Σφήνες του Αφεντούλη
Τα χάλια μας…
Κουβέρνο μόνο συμμάχους ψάχνει, / το φάσμα γύρω του μοιάζει αράχνη, / λάθος απείλησε θα πέσει μαύρο, / να λένε άλλοι με λόγο λάβρο:
Αλίμονό μας, αλίμονό μας…
Κραυγές, τσιρίδες υστερικές, / ρυθμίσεις θίγουν αριστερές, / με πιάνει ζάλη σαν δω Τι-Βι, / αντράλα φέρνει το «ριφιφί».
Παππάς και Κρέτσος ζητούν ξανά / να μπει μια τάξη μα είναι αργά, / λοιπών κομμάτων οι αντιρρήσεις / κηρύσσουν άγονες τις προσεγγίσεις.
Τα χάλια μας, τα χάλια μας, / διενέξεις στα κανάλια μας. / Τα χάλια μας, τα χάλια μας, / τι βλέπουνε τα μάτια μας!…
Αναγνώστες μου, σε συνέχεια της χτεσινής υπόσχεσης του εμπειροτέχνη πολιτικού αναλυτή, θείου Αφεντούλη, να εξερευνήσουμε τo μετά την απροθυμία της αντιπολίτευσης να αποδεχτεί τα κυβερνητικά «κοπιάστε να επανιδρύσουμε το ΕΣΡ»φύρδην – μίγδην τηλεοπτικό τοπίο, «κουλουβάχατα» στο πιο αραβικό, μόλις γίνατε κοινωνοί τής σε παράφραση Βασίλη Παπακωνσταντίνου έμμετρης έγνοιας του φοβούμενου μήπως κι ο «δεύτερη φορά αριστερά» προαναγγελθείς τηλεοπτικός πλουραλισμός έχει την τύχη μισθών και συντάξεων, τους «κόφτες» μέσα!
Σκοτούρα, που στις εκπνοές του Οκτώβρη κλήθηκε αίφνης να ξεδιαλύνει, λέμε τώρα:
Ο στρατηγός Άνεμος.
Ναι για! Βλέπετε, η σύζυγος κυρία «Μήτσαινα» διέκοψε απότομα το άσμα υπέρ φάσματος, επισημαίνοντας: «Τα μάτια σου, το δεξί δηλαδή, καθόσον ο καταρράκτης του αριστερού θα αποτελέσει παρελθόν, εφόσον μικρύνουν οι λίστες αναμονής, όταν και άμα ο διά πολλών “κοσμητικών” τους παλαιοκομματικούς κατηγορών, επί της Υγείας σύντροφος, Παύλος Πολάκης, αποφασίσει να στελεχώσει πλουσιοπάροχα και τα σπιτάλια με οφθαλμιάτρους ή άλλους θεράποντες, βλέπουν τον εκ Μαξίμου προτεινόμενο στο τιμόνι του νέου ΕΣΡ, Βύρωνα, “Μπάιρον, επί το ποιητικότερο, καθόσον πολυγραφότατος, ως γνωστόν”, Πολύδωρα. Τον θυμάσαι;».
«Ξεχνιέται “ο στρατηγός Άνεμος”;» διερωτήθηκε με νόημα, κατόπιν τούτων, ο ερωτηθείς, ευλόγως θα λέγαμε, αφού η πατρότητα της ευφάνταστης ατάκας ανήκει στον προτεινόμενο, όταν ως νεοδημοκράτης υπουργός προσπαθούσε να εξηγήσει τις καταστροφές από παρελθούσα πυρκαγιά, τής Πάρνηθας αν δεν απατόμαστε, και το χειρότερο, αναγνώστες μου;
Η ιδέα του κουβέρνου να αναζητήσει πρόσωπο κοινής αποδοχής μακράν της Αριστεράς ή των συγκυβερνώντων «ΑΝ.ΕΛ.», αντί της αναμενόμενης σύμπνοιας, έριξε λάδι στη φωτιά των διαφωνιών, με τους πολιτικούς μας να ερίζουν στα πάνελ, «ας γιούζουαλ», και τον αποσβολωμένο «Μήτσο», διαμηνύοντα:
Ένωση για την Πατρίδα και τον Λαό.
Κακά τα ψέματα, ανήσυχοι τηλεθεατές μου. Όταν η τριανδρία Βύρωνα Πολύδωρα, Νίκου Νικολόπουλου και Παναγιώτη Ψωμιάδη στις τελευταίες ευρωεκλογές συμμάχησαν κόντρα στη Νέα Δημοκρατία πολιτικής καταγωγής τους, ιδρύοντας την περί το 1% τελικά παράταξη του υπότιτλου, η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση, από κοντά και τα μικρότερα αντιπολιτευόμενα κόμματα, σιγά μην καλοδέχονταν τον κλάδο ελαίας.
Έτσι, ο «Μήτσος» συνέχισε να άδει εναγωνίως:
Σαν σίριαλ που δεν θέλω να το δω
μέσα από μια οθόνη ξεπροβάλλει,
με τόση γκρίνια είναι να μην ορρωδώ,
φοβούμενος ο διχασμός πού θα μας βγάλει,
και ιδού νέες έριδες προς κατευνασμό των οποίων το κουβέρνο αντικατέστησε την υποψηφιότητα «Μπάιρον» με εκείνη του πιο ειδήμονος περί τα δημοσιογραφικά, Ροδόλφου Μορώνη.
Αλλαγή που θεωρήθηκε «κόντρα ρελάνς» από την αντιπολίτευση, δυστυχώς, με τον «Μήτσο», αναφωνούντα: «Τι Μεθώνη, τι Κορώνη, έκαστη κι ιδία γνώμη», αμφιβάλλει κανείς, αναγνώστες μου; Δεν ελπίζω!…
