Ο αγώνας τους είναι δίκαιος και είναι αγώνας επιβίωσης. Φέρνει στο προσκήνιο τις πραγματικές ανάγκες του λαού μας, που η σημερινή κυβέρνηση και οι προηγούμενες με εργαλείο την Κοινή Αγροτική Πολιτική, έχουν θυσιάσει για να υπηρετήσουν την κερδοφορία των μονοπωλίων και τις κατευθύνσεις της ΕΕ.
Οι αγρότες παλεύουν για να κρατήσουν το βιός τους, να μείνουν στη γη τους, για να μπορούν να παράγουν ποιοτικά και φθηνά τρόφιμα για τον λαό μας.
Ως εργαζόμενοι στην εκπαίδευση γνωρίζουμε καλά ότι η ύπαιθρος ερημώνει, όταν οι άνθρωποι που τη στηρίζουν οδηγούνται σε αδιέξοδο. Η κρίση στην αγροτική παραγωγή πλήττει τις οικογένειες των μαθητών μας, αποδυναμώνει τα σχολεία των χωριών, χτυπά τον κοινωνικό ιστό.Οι αγρότες είχαν και έχουν απέναντί τους τα μονοπώλια της αγροδιατροφής, τους μεγαλεμπόρους και τους βιομήχανους. Κερδοφορούν ασύστολα στις πλάτες των παραγωγών.
Αγοράζουν τα προϊόντα τους για ένα κομμάτι ψωμί από τα χωράφια και τα πουλάνε χρυσάφι στους εργαζόμενους στα ράφια των σούπερ μάρκετ.
Αντίθετα λεφτά υπάρχουν για τα πεδία των μαχών, όχι για τις ανάγκες του λαού και τα χωράφια των αγροτών.
Οι αγρότες υπερασπίζονται όχι μόνο το ψωμί το δικό τους, αλλά και το δικαίωμα όλων μας σε μια ζωή με αξιοπρέπεια. Ο αγώνας τους είναι και δικός μας.
Ο αγώνας των βιοπαλαιστών αγροτών και κτηνοτρόφων είναι και δικός μας αγώνας:
Γιατί η πολιτική που έχει εκτοξεύσει το κόστος παραγωγής, που κρατά χαμηλά τις τιμές στο χωράφι και αφήνει τους παραγωγούς χωρίς βιώσιμο εισόδημα, είναι η ίδια πολιτική που πολλαπλασιάζει τις τιμές για τα αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα στο ράφι των σούπερ μάρκετ, σε βάρος της δικής μας τσέπης, ώστε να θησαυρίζουν βιομήχανοι και μεγαλέμποροι.
Γιατί η πολιτική που εγκαταλείπει τους αγροτοκτηνοτρόφους στο έλεος των καιρικών φαινομένων και των ζωονόσων, χωρίς να τους αποζημιώνει για τις καταστροφές στις καλλιέργειες και την απώλεια ζωικού κεφαλαίου, ευθύνεται για τη μετατροπή βασικών ειδών διατροφής (κρέας, γαλακτοκομικά) σε «είδη πολυτελείας» για τις οικογένειές μας.
Γιατί η πολιτική που τώρα θέλει να φορτώσει στις πλάτες των αγροτών τα «σπασμένα» από το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και των εκατομμυρίων που ξεκοκαλίστηκαν από «υμέτερους», είναι η ίδια που ποδοπατά κάθε ανάγκη και δικαίωμά μας δημόσια δωρεάν παιδεία.
Ο κοινός αγώνας όλων των εργαζομένων είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να βάλει φρένο στην πολιτική που θυσιάζει τις ζωές μας για τα κέρδη και να ανοίξει τον δρόμο προς όφελος του λαού.
Με εκτίμηση,
Για το Δ.Σ. του ΣΕΠΕ Πιερίας
