Η Επιτροπή Ειρήνης Πιερίας κομμάτι και διαχρονική συνέχεια του φιλειρηνικού κινήματος, στις σημερινές συνθήκες, και του αγώνα του μάρτυρα της ειρήνης Γρηγόρη Λαμπράκη και της νεολαίας Λαμπράκη που ξεπήδησε μέσα από τη θυσία του τη δεκαετία του 60, χαιρετίζει τη σημερινή εκδήλωση…..
Αυτή τη στιγμή φτερουγίζει ο θάνατος πάνω από την Παλαιστίνη .. Στήνει χορό στις ουρές των πεινασμένων γυναικόπαιδων και χαίρεται με την ανθρώπινη δυστυχία κάθε μέρα
Υπάρχει ένα μεγάλο άδικο και δεν μπορούμε να αδιαφορήσουμε επειδή συμβαίνει έξω από την πατρίδα μας….
«Δεν υπάρχουν σύνορα σε αυτόν τον αγώνα μέχρι θανάτου. Δε μπορούμε να είμαστε αδιάφοροι για ότι συμβαίνει οπουδήποτε στον κόσμο» έλεγε ο Τσε Γκεβάρα.
Τα σύνορα της Ελλάδας του μόχθου , των λαϊκών ανθρώπων, της ευαισθησίας, της ανθρωπιάς μας εκτείνονται ως εκεί που φωλιάζει η αδικία και καιροφυλακτεί ο θάνατος με στόχο να καταργήσουμε και την αδικία και τον θάνατο .
Τα σύνορα της δικής τους Ελλάδας, της Ελλάδας των οικονομικών συμφερόντων της αναίσθητης πλουτοκρατίας δεν ξεπερνούν τα όρια των κερδοσκοπικών τους συμφερόντων και των αμερικάνικων βάσεων και , όταν χρειάζεται, εκτείνονται μέχρι εκεί όπου φτάνουν και εξυπηρετούνται τα συμφέροντα αυτά.
Η εργατική τάξη πληρώνει τους πολέμους τριπλά , με την εκμετάλλευσή της για να παράγει τα όπλα , με τα χρήματα της για να αγοραστούν αυτά τα οπλα , με τη ζωή της για να « υπερασπίσει» τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας— έχετε δει να σκοτώνονται στους πολέμους παιδιά εφοπλιστών, βιομηχάνων και τραπεζιτών;
Η εργατική τάξη, στην πρωτοπορία του κινήματος για την παγκόσμια ειρήνη, έχει συμφέρον από μία εσωτερική ειρήνη, ειρήνη στην κοινωνία , όχι στη βάση της εκμετάλλευσης, και εξωτερικά, από ειρήνη στον κόσμο.
Η συμμετοχή της εργατικής τάξης σε ένα μαχητικό κίνημα ειρήνης είναι ζήτημα υπαρξιακό γι’ αυτήν, σε ένα κίνημα ειρήνης που αντιμάχεται, όχι μόνο τους πολέμους και τα καταστροφικά τους αποτελέσματα , αλλά και τις αιτίες τους, για μια ριζική και διαρκή κατάργησή τους.
Διαφορετικά, η διατήρησή της θα είναι προσωρινή, ευάλωτη και θα προετοιμάζει τον επόμενο πόλεμο.
«Ο πόλεμός τους σκοτώνει ό,τι άφησε όρθιο η ειρήνη τους» έλεγε ο Μπρεχτ.
Όσο υπάρχει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, θα υπάρχει και η θηριωδία του κεφαλαίου. Δεν έχει άδικο ο T. J. Dunning όταν διαπίστωνε ότι « Όταν το κεφάλαιο έχει το ανάλογο κέρδος, γίνεται τολμηρό. Με δέκα τα εκατό (10%) κέρδος αισθάνεται τον εαυτό του σίγουρο…με 100% τσαλαπαταει όλους τους ανθρώπινους νόμους, με 300% δεν υπάρχει έγκλημα που να μη ριψοκινδυνεύσει να το πράξει».
Αυτό ζούμε σήμερα στη Γάζα και μαζί με τον αγώνα να σταματήσει άμεσα η γενοκτονία παλεύουμε για την κατάργηση του συστήματος που γεννά πείνα , πολέμους , εκμετάλλευση.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
