη του Ελληνισμού της Ανατολής, τα οποία οι σημερινοί ρατσιστές και αρνητές της γενοκτονίας, χαρακτήρισαν ως «συνωστισμό» και ως εθνοκάθαρση.
Εθνοκάθαρση μπορεί να είναι και η μεταφορά από ένα μέρος ή χώρα ενός πληθυσμού χωρίς να σημαίνει Γενοκτονία.
Γενοκτονία είναι η μεθόδευση αφανισμού ενός λαού. Για όσους δε, που δεν κατάλαβαν την διαφορά της εθνοκάθαρσης από την γενοκτονία, ας αναρωτηθούν γιατί στην χρήση του όρου γενοκτονία η Τουρκία αντιδρά με έντονα διαβήματα και με απειλές, ενώ στον χαρακτηρισμό από κάποιους «ιστορικούς», ως εθνοκάθαρση, οι τουρκικές εφημερίδες αντιδρούν με εγκωμιαστικά σχόλια.
Σε καμιά κοινωνία ή χώρα δεν θα ήταν ανεκτό κάτι παρόμοιο. Εδώ απεναντίας καταλαμβάνουν με Δημόσιο χρήμα του Έλληνα φορολογούμενου πολίτη, θέσεις σε Πανεπιστήμια και χρηματοδοτούνται στην έκδοση συγγραμμάτων που προσβάλλουν τις πανανθρώπινες αξίες και στρεβλώνουν και ακυρώνουν την ιστορική αλήθεια.
Θα μένουν άταφες οι ψυχές των αγαπημένων μας αν δεν αγωνιστούμε ΟΛΟΙ για την διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας.
ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ.
Δημήτρης Προκοπίδης
Αντιπρόεδρος της Ένωσης Ποντίων Πιερίας
