Σφήνες του Αφεντούλη
Αναγνώστες μου, καθώς το πανελλήνιο, το υπό οικονομική κηδεμονία πανελλήνιο, κάποιων ολιγαρχιών ως συνήθως εξαιρουμένων, βεβαίως – βεβαίως, διαχρονικό φαινόμενο οι ενδιαφερόμενοι «περί πάρτης» στον αντίποδα των «περί πάτρης» εργαζομένων γαρ, ετοιμαζόταν να αισιοδοξήσει κομματάκι, γιορτάζοντας την επέτειο αποτίναξης του οθωμανικού ζυγού, μην πείτε πως δεν ήταν «κεραυνός εν αιθρία» η παραίτηση τής εισαγγελέως διαφθοράς, κ. Ελένης Ράικου, που απέδωσαν τα κανάλια σε αποκαλύψεις της εφημερίδας «Documento» περί καθυστερήσεων εκδίκασης οπλικού σκανδάλου με εμπλεκομένους τον προφυλακισμένο, δι’ εισαγγελικής εντολής της ιδίας, πληροφορούμε, ίνα μην τα δημοσιεύματα ανεπεξέργαστα υιοθετούμε, τον επιχειρηματία, κ. Θωμά Λιακουνάκο, ή άλλους δικαία ετυμηγορία της Θέμιδος αναμένοντες;
Μην το πείτε, καθόσον με τον θεματοφύλακα χαμηλοσυνταξιούχο, «Μήτσο», να εικάζει: «Αστροπελέκια παραμονές του Ευαγγελισμού; Κακός οιωνός και ποιος ακούει τη σκλήρυνση της λιτότητας διαβλέπουσα, κυρία “Μήτσαινα”!» και τη λαλίστατη, λόγω της ημέρας, να επαληθεύει τους οιωνούς, «νερώνοντας το κρασί» του αδάμαστου Ρήγα Βελεστινλή, αποκλείεται να γίνεται πιστευτοί.
Όχι πως δεν ομνύει στην πατρίδα, δηλαδή, η γυναίκα, σπεύδουμε να ενημερώσουμε, προς αποφυγή τυχόν παρεξηγήσεων αλλά να, με το συμπάθιο κιόλας:
Κάτι «παράκεντρα», ντόπια διεκδικούντα «μερίδες λέοντος» από τον κρατικό κορβανά ή ευρωπαϊκά που, επηρεάζοντας Θεσμούς, μας «σφίγγουν τα λουριά», τα φοβείται, όσο να πείτε (σ.σ. εσείς;…) κι ως εκ τούτου σκέφτηκε να συστήσει υπομονή, διερωτώμενη:
Τι βγαίνει παλληκάρια, αν πάψει η σκλαβιά,
ή δούμε «φαταούλες» να μπαίνουν φυλακή,
εφόσον οι αθώοι θα ζούμε στα στενά,
να τρέχουμε για βρούβες σε ράχες και βουνά;
Βολές ν’ απεμπολούμε με θλίψη στην καρδιά,
τις τσέπες να παγώνει η αναπαραδιά,
μια σύνταξη που παίρνουν, αδέλφια, οι γονείς,
να τρέφει τα παιδιά μας και άλλους συγγενείς;
Κάλλιο ν’ αγωνιστούμε για ελεύθερη ζωή,
σαν βρίσκουν τα εγγόνια θέση να εργαστούν,
εκείνα θα ζητήσουν, «στεντόρεια τη φωνή»,
οι πράξεις των ενόχων να καταδικαστούν.
Όμως, ο «Μήτσος», ανένδοτος σε ζητήματα συκοφαντιών και ιδιαίτερα όταν αυτά άπτονται εισαγγελιών, τι γράφω ο άνθρωπος(!), είχε διαφορετική γνώμη, που παραθέτουμε κατωτέρω, διασκευάζοντας Σώτια Τσώτου, καλώντας σας να δώσετε βάση στο πιο ακτιβιστικό άσμα:
Nα ‘τανε οι εκπρόσωποί μας…
Με εμπνέουνε εικόνες άλλης Ρωμιοσύνης,
να ‘τανε οι πολιτικοί μας να συνετιστούν,
να προσφέρουν όσα πρέπει της Δικαιοσύνης,
παραβάτες στο άκουσμά της να μετανοούν.
Να κοιτάζουνε τους φταίχτες όλοι οι «περί πάτρης»,
και με τον Κολοκοτρώνη πού ‘χε διωχτεί
από αντίπαλους τού «περί πάρτης»,
να πιστεύουν πως η Θέμις ενεργεί τυφλή.
Πρώτος στα γκισέ να δίνω τις υποχρεώσεις
και ξοπίσω μου αγρότες και οι μισθωτοί,
κι όταν άδικες νομίζω τις χρεώσεις,
δικαστών ετυμηγορία να ανακαλεί.
Ναι, για(!), κι επειδή εκ των πανηγυρισμών κρίνοντες – ζήθι, «Μήτσε» κ.λπ. κ.λπ. – μάλλον το δεύτερο πόνημα κόβουμε να υπερθεματίζετε, νομοταγείς μου, η ηττημένη να μη μέμφεται τις επευφημίες – μεγαλοψυχία, μανδάμ, μεγαλοψυχία! – διαμηνύουσα: «Θα βάλω τη σκούπα να κλαίει!».
Διότι, με την κυρία «καθαρά χέρια» να παραιτείται, αποκαλύπτοντας ότι την ήθελαν «Ιφιγένεια» συμφέροντα τού φαρμάκου που διερευνούσε, η πένα μας θα συνεχίσει την υπεράσπιση των αδιάφθορων λειτουργών που προσπαθούν να συγυρίσουν τα κακώς κείμενα, από αυριανών «σφηνών», κι ως τότε;
Περαστικά μας(!), τι άλλο να ευχηθούμε, αναγνώστες μου, με όλα όσα υφιστάμεθα;…
-Ω-
