Ψάχνεις καιρό για να βρεις την αλήθεια
σε πνίγουν στο ψέμα, στην πλάνη
προσβάλλουν την νοημοσύνη σου.
Ποντάρουν στην ευαισθησία σου
καπηλεύονται το ψωμί σου, το δίκιο, τον κώδικα των αρχών σου
κι εσύ ψάχνεις την αλήθεια, επιμένεις, υπομένεις, αντέχεις.
Σε ταπεινώνουν χωρίς ίχνος ντροπής, χωρίς ένα ψεγάδι ευθύνης,
δίχως συγνώμη το πλούσιο βιογραφικό τους,
άσπλαχνα βλέμματα κατατρώγουν κάθε σπιθαμή της λεηλατημένης σάρκας σου.
Κι εσύ ψάχνεις μέσα στους εκβιασμούς, στις απειλές,
αναζητάς την επιμελώς μπαζωμένη αλήθεια στα ειλικρινή τους ψέματα
αγωνίζεσαι για να διακόψεις τον εκτροχιασμό της λογικής.
Σε πρόδωσαν χωρίς οίκτο τα αδίστακτα συμφέροντα
ενοχοποιούν την αθωότητα σου, ρυπαίνουν τα κύτταρα της ανθρωπιάς σου
κοιμούνται ήσυχοι στα βασιλικά τους κρεβάτια.
Μα, εσύ συνεχίζεις, επιμένεις
είσαι αισιόδοξος, ελπίζεις ακόμη
δεν έχεις μίσος μέσα σου, ούτε φθόνο, ούτε κακία.
Αναθαρρείς από την ανοιξιάτικη πανδαισία χρωμάτων
σε πυρώνει ο λαμπερός ήλιος της πιο όμορφης χώρας
ξεχειλίζουν χαμόγελο τα χείλη σου.
Αναζητάς μόνο την αλήθεια
λαχταράς τη δικαίωση
παραμένεις ακόμη όρθιος και δυνατός.
“Εγώ είμαι η οδός, η αλήθεια και η ζωή”, κατά Ιωάννη, 14:6.
Είμαι ελάχιστος, μηδαμινός μπροστά στην μεγάλη αλήθεια.
Γιάννης Τσαπουρνιώτης
