“Εν συντομία πάμε ένα χρόνο πίσω, όταν το φαινόμενο το οποίο είχαμε να αντιμετωπίσουμε, το πρόβλημα το οποίο είχαμε να αντιμετωπίσουμε ήτανε ακόμα πιο σοβαρό, γιατί είχε να κάνει με τη σωματική ακεραιότητα των ανθρώπων που πήγαιναν στο γήπεδο, των πατεράδων, των μαμάδων, των παιδιών, όσων πήγαιναν στο γήπεδο, γιατί;
Γιατί είχε «σηκωθεί» πάλι το θέμα, γιατί είχαμε τη δολοφονία ενός νέου αστυνομικού και λίγους μήνες πριν, είχαμε τη δολοφονία ενός φιλάθλου, από ξένους και εγχώριους χούλιγκανς ή που δεν ήταν ούτε οι πρώτες δυστυχώς, ούτε οι τελευταίες κακές ειδήσεις που είχαμε ακούσει εκείνη την περίοδο.
Τραγικές ειδήσεις. Τότε λοιπόν τι κάναμε;
Πήραμε κάποιες αποφάσεις οι οποίες φαίνεται ότι είχαν αποτέλεσμα.
Δηλαδή, ταυτοποίηση εισόδου, κάμερες και πάω στην τρίτη, αυτοματοποιημένες ποινές.
Δηλαδή τι άλλαξε πέραν του ότι υπήρξε η βούληση και το αποτέλεσμα να μπουν οι κάμερες, να βεβαιώνεται η είσοδος, άρα να ξέρουμε ποιος είναι που και να έχουμε και τις αντίστοιχες ποινές.
Μπήκαμε σε μια λογική αυτοματοποιημένων ποινών γιατί είδαμε ότι όσο μειώνεται ο ανθρώπινος παράγοντας, δηλαδή η υποκειμενική κρίση, τόσο πιο αποτελεσματικό είναι.
Δηλαδή, φωτοβολίδα στο γήπεδο, μια αγωνιστική, δεύτερη φορά, δύο αγωνιστικές και απλά η αρμόδια Επιτροπή, η ΔΕΑΒ, το διαπιστώνει.
Πάμε τώρα λοιπόν στο μπάσκετ και πως αυτό συνδέεται.
Γιατί έκανε παρέμβαση η Κυβέρνηση;
Η Κυβέρνηση δεν μπορεί ούτε να επιβάλει ή να μην επιβάλει ποινές, δεν είναι αθλητική Δικαιοσύνη, ούτε μπορεί να αποφασίσει αν μια διαιτησία είναι καλή ή κακή, δεν έχει τέτοια αρμοδιότητα, ούτε στο μπάσκετ, ούτε στο ποδόσφαιρο, ούτε πουθενά.
Η Κυβέρνηση είδε την προηγούμενη εβδομάδα, πριν από περίπου 10 ημέρες, ότι υπήρξε ένας πολύ μεγάλος κίνδυνος να ξεφύγει η κατάσταση και αυτό να έχει κίνδυνο και για τους ανθρώπους, οι οποίοι πάνε στο γήπεδο και για αυτό και έγινε μια παρέμβαση για να διασφαλιστεί η ομαλή διεξαγωγή των αγώνων, όπως και συνέβη.
Δηλαδή δεν υπήρξε κάποιος κίνδυνος και στο ένα γήπεδο και στο άλλο για τους φιλάθλους που πήγαν με τα παιδιά τους στο γήπεδο.
Υπάρχει όμως ένα άλλο θέμα το οποίο ανακύπτει.
Εμείς δεν κρύβουμε τα προβλήματα κάτω από το χαλί και έχει να κάνει με τις συμπεριφορές, είτε παραγόντων, είτε παικτών.
Εδώ να σας πω το εξής.
Τι μπορούμε να κάνουμε και τι δεν μπορούμε να κάνουμε.
Τι δεν μπορούμε.
Δεν μπορούμε να αποφασίζουμε την «α» ή τη «β» τιμωρία.
Οι τιμωρίες, είναι δηλαδή διοικητικές αποφάσεις, που είναι αποτέλεσμα κρίσης και απόφασης των δικαστών.
Του εκάστοτε δικαστή, ο οποίος έχει τη συγκεκριμένη υπηρεσία και τη συγκεκριμένη ευθύνη. Καμία Κυβέρνηση στον κόσμο δεν μπορεί να πάρει την “α” ή τη “β” απόφαση.
Αυτό είναι δεδομένο και δεν θα αλλάξει ποτέ, γιατί είμαστε ένα ευνομούμενο Κράτος.
Τι μπορούμε να κάνουμε.
Παίρνοντας ως παράδειγμα αυτό που λειτούργησε στα γήπεδα, ως προς την ασφάλεια των φιλάθλων και των παραγόντων των αγώνων, η λογική δηλαδή της αυτοματοποιημένης ποινής, θέλουμε αυτό να το επεκτείνουμε, επεξεργάζεται ένα αντίστοιχο σχέδιο ο αρμόδιος Αναπληρωτής Υπουργός Αθλητισμού, ο κ. Γ. Βρούτσης, ούτως ώστε να δει πως μπορεί η ίδια λογική να επεκταθεί όσο το δυνατόν περισσότερο και στο πειθαρχικό πλαίσιο των παραγόντων ενός αγώνα.
Δηλαδή των διοικητικών παραγόντων, των προπονητών, των αθλητών και τα λοιπά.
Όχι για το αν είναι μια φάση βήματα ή επιθετικό ή αμυντικό φάουλ.
Αυτό δεν είναι πειθαρχική συμπεριφορά.
Όταν κάνει μια χειρονομία στην κερκίδα, όταν υπάρχει ας πούμε μια εξύβριση…
Σχετικά με τροποποίηση του αθλητικού Νόμου
“Επεξεργάζεται ένα σχέδιο ο Αναπληρωτής Υπουργός Αθλητισμού, ούτως ώστε να έχουμε τροποποίηση του Νόμου και να αυξηθεί πολύ περισσότερο η λογική της αυτοματοποιημένης ποινής.
Δηλαδή ο έχων την αρμοδιότητα δικαστής να επιβάλει μια ποινή, να διαπιστώνει σε πολλές περισσότερες περιπτώσεις ότι κάτι συνέβη, δηλαδή αν για παράδειγμα γίνουν κάποιες συγκεκριμένες χειρονομίες, λέω παράδειγμα, αυτή τη στιγμή είναι υπό επεξεργασία, τότε θα έχουμε μια αγωνιστική, δύο αγωνιστικές.
Γιατί μπαίνεις μετά στη συζήτηση, το έκανε έτσι, το έκανε αλλιώς;
Έδωσε τεχνική ποινή, έδωσε disqualifie” υπογράμμισε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.
Για το ποιος θα τιμωρείται
“Γενικά εγώ θεωρώ ότι πρέπει όλα αυτά πρέπει να είναι προσωποποιημένα. Όσο γίνεται περισσότερο.
Να μην την πληρώνουν και οι υπόλοιποι αθλητές και οι υπόλοιποι παράγοντες της ομάδας, οι προπονητές, ο κόσμος που πάει στο γήπεδο.
Αν δηλαδή μια συμπεριφορά είναι ατομική, το σωστό είναι αυτό να έχει μια ατομική ποινή.
Αλλά για να μην μπούμε στην περιπτωσιολογία και να μην κάνουμε κάτι αποσπασματικό, να σας πω ότι είναι κάτι το οποίο το δουλεύει κατά προτεραιότητα ο κ. Βρούτσης, για να ξεκινήσει η νέα χρονιά και να έχουμε μαζί με το νομικό πλαίσιο που εφαρμόζεται με αποτέλεσμα για την ασφάλεια των γηπέδων και ένα επικαιροποιημένο πλαίσιο για την συμπεριφορά των ανθρώπων που σχετίζονται με ένα παιχνίδι.
Παράγοντες, προπονητές, παίκτες και λοιποί” είπε ο κ. Μαρινάκης.
Δεν εφαρμόστηκε το αυτόφωρο στα τελευταία επεισόδια
“Αυτό το οποίο υπάρχει ως απάντηση, είναι ότι η μήνυση κατατέθηκε εκ των υστέρων, πρώτον και δεύτερον, εγώ δεν κρύβω τα λόγια μου, η αυτόφωρη διαδικασία είναι εκ του Νόμου υποχρεωτική, εφόσον υπάρχει μια μήνυση. Από την ώρα που κατατίθεται μια μήνυση μέχρι την επόμενη μέρα στις 12 το βράδυ, η αστυνομία οφείλει να αναζητήσει τον μηνυόμενο.
Η αστυνομία φαντάζομαι ότι το έκανε αυτό και από εκεί και πέρα ο λόγος που δεν ανευρέθη είναι ίσως γιατί δεν κατέστη αυτό εφικτό.
Δεν νομίζω ότι υπάρχουν πολίτες δύο και τριών κατηγοριών”, σχολίασε.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος στη συνέχεια ανέφερε:
“Καταρχάς, στην πρώτη περίπτωση, είναι αυτό που θέλουμε να αλλάξουμε, όχι να μην υπάρχει κανένα φίλτρο, δηλαδή να μην υπάρχει κάποιο φίλτρο για έναν πολιτικό, εννοούμε Υπουργό και Υφυπουργό εδώ πέρα.
Είναι ο Νόμος περί ευθύνης Υπουργών που έχει να κάνει με το άρθρο 86 του Συντάγματος και μια σειρά από Διατάξεις άλλες, για αυτό και εμείς θέλουμε αυτό το φίλτρο πλέον, μετά την Συνταγματική Αναθεώρηση και υπό την προϋπόθεση να το στηρίξουν και τα υπόλοιπα κόμματα, για να πάρουμε το 180, να μην είναι αποτέλεσμα των κομματικών συσχετισμών.
Δηλαδή το φίλτρο να είναι ένα φίλτρο που να είναι για παράδειγμα από ένα Δικαστικό Σώμα, για το αν πρέπει να προχωρήσει ή όχι μια μήνυση.
Πάντοτε πρέπει να υπάρχει ένα φίλτρο και σε άλλες χώρες υπάρχει, γιατί όπως καταλαβαίνεται υπάρχουν και εκδικητικές μηνύσεις κατά πολιτικών.
Αλλά όχι έχω 155 στη Βουλή, άρα “ο δικός μου υπουργός τη γλιτώνει”.
Αυτό λοιπόν ερχόμαστε εμείς, όπως και την αποσβεστική προθεσμία που καταργήσαμε και εξομοιώνεται πλέον, έχουμε όλοι την ίδια παραγραφή, έτσι και αυτό θέλουμε να το αλλάξουμε.
Τώρα, προφανώς και δεν υπάρχουν άλλοι Νόμοι για τους παράγοντες.
Το λέμε ξεκάθαρα.
Η απάντηση η οποία δόθηκε είναι ότι η μήνυση κατατέθηκε αφού αποχώρησε ο εν λόγω παράγοντας.
Εγώ δεν έχω λόγω να αμφισβητήσω, ούτε τους δικαστικούς λειτουργούς, ούτε τους αστυνομικούς που ήταν εκεί στο πεδίο και το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: ό,τι γίνεται για όλους τους υπόλοιπους πρέπει να γίνεται και για τους παράγοντες.
Και σε επίπεδο πειθαρχικό και σε επίπεδο ποινικό”.
