Ανάστροφα
του Κων/νου Τζέκη
Πριν χρόνια, στον Κηφισό είχανε διορθώσει και καθαρίσει την κοίτη του ποταμού στις πηγές του με αποτέλεσμα όταν έβρεχε να πλημμυρίζει, αφού η υπόλοιπη κοίτη του ήταν γεμάτη εμπόδια και σκουπίδια. Έπρεπε να κινδυνεύσει κοσμάκης, να δημιουργούνται σε κάθε ψιχάλα τεράστια προβλήματα, να κλείνει η οδός Πειραιώς με αμπάρες, να βγάζει ο συμπαθής Αρχηγός της Πυροσβεστικής κ. Φούρλας βάρκες στην περιοχή, για να καταλάβουν οι αρμόδιοι ότι βελτιώνεις τις κοίτες των ποταμών στις εκβολές του και προχωράς προς τις πηγές, ώστε το νερό να τρέχει χωρίς εμπόδια.
Το ίδιο άλλωστε συνέβη στον Πηνειό και στα ποτάμια της Θεσσαλίας με τις πρόσφατες πλημμύρες, αλλά και στην οδοποιία όταν κατασκευάζεται ένας δρόμος στην αρχή του και οι οδηγοί στενάζουν από τις στενώσεις που βρίσκουν πιο κάτω.
Είναι Ελληνική πρωτοτυπία, ωχαδερφισμός, απερισκεψία, ότι και να πεις αυτό θα είναι, αφού τα προβλήματα αυτά δεν φαίνεται να βρίσκουν τις θεραπείες τους παρά τα παθήματά μας.
Εγκαίνια έναρξης χωρίς τέλος των έργων που εγκαινιάζονται σαν την εκτροπή του Αχελώου, το μετρό της Θεσσαλονίκης και σπαταλούνται χρήματα, αλλά το σπουδαιότερο, καταρρακώνεται η αξιοπιστία των ανθρώπων που προβάλλονται πρόσκαιρα για να καταντήσουν περίγελως της κοινής γνώμης αργότερα.
Ίσως δεν είμαι ο αρμόδιος να ασχοληθώ με τις τροποποιήσεις της παιδείας αλλά μάλλον επαναλαμβάνεται το ίδιο σκηνικό και η ίδια τακτική.
Αλλάζουν σοβαρά πράγματα στην παιδεία, αλλά από την κορυφή. Τα παιδιά που αγωνιούν για το μέλλον τους σέρνονται μέχρι τα 17 χρόνια τους στα φροντιστήρια, στα Αγγλικά τους χωρίς να είναι βέβαια ότι στο τέλος θα μπουν σε κάποιο ΑΕΙ. Αφήνω το γεγονός ότι με τις δέσμες μπορεί κάποιος να επιθυμεί να σπουδάσει Δικηγόρος και να καταλήξει Φοιτητής Θεολογίας.
Επίσης δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός του κινδύνου να μείνει έξω από τις σχολές που επιθυμεί και να σπουδάζει στις καφετέριες και στα μπιλιάρδα ή σε στέκια αναρχικών αφού γι’ αυτόν δεν υπάρχει άλλο μέλλον, αφού η πολιτεία δεν κατάφερε να αξιολογήσει τις κλήσεις του παιδιού και να το κατευθύνει ανάλογα.
Στα σχολεία δεν υπάρχουν ούτε στοιχειωδώς εργαστήρια, ώστε το παιδί να δείξει τις προτιμήσεις του και να κατευθυνθεί προς την τέχνη ή την επιστήμη που θα επιθυμούσε να ασχοληθεί. Όλοι στο ίδιο καζάνι , στο ίδιο τρένο, μέχρι που στη διαδρομή θα κατεβάσουν το δύσμοιρο παιδί σε μια αφιλόξενη έρημο για να επιβιώσει ή να εκτραπεί.
Έτσι και εδώ μάλλον χτίζουμε τη στέγη και ύστερα απαιτούμε από τους νέους να βρουν θεμέλια και κολώνες στήριξης. Αλλά στην εποχή μας τα θαύματα δεν κρατάνε περισσότερο από τρεις ημέρες. Άντε τα μεγάλα θαύματα έξη.
Παράδειγμα προς αποφυγή θα πρέπει να αποτελεί η δυσκαμψία του εκπαιδευτικού συστήματος από τις πρώτες ηλικιακές περιόδους, αφού ούτε το μάθημα κυκλοφοριακής αγωγής δεν καταφέραμε να βάλουμε στα σχολεία κι ας πεθαίνουν χίλιοι τουλάχιστον άνθρωποι κάθε χρόνο στη χώρα μας από τα τροχαία. Τώρα ανακοίνωσαν την σεξουαλική αγωγή. Κούνια που μα κούναγε. Χωρίς εκπαιδευμένο προσωπικό, εποπτικά μέσα, βιβλιογραφία, μάλλον οδηγούμαστε ξυπόλητοι στα αγκάθια.
Δεν είμαι προς Θεού κατά των πρωτοποριακών μέτρων στην παιδεία, αλλά για να κτίσεις μια βιώσιμη εκπαίδευση θα πρέπει να εξασφαλίσεις πρώτα- πρώτα τα σωστά υλικά. Καταρτισμένο εκπαιδευτικό προσωπικό, κατάλληλα σχολεία με όσο το δυνατόν λιγότερα παιδιά στις τάξεις, μοντέρνα προγράμματα εκπαίδευσης και προπάντων δυνατότητα πρωτοβουλίας των σχολίων που γνωρίζουν άριστα τις δυνατότητες και τις ευχέρειες των παιδιών τους.
Με γενικευμένες ντιρεκτίβες από το κέντρο προς όλους, μάλλον θα είναι μια ακόμα επανάληψη των προηγούμενων αποτυχημένων προσπαθειών.
Τουλάχιστον ας προσπαθήσουμε μόνο αυτό. Να κάνουμε τα παιδιά μας να αγαπήσουν το σχολείο τους.
Τόσο απλό και αυτονόητο, αλλά ανεφάρμοστο!!!
