Ανθίζουν και οι δυο αυτήν την εποχή, Μάρτιο-Απρίλιο. Έχουν το ίδιο μωβ χρώμα, αλλά διαφέρουν σε πολλά.
Την πασχαλιά με το έντονο άρωμα την ξέρουμε. Περισσότερο θάμνο μπορούμε να την πούμε, αφού το ύψος της δεν ξεπερνά τα 3-4 μέτρα.
Αντίθετα, η κουτσουπιά είναι αρκετά ψηλό δέντρο που ξεπερνάει τα 5 μέτρα.
Τα άνθη της είναι πιο μεγάλα από της πασχαλιάς, αλλά δεν έχουν άρωμα.
Στα Αγγλικά αναφέρεται ως ‘Δέντρο του Ιούδα’ από παράφραση του arbre de Judée (δέντρο της Ιουδαίας).
Στο νησί Mackinac, στη λίμνη του Michigan, ανάμεσα σε Αμερική και Καναδά, γίνεται κάθε χρόνο, από το 1949, στα μέσα του καλοκαιριού, δεκαήμερο φεστιβάλ των πασχαλιών. Αυτό περιλαμβάνει επισκέψεις στους κήπους και τα πάρκα του νησιού που διαθέτουν πολλές ποικιλίες πασχαλιάς με άνθη άσπρα, ροζ ή μωβ, καθώς και παρελάσεις με άλογα στολισμένα στο λαιμό με γιρλάντες από άνθη πασχαλιάς.
Υπάρχουν εκατοντάδες ονομαστές ποικιλίες πασχαλιάς που διακρίνονται από το σχήμα, το χρώμα και το μέγεθός τους. Τα χρώματα αρχίζουν από το κατάλευκο, το κίτρινο μέχρι το σκούρο μωβ. Μερικές είναι δίχρωμες. Οι ποικιλίες επίσης, διαφέρουν και ως προς το άρωμα και την περίοδο της άνθισής τους που διαρκεί από την αρχή έως το τέλος της άνοιξης.
Λέγεται ότι, αν ο χειμώνας είναι βαρύς, η πασχαλιά θα βγάλει πολλά άνθη. Αν πάλι, είναι ελαφρύς, θα βγάλει λιγότερα. Γενικά, είναι φυτό που δεν αντιμετωπίζει προβλήματα με ασθένειες και εχθρούς.
Οι πασχαλιές έχουν ένα λεπτό άρωμα που πολλοί περιγράφουν ως τριαντάφυλλου που αναμειγνύεται με μια υποψία της βανίλιας.
Η πασχαλιά ήταν πολύ γνωστή από την αρχαιότητα. Η ελληνική μυθολογία αναφέρει ότι κάποτε υπήρχε μια πανέμορφη Νύμφη ή Σειρήνα που ο θεός Πάνας ερωτεύτηκε παράφορα. Η Νύμφη για να γλυτώσει από το θεό που την κυνηγούσε, μεταμόρφωσε τον εαυτό της σε αρωματικό θάμνο, τη γνωστή μας πασχαλιά.
Στη γλώσσα των λουλουδιών, τα μοβ άνθη της Πασχαλιάς συμβολίζουν τα πρώτα συναισθήματα της αγάπης, ενώ το λευκό αντιπροσωπεύει την νεανική αθωότητα.
Η πασχαλιά θεωρείται ένα πνευματικό φυτό που με το άρωμά του προάγει την σωματική, συναισθηματική και πνευματική θεραπεία.
Πολλοί χριστιανικοί μύθοι έχουν γραφτεί για την πασχαλιά. Ένας από αυτούς λέει ότι η πασχαλιά πρόσφερε τον ίσκιο της στην Παναγία μαζί με τον Ιωσήφ και το μικρό Χριστό, όταν φυγαδεύτηκαν στην Αίγυπτο για να τον σώσουν από το διωγμό του Ηρώδη. Η Παναγία το ευλόγησε, να μοσχοβολάει και να είναι πάντα γεμάτο με πανέμορφα λουλούδια.
Ωστόσο το όνομά της η πασχαλιά το πήρε αργότερα. Όπως λέει ο μύθος, όταν σταυρώθηκε ο Ιησούς στο Γολγοθά, εκεί κοντά είχε φυτρώσει αυτό το δένδρο, που βλέποντας τη σταύρωσή Του, από τη θλίψη του, μαράζωσε και μαράθηκε.
Τρεις μέρες αργότερα, μετά την Ανάσταση, το μικρό δένδρο ζωντάνεψε και μάλιστα γέμισε με πανέμορφα μωβ λουλούδια, για να γιορτάσει και αυτό το χαρμόσυνο γεγονός. Αυτός είναι και ο λόγος που ονομάσθηκε πασχαλιά.
Η πασχαλιά χρησιμοποιείται πολύ, για τον στολισμό του Επιταφίου και της εκκλησίας τη Μεγάλη Εβδομάδα, καθώς «ντύνεται» στο μωβ, βαμμένη με τη θλίψη της Μεγάλης Παρασκευής, ενώ άλλες είναι λευκές για την ημέρα της Ανάστασης.
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
