Αυτό που, όντως, κόστισε στο ΕΑΜ–ΕΛΑΣ ήταν η αποκήρυξη από την Ιταλική Διοίκηση Αθηνών του Ζέρβα με το ποσόν των 100.000.000 δρχ. για την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου. Στις προκηρύξεις που ρίχτηκαν ή τοιχοκολλήθηκαν, υπήρχε εκτός από τη φωτογραφία του Ζέρβα, με πολιτικά, αλλά και σχετικό κείμενο, στα Ιταλικά, Γερμανικά και Ελληνικά, στο οποίο ο Ζέρβας αναφέρονταν σαν «ληστής.».
Αντώνη Ι. Ζαρκανέλα
π. Γενικού Διευθυντή Ανάπτυξης
της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης
Αυτό που, όντως, κόστισε στο ΕΑΜ–ΕΛΑΣ ήταν η αποκήρυξη από την Ιταλική Διοίκηση Αθηνών του Ζέρβα με το ποσόν των 100.000.000 δρχ. για την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου. Στις προκηρύξεις που ρίχτηκαν ή τοιχοκολλήθηκαν, υπήρχε εκτός από τη φωτογραφία του Ζέρβα, με πολιτικά, αλλά και σχετικό κείμενο, στα Ιταλικά, Γερμανικά και Ελληνικά, στο οποίο ο Ζέρβας αναφέρονταν σαν «ληστής.». Προφανώς οι Ιταλοί το όνομα του Ζέρβα το έμαθαν από το σημείωμα που άφησε ο Μυριδάκης στο εικονοστάσι.
Από την πλευρά των Ιταλών υπήρξαν κατά τη διάρκεια της επιχείρησης πολλοί νεκροί ενώ οι περισσότεροι, από την φρουρά των περίπου 80 Ιταλών, διέφυγαν με τα πρώτα πυρά των ανταρτών, όπως είπε και στην ανάκριση ένας Ιταλός αιχμάλωτος. Ο Ιταλός αυτός αιχμάλωτος μεταφέρθηκε κατά την αποχώρηση μέχρι το νεροπρίονο από τον ανεψιό του Ζέρβα, Νίκο, και τον παπά-Σπύρο του ΕΔΕΣ, όπου και τον παρέδωσαν στους αντάρτες του ΕΛΑΣ. Αφού ταλαιπωρήθηκε από τους αντάρτες του ΕΛΑΣ οι οποίοι τον έγδυσαν και του πήραν τα ρούχα, τον μετέφεραν μαζί τους γυμνό και ανυπόδητο μέσα στα χιόνια. Ο άνθρωπος ούρλιαζε και ο Μαρίνος, όπως αναφέρει στο βιβλίο του, ζήτησε από τον Άρη με τον οποίο μιλούσε, να του κλείσουν το στόμα, γιατί ο άνθρωπος, στρίγγλιζε από το κρύο και τον πόνο.
Πράγματι ο Άρης πήγε στον Εντυ και ζήτησε να εκτελέσουν τον αιχμάλωτο, γιατί προκαλούσε πρόβλημα. Ο Έντυ αντέδρασε αμέσως στην εκτέλεση ενός αιχμαλώτου και ο Γουντχάουζ επέμενε στην μεταχείρισή του ως αιχμαλώτου. Μετά από μία ανάκριση του Ιταλού από τον Ντένυς, αυτός παραδόθηκε στου αντάρτες του ΕΛΑΣ για τα περαιτέρω. Και αυτοί αντί να κάνουν αυτό που έπρεπε με κάποια διαδικασία, παρέδωσαν τον Ιταλό σε ένα τσομπανόπουλο, περίπου 16 ετών, αντάρτη, που φοβισμένο καθόταν στην άκρη μη συμμετέχοντας στους χλευασμούς ενός γυμνού, τρομαγμένου αιχμαλώτου «..για να τον σκοτώσει με μαχαίρι, (αφού) αυτός είναι ακόμη αναίμακτος» και όταν του έδωσαν το μαχαίρι, του έλεγαν «..τώρα θα δείξεις τι άντρας είσαι και αν μπορείς να κόβεις λαρύγγια», ενώ «ο Άρης στεκόταν χαμογελώντας δίπλα. (ΜΑΡΙΝΟΣ σελ.137).
Με την ανατίναξη επιτεύχθηκε σε απόλυτο σχεδόν βαθμό ο στόχος του Στρατηγείου Μέσης Ανατολής που ήταν η καθυστέρηση αποστολής εφοδίων για τουλάχιστον έξι εβδομάδες στη Γερμανική Στρατιά του Ρόμμελ. Όπως αναφέρει ο Πυρομάγλου στο βιβλίο του, πριν από την καταστροφή της γέφυρας θα έφθαναν στον Πειραιά 48 σιδηροδρομικοί συρμοί με τελικό προορισμό την Αφρική. Στο τηλεγράφημα που έστειλε ο Γερμανός διοικητής της Νοατιοανατολικής Διοίκησης, στο Ανώτατο Στρατηγείο, υποβάθμιζε το μέγεθος της καταστροφής, εκτιμώντας ότι η ανακατασκευή της γέφυρας θα απαιτούσε μια εβδομάδα τουλάχιστον αλλά μετά από μία απόπειρα προσωρινής επισκευής της η οποία απέτυχε, τελικά η γραμμή δόθηκε σε λειτουργία στις 6 Ιανουαρίου, δηλαδή όσον είχε αρχικά προβλεφθεί. Σε κάθε περίπτωση, την φρούρηση της Γέφυρας του Γοργοποτάμου την ανέλαβαν έκτοτε οι Γερμανοί, οι ίδιοι. (ΜΑΡΙΝΟΣ, 1994; σελ.129 και 130).
ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΟΡΓΟΠΟΤΑΜΟ
Η ανατίναξη της Γέφυρας του Γοργοποτάμου αποτέλεσε για την αριστερή προπαγάνδα την «ναυαρχίδα» των ψεμάτων, των υπερβολών, των αφελών ηρωισμών και της συνακόλουθης άκρατης μυθοπλασίας. Η παράθεση των στοιχείων των πρωταγωνιστών της επιχείρησης αυτής με κάποιες «βαρετές» και ασήμαντες εκ πρώτης όψεως ίσως λεπτομέρειες, έγινε ακριβώς για να συνειδητοποιήσει ο ίδιος ο αναγνώστης την «παραμυθία» μέσα στην οποία έχει η βρεθεί η Ελληνική κοινωνία στο σύνολό της. Και η οποία μας κυνηγάει ακόμη και θα μας κυνηγάει για πολύ ακόμη, όπως φαίνεται.
Η επιχείρηση της ανατίναξης της γέφυρας του Γοργοποτάμου παρουσιάστηκε από την αριστερά, επιβλήθηκε και, τελικά, ενσωματώθηκε στο υποσυνείδητο μας στερεοτυπικά ως μία επιχείρηση που: «…οργανώθηκε από τον Άρη Βελουχιώτη, τον Ναπολέοντα Ζέρβα και τον Άγγλο αντισυνταγματάρχη Έντυ και στις 25 Νοέμβρη πραγματοποιήθηκε με 150 ΕΛΑΣίτες, 60 ΕΔΕΣίτες και 12 Άγγλους η ανατίναξη της Γέφυρας του Γοργοποτάμου» (ΚΑΛΛΙΝΟΣ, Θ.Ε.- ΑΜΑΡΜΠΕΗΣ, 1978) ή στην καλλίτερη περίπτωση σε μία άλλη έκδοση μυθοποίησης, που «μοιράζει» σε όλους εύσημα: «Το Σχέδιο ήταν των Άγγλων και συγκεκριμένα του Εντυ Μάγιερς. Το Σχέδιο της Επίθεσης για την κατάληψη της γέφυρας έτσι ώστε να είναι δυνατή η ανατίναξη της διατυπώθηκε από τον αρχηγό του ΕΛΑΣ Άρη Βελουχιώτη. Η γενική Αρχηγεία ανετέθη στον Ναπολέοντα Ζέρβα..»
Από την ανωτέρω παρουσίαση, που βασίζεται σε σχεδόν όλες τις διαθέσιμες βιβλιογραφικές πηγές, πέφτουν όλοι οι μύθοι που βασίστηκαν σε συνειδητά ψέματα και τεχνητές υπερβολές που όμως απέκτησαν με το χρόνο αληθοφάνεια και έτσι «ιστορική αλήθεια».. Ή γιατί λέχθηκαν ψέματα ή/και γιατί δεν λέχθηκαν αλήθειες..
ΜΥΘΟΣ ΠΡΩΤΟΣ: Η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου ήταν ιδέα του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Η αλήθεια είναι ότι η ανατίναξη ήταν ιδέα του Συμμαχικού Στρατηγείου Μέσης Ανατολής το οποίο και ανέθεσε την υπόθεση στη Διεύθυνση Ειδικών Υπηρεσιών (Special Operations Executive (SOE)) ώστε να ετοιμαστεί μία ομάδα σαμποτέρ οι οποίοι με την βοήθεια ελληνικών ανταρτικών ομάδων να καταστρέψουν μία από τις μεγάλες σιδηροδρομικές γέφυρες της Ρούμελης (όχι αποκλειστικά του Γοργοποτάμου) προκειμένου να σταματήσει η τροφοδοσία της στρατιάς Ρόμμελ.
(Συνεχίζεται)
