Κεντρικό πρόσωπο στην αποκεφάλιση του Προδρόμου ήταν η Σαλώμη, μια όμορφη κι ελκυστική κοπέλα. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με την σειρά.
του Χαράλαμπου Παπαδόπουλου
Βρισκόμαστε στο 15ο έτος αυτοκρατορίας του Τιβερίου, και οι Ρωμαίοι είχαν χωρίσει τον χώρο του Ισραήλ σε 4 διοικητικές περιφέρειες και ο γνωστός μας Πόντιος Πιλάτος που σταύρωσε τον Χριστό ήταν διοικητής της Ιουδαίας. Ο Ηρώδης ήταν διοικητής της Γαλιλαίας και ο αδελφός του Φίλιππος ήταν διοικητής της Ιτουραίας και Τραχωνίτιδος. Ο Ιωάννης ο Πρόδρομος είχε ήδη βγει στην έρημο και δίδασκε τον λαό.
Ο Ηρώδης πήρε την γυναίκα του αδερφού του, την Ηρωδιάδα, και την έκανε δικιά του γυναίκα, εννοείται το ήθελε και αυτή. Δηλαδή και οι δυο διέπραξαν το σοβαρό αμάρτημα της μοιχείας. Κανονικά με βάση τον μωσαϊκό νόμο θα έπρεπε να θανατωθούν με λιθοβολισμό, αλλά ποιος θα τιμωρήσει τον βασιλιά ; Η Σαλώμη που ήταν κόρη της Ηρωδιάδας, ακολούθησε την μητέρα της στο νέο της σπίτι. Σίγουρα θα μπορούσε αν ήθελε να μείνει με τον πατέρα της, τον Φίλιππο. Αυτή όμως επέλεξε να ζει μαζί με το αμαρτωλό ζευγάρι.
Ο Ιωάννης ο Πρόδρομος δεν μπορούσε ν’ αφήσει να παραβιάζεται τόσο φανερά ο νόμος του Θεού επειδή οι παραβάτες είχαν την εξουσία. Φώναζε λοιπόν στην έρημο «Ηρώδη δεν σου επιτρέπεται να έχεις την γυναίκα του αδελφού σου», καθώς και για άλλα πονηρά που έκανε ο Ηρώδης κι αυτός για να ησυχάσει από τον Πρόδρομο τον έκλεισε στην φυλακή. Μια μέρα που γιόρταζε ο Ηρώδης τα γενέθλιά του και είχε προσκαλεσμένους όλους τους άρχοντες της Γαλιλαίας, μπήκε η Σαλώμη και χόρεψε έναν προκλητικό και αισθησιακό χορό και σίγουρα θα ήταν ντυμένη με τρόπο να φαίνονται τα κάλλη του σώματός της.
Άρα η Σαλώμη από μικρή είχε μπει στον δρόμο της αμαρτίας. Λέει κάπου ο Ντοστογιέφσκι, ακόμα κι ένα κοριτσάκι 9 χρονών μπορεί να φτάσει να είναι εντελώς διεφθαρμένο. Προφανώς η Σαλώμη είχε πρότυπο την μητέρα της και ζήλευε την ζωή της. Γι αυτό και την ακολούθησε στο παλάτι του Ηρώδη, αν και μπορούσε να επιλέξει να μείνει με τον πατέρα της. Με απλά λόγια, η Σαλώμη έγινε μια κοπέλα με ένα πολύ όμορφο κι ελκυστικό σώμα, αλλά με μια πονηρή ψυχή και εξαχρειωμένο χαρακτήρα.
Ο Αλή Πασάς των Ιωαννίνων έδειχνε μια φορά τα ελληνόπουλα που είχε στην δούλεψή του σ’ ένα Ευρωπαίο αξιωματούχο, και του έλεγε ότι αυτού του παιδιού έσφαξα τον πατέρα του, του άλλου βίασα την μητέρα, του άλλου έπνιξα τα αδέλφια του και άλλα παρόμοια. Του λέει ο ξένος «Πασά μου δεν φοβάσαι μη σε εκδικηθούν ;». «Όσο πιο πολύ τα εξαχρειώνω, τόσο πιο πιστά μου είναι» απάντησε ο Αλή Πασάς. Είχε δίκιο. Όσο πιο εξαχρειωμένος και διεφθαρμένος είναι ο άνθρωπος, τόσο πιο τυφλά κάμνει ότι του λένε. Φυσικό δεν είναι ; ενώ όσο περισσότερη αρετή έχει ο άνθρωπος τόσο δυσκολότερο είναι να τον κουμαντάρουν.
Κοιτάξτε πόσο τυφλά τρέχει η Σαλώμη να υπακούσει στην μητέρα της και να ζητήσει το κεφάλι του Προδρόμου : «καὶ εἰσελθοῦσα εὐθέως μετὰ σπουδῆς πρὸς τὸν βασιλέα ᾐτήσατο λέγουσα· θέλω ἵνα μοι δῷς ἐξαυτῆς ἐπὶ πίνακι τὴν κεφαλὴν ᾿Ιωάννου τοῦ βαπτιστοῦ» (Μαρκ.6,25). Ούτε σκέφθηκε, ούτε αμφέβαλλε, ούτε κοντοστάθηκε. Σαν να της ζήτησε η μητέρα της το πιο ασήμαντο πράγμα. Η εξαχρείωση οδήγησε την Σαλώμη στην αβουλία. Τι είναι η αβουλία ;
Διάβασα σε λεξικό ότι η λέξη αβουλία σημαίνει αδυναμία του χαρακτήρα να επιβάλει στον εαυτό του τη θέλησή του, έλλειψη ισχυρής βούλησης, αδυναμία να πάρει κανείς αποφάσεις και πρωτοβουλίες. Στην «Χριστιανική ηθική» όμως του αγίου Νεκταρίου δίνει ο άγιος έναν άλλο ορισμό που μου άρεσε περισσότερο.
«Αβουλία εστί σκέψις αβασάνιστος και έλλειψις ορθού λογισμού». Αβουλία είναι λοιπόν σκέψη αβασάνιστη. Δηλαδή είναι σκέψη που δεν αφέθηκε μέσα μας κάποιες μέρες να χτυπηθεί από την αμφιβολία, δεν αφέθηκε να δοκιμαστεί, να ωριμάσει. Αλλά την δεχθήκαμε αμέσως και την εφαρμόσαμε. Και φυσικά οι αμφιβολίες, τα χτυπήματα, τα βασανιστήρια θα έρθουν μετά.
Πουθενά οι Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας δεν είναι υπέρ της τυφλής υπακοής σε κανέναν και για κανένα θέμα. Απεναντίας θέλουν σε όλα να υπάρχει η ενεργητική θέληση του ανθρώπου. Ο άγιος Νεκτάριος στο βιβλίο του «Χριστιανική ηθική» σελίδα 156 λέει : «τα παιδιά και οι νέοι σίγουρα χρειάζονται κάποια καθοδήγηση. Αλλά πρέπει και να αυτενεργούν. Πρέπει να έχουν εμπιστοσύνη στους γονείς και τους δασκάλους τους και να δέχονται τις γνώμες τους, όχι όμως παθητικά αλλά ενεργητικά. Οφείλουν να ερευνούν για να βρουν και οι ίδιοι τους την αλήθεια σ’ αυτά που τους λένε και να ενεργούν ελεύθερα στον βαθμό που τους κόβει» (δυστυχώς αυτά είναι ξένα για μερικούς Εξομολόγους).
Μήπως έχετε απορία πως πέθανε η Σαλώμη ; Δεν μπορούσε να ησυχάσει από τα αισθήματα ενοχής που την έπνιγαν και για το λόγο αυτό επιδόθηκε σε ταξίδια μακρινά. Μια μέρα, σε ένα από τα ταξίδια αυτά, που έκανε σε καιρό χειμώνα, ενώ περνούσε πάνω από ένα παγωμένο ποταμό, για να πάει στην αντίπερα όχθη «πεζεύουσα», ο πάγος έσπασε κάτω από τα πόδια της.
Τότε το σώμα της βούλιαξε με ορμή προς τα κάτω στα παγωμένα νερά, σαν να άνοιξε η γη να την καταπιεί. Και στο απότομο αυτό πέσιμο, ενώ το σώμα της βυθίστηκε, το κεφάλι της κρατήθηκε από κοφτερές πλάκες του παγωμένου ποταμού. Ο πάγος σαν κοφτερό μαχαίρι έκοψε το κεφάλι της στο λαιμό!
