Όλον αυτόν τον καιρό δεν είχε εμφανιστεί ούτε ένας αντάρτης. Παρόλο που στη Γκιώνα ήδη δρούσε ο Άρης Βελουχιώτης, για τον οποίο άκουγε ο Μάγιερς ότι υπήρχε στην περιοχή. Ο Μάγιερς έστελνε μηνύματα στον Βελουχιώτη αλλά εκείνος δεν απαντούσε. «Φαινόταν σαν να μας απέφευγε επίτηδες», γράφει συγκεκριμένα ο Μάγιερς στο βιβλίο του «Η Ελληνική Περιπλοκή» (MAYERS, 1975, σελ. 60).
Αντώνη Ι. Ζαρκανέλα
π. Γενικού Διευθυντή Ανάπτυξης
της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης.
Όλον αυτόν τον καιρό δεν είχε εμφανιστεί ούτε ένας αντάρτης. Παρόλο που στη Γκιώνα ήδη δρούσε ο Άρης Βελουχιώτης, για τον οποίο άκουγε ο Μάγιερς ότι υπήρχε στην περιοχή. Ο Μάγιερς έστελνε μηνύματα στον Βελουχιώτη αλλά εκείνος δεν απαντούσε. «Φαινόταν σαν να μας απέφευγε επίτηδες», γράφει συγκεκριμένα ο Μάγιερς στο βιβλίο του «Η Ελληνική Περιπλοκή» (MAYERS, 1975, σελ. 60). Στο μεταξύ, ανεβαίνει ο παπάς της Στρώμνης, ο ίδιος, στη σπηλιά και αναφέρει στον Μάγιερς ότι μερικοί Βρετανοί που τυχαία τους είχε συναντήσει ο Κρις στην πορεία του προς τον Ζέρβα, θα έφταναν, την άλλη μέρα, με μία ομάδα ανταρτών του Άρη. Όντως, την άλλη ημέρα έφθασε στην σπηλιά η τρίτη ομάδα υπό τον Κουκ η οποία δεν είχε πέσει μαζί με τους άλλους.
ΠΟΤΕ έφθασε η Τρίτη Ομάδα και ΠΩΣ συναντήθηκε με τις άλλες δύο Ομάδες;
Η τρίτη Ομάδα που δεν αρχικά δεν είχε πέσει στην Ελλάδα, επέστρεψε στο Κάιρο και επειδή το φεγγάρι είχε ήδη χαθεί από τον ουρανό, περίμεναν το επόμενο του Οκτωβρίου. Στην ομάδα αυτή συμμετείχε και ο μόνος Έλληνας, ο Λοχαγός Μαρίνος Θεμιστοκλής, ο οποίος αργότερα έγραψε και έναν ακριβή απολογισμό της επιχείρησης Γοργοποτάμου. Όπως λέει ο Γουνχάουζ προλογίζοντας το βιβλίο του Μαρίνου Θεμιστοκλή «..Αυτό το ιστορικό της επιχειρήσεως Χάρλινγκ πλησιάζει ίσως τόσο πολύ στην ολοκλήρωση και τελειοποίηση όσο όποιο άλλο ενδεχομένως ιδούμε που θα απέβλεπε στον ίδιο σκοπό» (ΜΑΡΙΝΟΣ, 1994). Η τρίτη ομάδα περίμενε περίπου έναν μήνα μέχρι το επόμενο φεγγάρι. Έπεσε τις ημέρες που οι Έντυ και Ντένις έκαναν την αναγνώριση των σιδηροδρομικών γεφυρών. Θα έπεφταν στην περιοχή Γκιώνα-Βαρδουσίων-Τυμφρηστού όπου θα έβλεπαν φωτιές χωρίς προσυνεννόηση, στα τυφλά. Στο αεροπλάνο αυτό ήταν ο Μαρίνος, που του είχε ανατεθεί αντί του Κουκ η αποστολή, ο Κουκ, ο Ίντερ και ο ασυρματιστής Νταγκ. Πέφτοντας διαπίστωσαν ότι βρίσκονταν πάνω από ένα πολύ μεγάλο χωριό στους πρόποδες του βουνού. Εκείνο το βράδυ άρχισαν να δέχονται πυρά ελαφρών όπλων αλλά και πολυβόλων. Οι τρεις είχαν προσγειωθεί κοντά στο Καρπενήσι και έσμιξαν μετά από λίγη ώρα ενώ ο τέταρτος, ο Νταγκ, έπεσε μέσα στην κωμόπολη και, όπως έμαθαν αργότερα, σώθηκε κρυπτόμενος από τους κατοίκους. Κατά την πτώση της η τρίτη ομάδα είχε χάσει όλα τα πράγματά της αλλά και τον ασυρματιστή τους. Όταν προσγειώθηκαν, άρχισαν να απομακρύνονται πηγαίνοντας προς τα ανατολικά, προς το δάσος, ανέβαιναν δε προς το βουνό για μεγαλύτερη προστασία. Έφθασαν, τελικά, σε μία εκκλησία όπου τους βρήκε ο παπάς και τους παρέδωσε με ασφάλεια σε μία ομάδα ανταρτών που τυχαία περνούσε από εκεί υπό τον Δημήτρη Δημητρίου (Νικηφόρο) του ΕΛΑΣ. Όταν έγινε η συνάντηση, οι αντάρτες ήταν ενθουσιασμένοι, συστήθηκαν μεταξύ τους. Μάλιστα, ο Μαρίνος στο βιβλίο του παρουσιάζει, σε γενικές γραμμές, την ιστορία τους αλλά και το σκοπό της παρουσίας τους. Στο βιβλίο του «Ο Αντάρτης», ο Νικηφόρος αναφέρει ότι από τα χέρια των Ιταλών τούς έσωσαν άνθρωποι του ΕΑΜ. Ωστόσο, όχι μόνο δεν συνέβη αυτό αλλά, όπως λέει ο Μαρίνος, «..εμείς ψάξαμε για ανθρώπους να μας βοηθήσουν για τη μεταφορά του ενός ασυρμάτου που ήταν εκεί κοντά και δεν βρήκαμε κανέναν». Για το ίδιο περιστατικό ο Γουντχάουζ αναφέρει και αυτός ότι δεν τους έσωσε ο Νικηφόρος. Ο Γουντχάουζ αναφέρει ότι τους έσωσε ο Άρης Βελουχιώτης που τυχαία βρισκόταν εκεί κοντά και ο οποίος επετέθη εναντίον των Ιταλών. Ωστόσο, αργότερα ο Γουντχάουζ διόρθωσε την ανακρίβεια αυτή ότι δηλαδή τους έσωσε ο Άρης Βελουχιώτης. Η διόρθωση αυτή έγινε δημόσια σε ομιλίες που πραγματοποίησε στην Αθήνα αναφέροντας ότι γιαυτά που έγραψε περί Βελουχιώτη δεν είχε ιδίαν αντίληψη (και επομένως δεν υφίστανται) και διευκρινίζοντας ότι του τα είπε ένας παπάς τον οποίο συνάντησε πηγαίνοντας για τον Ζέρβα. (ΜΑΡΙΝΟΣ,1994, σελ. 72).
(Συνεχίζεται)
