ΜΥΘΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ: Ο ΕΛΑΣ γνώριζε, περίμενε και βοήθησε στην πτώση με αλεξίπτωτα και περισυλλογή των βρετανών σαμποτέρ. Η αλήθεια είναι ότι ο ΕΛΑΣ δεν γνώριζε πότε και πού θα πέσουν οι βρετανοί. Όμως είχαν ειδοποιηθεί άνθρωποι του ΕΑΜ ότι στην περιοχή της Γκιώνας-Παρνασσού θα έπεφταν αλεξιπτωτιστές των συμμάχων.
Αντώνη Ι. Ζαρκανέλα
π. Γενικού Διευθυντή Ανάπτυξης
της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης
ΜΥΘΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ: Ο ΕΛΑΣ γνώριζε, περίμενε και βοήθησε στην πτώση με αλεξίπτωτα και περισυλλογή των βρετανών σαμποτέρ. Η αλήθεια είναι ότι ο ΕΛΑΣ δεν γνώριζε πότε και πού θα πέσουν οι βρετανοί. Όμως είχαν ειδοποιηθεί άνθρωποι του ΕΑΜ ότι στην περιοχή της Γκιώνας-Παρνασσού θα έπεφταν αλεξιπτωτιστές των συμμάχων.
ΜΥΘΟΣ ΤΡΙΤΟΣ: Όταν το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ έμαθε ότι στην περιοχή του έπεσαν Άγγλοι κομμάντος έσπευσαν να τους συναντήσουν, τους βοήθησαν στην συλλογή των υλικών (εκρηκτικών, υλικών υπονομεύσεων, όπλων, πυρομαχικών κλπ), τους έκρυψαν. Η αλήθεια είναι ότι οι του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ δεν έδωσαν καν σημεία ζωής παρόλον που «είχε βουΐξει η ορεινή περιοχή Γκιώνας, Τυμφρηστού, Οίτης για την παρουσία των συμμάχων». Παρόλον ότι ο Μάγιερς τους έστειλε μηνύματα να έρθουν σε επαφή μαζί του και παρότι διαισθάνονταν ότι οι ΕΛΑΣίτες τους παρακολουθούσαν, δεν εμφανίστηκαν ποτέ. Επί ενάμιση μήνα, από την ημέρα της πτώσης μέχρι τα μέσα Νοεμβρίου, οι ΕΛΑΣίτες δεν έδωσαν κανένα σημείο επαφής με τον Μάγιερς.
ΜΥΘΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟΣ: Όταν έπεσε η ομάδα του Μαρίνου-Κουκ διασώθηκαν από τους Ιταλούς και περισυλλέχθηκαν από ανθρώπους του ΕΑΜ. Η αλήθεια είναι ότι η ομάδα Μαρίνου-Κουκ δεν περισυλλέχθηκε από ανθρώπους του ΕΑΜ ούτε διασώθηκε από τα χέρια των Ιταλών. Η συνάντηση με τον καπετάν Νικηφόρο του ΕΛΑΣ ήταν τυχαία καθώς, περνώντας από εκεί κοντά, ειδοποιήθηκε από τον παπά, ο οποίος και τους παρέσχε προστασία στο χωριό.
ΜΥΘΟΣ ΠΕΜΠΤΟΣ: Όταν οδηγήθηκε η ομάδα Μαρίνου-Κουκ στον Βελουχιώτη, αυτός τους δέχθηκε φιλικά και θερμά. Η αλήθεια είναι διαφορετική. Όχι, ο Βελουχιώτης αντίθετα ήταν δύσπιστος και επιφυλακτικός. Για τον λόγο αυτό, μάλιστα, τους έθεσε υπό περιορισμό, γιατί θεωρούσε πως ήταν Γερμανοί κατάσκοποι, και αυτό παρά τις αντιρρήσεις του καπετάν-Νικηφόρου.
ΜΥΘΟΣ ΕΚΤΟΣ: Ο Βελουχιώτης βοήθησε την ομάδα Μαρίνου-Κουκ ώστε άμεσα να ενωθεί με τις ομάδες Μάγιερς-Γουντχάουζ που είχαν πέσει στην Γκιώνα. Η αλήθεια είναι ότι όχι μόνον δεν τους βοήθησε να φθάσουν γρηγορότερα, αλλά μεταχειριζόμενος διάφορα «κόλπα» τους περιέφερε σε διάφορα χωριά της δυτικής Ευρυτανίας, στην αντίθετη κατεύθυνση από την Γκιώνα, οργανώνοντας συγκεντρώσεις, ομιλίες και παρελάσεις, βάζοντας, πάντα, τους Εγγλέζους μπροστά, ώστε να δημιουργείται η αίσθηση ότι οι σύμμαχοι ήταν με τον ΕΛΑΣ!!! Επί περίπου δέκα-πέντε ημέρες ο Βελουχιώτης τους επιδείκνυε στα χωριά της δυτικής, νοτιο-δυτικής Ευρυτανίας.
ΜΥΘΟΣ ΕΒΔΟΜΟΣ: Οι Έλληνες πατριώτες, κάτοικοι της περιοχής, που βοήθησαν τους εγγλέζους σαμποτέρ από την πρώτη στιγμή, ήταν άνθρωποι του ΕΑΜ. Η αλήθεια είναι ότι οι πρώτοι άνθρωποι που συνάντησαν οι Εγγλέζοι ήταν απλοί κάτοικοι της περιοχής που ανιδιοτελώς προσέτρεξαν, συνάντησαν, βοήθησαν στην συγκέντρωση των εφοδίων, οδήγησαν τους Εγγλέζους σε ασφαλές λημέρι στην σπηλιά της Στρώμνης, τους τροφοδοτούσαν με τρόφιμα από το υστέρημα τους κλπ. Δεν είχαν καμιά σχέση με το ΕΑΜ.
ΜΥΘΟΣ ΟΓΔΟΟΣ: Ο Άρης Βελουχιώτης φαίνεται ωσάν να πρωτοστάτησε στην επιχείρηση της ανατίναξης της γέφυρας τους Γοργοποτάμου. Η αλήθεια είναι ότι ο Άρης Βελουχιώτης, για περίπου ενάμιση μήνα, δεν έδωσε καθόλου σημεία ζωής με το Αρχηγείο των Εγγλέζων στην Γκιώνα. Αποφάσισε να δεχθεί την συνάντηση με τον Ζέρβα και τον Γουντχάουζ στην Βίνιανι στις 14 Νοεμβρίου 1942, μετά από πρόσκληση του Ζέρβα, μόνον όταν πείσθηκε ότι αυτός θα συμμετείχε ούτως ή άλλως στο εγχείρημα. Στη συνάντηση αυτή ο Βελουχιώτης δέχθηκε να συμμετάσχει στην επιχείρηση, υπό την προϋπόθεση ότι θα συμφωνήσει και το ΚΚΕ, το οποίο διαφωνούσε με την συμμετοχή του ΕΛΑΣ. Ο Βελουχιώτης δεν ήταν δυνατόν να «σχεδίασε» την τακτική επίθεση, γιατί δεν υπήρχε καν ο χρόνος. Ο Βελουχιώτης εμφανίστηκε «..το απόγευμα της 20ης Νοεμβρίου όταν ήδη τα φορτωμένα με τα εφόδια μουλάρια βρισκόταν στο Μαυρολιθάρι..» (ΜΑΓΙΕΡΣ, 1975, σελ. 69).
ΜΥΘΟΣ ΕΝΑΤΟΣ: Ο Ναπολέων Ζέρβας αναφέρεται στην αριστερή-κομμουνιστική βιβλιογραφία περίπου ως κομπάρσος σχεδόν, ως τυχαία συμμετασχών στην επιχείρηση. Η αλήθεια είναι ότι όταν ο Γουντχάουζ συνάντησε τον Ζέρβα στην ΄Ηπειρο στις 10 Νοεμβρίου, που τον έστειλε ο Μαγιερς, ζήτησε την συμμετοχή 50 ανταρτών του στην ανατίναξη μιας μεγάλης σιδηροδρομικής γέφυρας. Τότε ο Ζέρβας του είπε αμέσως ότι θα διαθέσει όχι 50 αλλά 100 άνδρες και θα συμμετάσχει και ο ίδιος προσωπικά. Και αναχώρησαν την επομένη για την Γκιώνα για να είναι εκεί στις 17 Νοεμβρίου. Ο Ζέρβας συναντήθηκε την επομένη ημέρα, στις 18 Νοεμβρίου, με τον Διοικητή της ομάδας των Εγγλέζων σαμποτέρ Έντυ Μάγιερς ο οποίος του πρότεινε «..να αναλάβει την διεύθυνση της επιχείρησης..» (ΜΑΓΙΕΡΣ, 1975, σελ. 67).
ΜΥΘΟΣ ΔΕΚΑΤΟΣ: Ο Άρης είχε το γενικό πρόσταγμα και την ευθύνη της επιχείρησης της ανατίναξης της γέφυρας του Γοργοποτάμου. Η αλήθεια είναι ότι ο Άρης Βελουχιώτης όχι μόνον δεν δεσμεύτηκε ότι θα συμμετάσχει στο εγχείρημα αλλά προσπάθησε και να το καθυστερήσει. Όταν εμφανίστηκε ο Βελουχιώτης, ο΄Εντυ και ο Ζέρβας είχαν ήδη συμφωνήσει για το που θα γίνει το εγχείρημα, το πότε θα γίνει καθώς και στο στρατιωτικό-τακτικό σχέδιο της επιχείρησης το οποίο είχε εγκριθεί από τους δύο ενώ ο Έντυ ζήτησε να αναλάβει ο Ζέρβας την διεύθυνση της επιχείρησης στις 19 Νοεμβρίου 1942. Το σχέδιο αυτό που είχε εγκριθεί από τον Μάγιερς και τον Ζέρβα, ετέθη υπόψη και των δύο αρχηγών των αντιστασιακών οργανώσεων, αυτή τη φορά στη συνάντηση των τριών της 21ης Νοεμβρίου. (ΜΑΓΙΕΡΣ, 1975, σελ. 7)
(Συνεχίζεται)
