Γράφει ο Γιάννης Τσαπουρνιώτης
Η καθημερινότητα μας είναι πλημμυρισμένη από πολύχρωμες εικόνες, από ευχάριστες και δυσάρεστες στιγμές, από βιώματα που πολλές φορές φεύγουν χωρίς να εστιάσουμε το νόημα τους. Εγκλωβισμένοι στην φθαρτότητα και την ύλη αδυνατούμε να εκτιμήσουμε την ουσία και τον σκοπό της ύπαρξης μας.
Έχουμε την αίσθηση πως όσα λαμβάνουμε και απολαμβάνουμε στην ζωή μας είναι προϊόν απλά και μόνο των δικών επινοήσεων και προσπαθειών. Αδυνατούμε να κατανοήσουμε το θαύμα της ύπαρξης μας. Δεν μπορούμε να συλλάβουμε την αλήθεια που είναι ο ίδιος ο δημιουργός μας κι έτσι δεν είναι λίγες οι φορές όπου αδυνατούμε να αντιληφθούμε τα μηνύματα που μας στέλνει, άλλοτε για να μας συνετίσει, άλλοτε για να συγκρατήσει τις ορμές μας, άλλοτε για να μας δώσει την ευλογία του.
Διάβαζα πριν από λίγες εβδομάδες ορισμένα ιστορικά στοιχεία για τους Έλληνες του Πόντου, μέσα από το βιβλίο του Όμηρου Μαυρίδη – Το αμπέλι μας στον Πόντο – και επικεντρώθηκε το ενδιαφέρον μου στη δυνατή πίστη τους και στο ιδιαίτερο προσκύνημα που απένειμαν στην Παναγία Σουμελά.
Σε αυτό το ορθόδοξο μοναστήρι, στην Ιερά Μονή Παναγίας Σουμελά, κοντά στην Τραπεζούντα, ένα σύμβολο του Ποντιακού Ελληνισμού για 16 αιώνες, συγκεντρώνονταν κατά χιλιάδες την γιορτή της Παναγίας για να λάβουν την ευλογία της θαυματουργικής εικόνας.
Με ανάλογο δέος προσκυνούν οι πιστοί και σήμερα την εικόνα στην Ιερά Μονή, στο όρος Βέρμιο. Μπορεί το μοναστήρι να έμεινε στο όρος Μελά στον μακρινό Πόντο, η εικόνα όμως ριζώθηκε στις καρδιές των Ποντίων.
Αυτά είναι τα ζωντανά θαύματα που δεν εξηγούνται επιστημονικά με εξισώσεις και τεχνολογικές αναλύσεις. Είναι θαύματα που πηγάζουν μέσα από τη ζωή, δυναμώνουν την πίστη και είναι ευλογία για τον κάθε θνητό.
Σε έναν θνητό, φθαρτό και αμαρτωλό σαν την αφεντιά μου αυτή η ευλογία στάλθηκε άνωθεν, ως θείο μήνυμα και χάρη, κατά την έλευση της εικόνας της Παναγίας Σουμελά στον Ιερό Ναό του Αγίου Σάββα. Δεν απαιτούνται αναλύσεις, επεξηγήσεις και αποδείξεις για να εκφράσεις τα αληθινά εκείνα βιώματα που σε απογειώνουν όταν συνειδητοποιείς το βαθύ τους μήνυμα.
Ο Θεός μας στέλνει τακτικά ανάλογα μηνύματα. Ο ήχος της αφύπνισης χτυπάει συχνά από ψηλά αλλά εμάς μας έχουν μαγέψει οι μελωδίες της πλάνης και του ψέματος. Μόνο όταν ταρακουνηθούμε πολύ δυνατά, όταν ένας σεισμός κλονίσει τον εσωτερικό μας λήθαργο, τότε μόνο δειλά-δειλά ξυπνάμε από τον ύπνο της αδράνειας και επιχειρούμε να εξηγήσουμε τα ανεξήγητα.
Όταν ξυπνάω από αυτόν τον ύπνο, όταν βλέπω κατάματα την αλήθεια, τότε μόνο μπορώ να αντιληφθώ το νόημα της ύπαρξης μου. Τα υπόλοιπα ανήκουν στα πρόσκαιρα και τα μάταια τα οποία έχουν παρασύρει όλους μας σε έναν λάθος δρόμο.
Οι αποδέκτες και αναγνώστες των παραπάνω γραμμών θα είναι λίγοι. Δεν γίνεται αναφορά για καμιά εγκληματική ενέργεια, για κανέναν πόλεμο, για κανέναν χωρισμό, για κανένα σκάνδαλο, για καμιά δημοσκόπηση ή εκλογική αναμέτρηση. Δεν είναι πάντα στόχος των κειμένων η προβολή και η διαφήμιση.
Η ζωή μας είναι πολύ ωραία και εμείς την κάναμε άσχημη. Ας μεταδίδουμε όμως προς τα έξω τα μηνύματα αλήθειας που λαμβάνουμε από ψηλά, μετανοώντας για το πλήθος των αμαρτιών και την άσωτη ζωή μας.
Η πολυπόθητη σωτηρία της ψυχής δεν θα πρέπει να αναζητηθεί στην απάνθρωπη κοινωνία που χτίσαμε. Πρέπει να αναζητηθεί αλλού. Ας μην παραβλέπουμε τα άνωθεν μηνύματα. Κρύβουν την αλήθεια που αγνοούμε.
Γιάννης Τσαπουρνιώτης
