της ευλογιάς των αιγοπροβάτων και των άλλων ζωονόσων με τα γνωστά
τραγικά αποτελέσματα, καθώς έχουν χαθεί σχεδόν 300 χιλιάδες ζώα και πάνω
από 1.000 εκτροφές, χωρίς να έχει γίνει καμιά ουσιαστική προσπάθεια
ελέγχου της κατάστασης.
Υλοποιώντας τους ευρωενωσιακούς κανονισμούς της ΚΑΠ, τους οποίους και
φανατικά διαφήμιζε, δεν έκανε τίποτε άλλο πέρα από το να σκοτώνει τα
θετικά κοπάδια και να επικαλείται την “ατομική ευθύνη” των κτηνοτρόφων.
Κινούμενη σε αυτό το πλαίσιο δεν πήρε κατά τη χειμερινή περίοδο εποχικής
ύφεσης της νόσου κανένα ουσιαστικό μέτρο ελέγχου της διασποράς του ιού.
Ασφαλώς ευθύνες έχουν και οι Περιφερειάρχες που συμφωνούν με αυτή την
πολιτική.
Στη συνέχεια, όταν μπήκε το φετινό καλοκαίρι και τα κρούσματα άρχισαν να
κορυφώνονται, η κυβέρνηση το έριξε στην κατασυκοφάντηση των κτηνοτρόφων
φτάνοντας στο σημείο να υπαινίσσεται ότι επιδιώκουν την μόλυνση των
κοπαδιών τους για να πάρουν την αποζημίωση.
Τώρα, που βλέπει ότι η πολιτική της και το αφήγημά της έχουν σηκώσει την
οργή και την αγανάκτηση αγροτών και κτηνοτρόφων εξαγγέλλει ορισμένα,
νέα, αποσπασματικά -κατόπιν εορτής- μέτρα ως ελιγμό για να εκτονώσει την
πίεση που της ασκείται και να κερδίσει χρόνο μπροστά σε μια πιθανή
επικείμενη εποχική ύφεση της νόσου.
Επιχειρεί με αυτόν τον τρόπο να αποφύγει, όπως ο “διάολος το λιβάνι”,
κάθε συζήτηση για τυχόν ανάπτυξη προγράμματος εμβολιασμού κατά της
ευλογιάς που διεκδικεί το οργανωμένο αγροτικό συνδικαλιστικό κίνημα μαζί
με τα υπόλοιπα απαραίτητα μέτρα ελέγχου των ζωονόσων.
Η κυβέρνηση δεν πείθει κανέναν όταν απορρίπτει τον εμβολιασμό όχι με
επιστημονικά κριτήρια -ενώ η συμβολή των εμβολίων στον περιορισμό των
θανατώσεων ζώων και στη “σωτηρία” του κτηνοτροφικού κεφαλαίου
αποδείχθηκε στην πράξη πριν από λίγα χρόνια στην περίπτωση της ευλογιάς
των βοοειδών (νόσος οζώδης δερματίτιδα)- αλλά με κριτήριο την
εξωστρέφεια μιας χούφτας μονοπωλίων, που εξάγουν φέτα, και μπορεί να
πληγεί η κερδοφορία τους, εξαιτίας πιθανών, λόγω του εμβολιασμού,
περιορισμών από άλλες χώρες στις εξαγωγές φέτας.
Πρόκειται για τα αποτελέσματα του “παραγωγικού μοντέλου” της ΚΑΠ που δεν
έχει ως στόχο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών και γι αυτό χρειάζεται
να μπει στο στόχαστρο του αγώνα των αγροτών και των κτηνοτρόφων μαζί με
τη διεκδίκηση ουσιαστικών μέτρων επιστημονικής, υλικοτεχνικής και
οικονομικής στήριξής τους ώστε να καταστεί εφικτός έστω και τώρα ο
έλεγχος και η εξάλειψη της ασθένειας των ζώων.
Πιο συγκεκριμένα απαιτείται:
– Να πραγματοποιηθούν και να καλυφθούν από το κράτος όλες οι απαραίτητες
ενέργειες διαχείρισης της νόσου, όπως είναι η εξασφάλιση της έγκαιρης
ταφής των θανατωθέντων ζώων, της καταστροφής των ζωοτροφών των
προσβεβλημένων εκτροφών, οι απολυμάνσεις με κρατική οργάνωση,
χρηματοδότηση και έλεγχο, το άνοιγμα απολυμαντικών τάφρων στο επαρχιακό
δίκτυο κ.α.
– Να καλυφθούν άμεσα όλα τα κενά σε μόνιμο προσωπικό των κρατικών
κτηνιατρικών υπηρεσιών και εργαστηρίων.
– Να καταργηθούν οι περιορισμοί και τα εμπόδια στη δυνατότητα ανάπτυξης
προγράμματος εμβολιασμού, να αποφασιστεί με επιστημονικά κριτήρια, χωρίς
επιπτώσεις για τους κτηνοτρόφους, να πραγματοποιηθεί δωρεάν από τις
κρατικές υπηρεσίες.
– Να αποζημιωθούν στο 100% της ζημιάς οι κτηνοτρόφοι, να αναπληρωθεί από
το κράτος το χαμένο εισόδημά τους για όσο διάστημα μείνουν χωρίς ζώα.
– Να εξασφαλιστεί, με ευθύνη και δαπάνη του κράτους, η πλήρης ανασύσταση
του κτηνοτροφικού τους κεφαλαίου με ελεγμένα ζώα.
– Να καταβληθούν άμεσα οι ενισχύσεις για ζωοτροφές σε αγρότες και
κτηνοτρόφους στη βάση των πραγματικών τιμών τους.
