Καλά είναι τα μελομακάρονα, οι κουραμπιέδες, το έλατο, τα στολίδια, τα φωτάκια, τα δώρα των Χριστουγέννων, το πλούσιο χριστουγεννιάτικο τραπέζι.
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Τελικά όμως, τι ακριβώς γιορτάζουμε; Τι πιστεύουμε ως Χριστιανοί;
Η απάντηση δίνεται σε δύο σειρές στη Βίβλο, το best seller όλων των εποχών. Στο ευαγγέλιο κατά Ιωάννην, κεφάλαιο 3, εδάφιο 16:
«Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν Αυτού τον μονογενή, διά να μη απωλεσθή πας ο πιστεύων εις Αυτόν, αλλά να έχει ζωήν αιώνιον».
Που σημαίνει ότι όλοι οι άνθρωποι είμαστε αμαρτωλοί και για το λόγο αυτό θα τιμωρηθούμε από το Θεό. Εκτός εάν μετανοήσουμε ειλικρινά και πιστέψουμε στο Χριστό. Δηλαδή ότι γεννήθηκε, σταυρώθηκε, πλήρωσε το τίμημα για τις αμαρτίες μας. Κι αν μετανιώσουμε για τις αμαρτίες και δεχτούμε να ζήσουμε σύμφωνα με όσα δίδαξε, σωνόμαστε για πάντα. Το τι δίδαξε, εάν δεν το ξέρουμε, μπορούμε να το μάθουμε διαβάζοντας τα ευαγγέλια και ολόκληρη τη Βίβλο.
Μια από τις πιο ωραίες μουσικές αποδόσεις αυτού του μηνύματος των Χριστουγέννων από χορωδία στα Αγγλικά είναι η παρακάτω:
God so loved the world
that He gave His only begotten Son,
that whoso believeth, believeth in Him
should not perish, should not perish
but have everlasting life.
For God sent not His Son into the world
to condemn the world.
But that the world through Him might be saved.
