– Ακόμη στην πρίζα είμαστε!
– Δεν τα πήραμε, ε;
– Όχι ακόμη! Στο περίμενε μας έχουν!
– Που καταντήσαμε ρε φίλε μου! Αυτό είναι κατάντια! Που είναι όλο αυτό μεγαλείο μας και οι απόψεις περί φυλής και τα λοιπά; Έχουμε γίνει ο περίγελως… Και να σου πω; Για μένα με νοιάζει! Δεν με νοιάζει τι θα πουν και τι λένε όλοι οι απέξω! Το μεγάλο θέμα είναι ότι εγώ δεν είμαι καλά με τον εαυτό μου! Εγώ νιώθω απαίσια και μίζερα με όλα αυτά που γίνονται!
– Ακόμη στην πρίζα είμαστε!
– Δεν τα πήραμε, ε;
– Όχι ακόμη! Στο περίμενε μας έχουν!
– Που καταντήσαμε ρε φίλε μου! Αυτό είναι κατάντια! Που είναι όλο αυτό μεγαλείο μας και οι απόψεις περί φυλής και τα λοιπά; Έχουμε γίνει ο περίγελως… Και να σου πω; Για μένα με νοιάζει! Δεν με νοιάζει τι θα πουν και τι λένε όλοι οι απέξω! Το μεγάλο θέμα είναι ότι εγώ δεν είμαι καλά με τον εαυτό μου! Εγώ νιώθω απαίσια και μίζερα με όλα αυτά που γίνονται!
– Έτσι ακριβώς!
– Τώρα σου λέει, να εφαρμοστούν και τα τελευταία που υποσχεθήκατε και μετά τα λεφτά!
– Και ποια είναι αυτά;
– Από ό,τι διάβασα είναι κάτι για το πέντε τα εκατό του ΟΤΕ για την Ντόιτσε Τέλεκομ…
– Φτάνει, φτάνει μη συνεχίζεις…
– Σου κακοφαίνεται ε; Είναι να μην σου κακοφαίνεται; Όλα στο σφυρί, όλα στο παζάρι… Το αφεντικό τρελάθηκε και τα πουλάει τζάμπα! Που ήμασταν και που φτάσαμε!
– Αυτή είναι η πραγματική εικόνα μας. Αυτή…, η τρέχουσα! Δεν ήμασταν για μεγαλεία! Τα μεταξωτά βρακιά ήθελαν και επιδέξιους κώλους και ως αποδείχτηκε δεν είχαμε από αυτούς! Τώρα…
– Τώρα φάνηκε η φτώχεια μας σε όλα τα ζητήματα. Τι θες να πιάσω; Σε όλα μια μίζερη φτώχεια. Και αυτό που λένε κρίση, τα ακούω βερεσέ! Κρίση το ονομάσαμε, έτσι για να έχουμε να λέμε! Πετάνε σπόντες και οι γείτονες, για τζαμιά και Άγια Σοφιά και δεν συμμαζεύεται… Διότι τώρα σου λέει είναι ευκαιρία. Τώρα να αρπάξουμε ό,τι μπορούμε! Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται! Χάσαμε και το τυρί…
– Για τη φέτα λες…
– Μπορούν να την έχουν όλοι…, σε λίγο θα χάσουμε και τις ελιές καλαμών… Μια παράγκα η χώρα… Μια παράγκα που θα μπάζει από παντού…
– Α! ρε φίλε μου, πως φτάσαμε ως εδώ; Τι κρίμα!… Πώς φτάσαμε ως εδώ;
– Για να λησμονηθεί το παρελθόν ενός λαμπρού παραμυθιού!
– Ε;
– Το λαμπρό μας παραμύθι τράβηξε για τη δύση του… Σε λίγο το φως θα χλομιάσει… Θα πέσει σκοτάδι…
