Όμως κανείς δεν τους λογαριάζει μπροστά στο πραγματικά εντυπωσιακό αποτέλεσμα για το άθλημα.
Το καλύτερο Eurobasket όλων των εποχών βρίσκεται προ των πυλών και οι συνήθεις πολέμιοι των Εθνικών ομάδων ψάχνουν κάτι για να χαλάσουν τη γενική εικόνα.
Τι βρήκαν;
Τους τραυματισμούς στα παράθυρα για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλου.
Η αλήθεια είναι πως πρόκειται για ένα πείραμα της FIBA για το οποίο αρκετοί είχαν ενστάσεις.
Δύο επίσημα παιχνίδια πριν από τη μεγάλη διοργάνωση βάζουν επιπλέον δυσκολία, διότι το αποτέλεσμα μετράει.
Κι επειδή τα περισσότερα ματς είχαν ένταση, αμέσως άνοιξε ακόμα μεγαλύτερη συζήτηση για την ορθότητα της απόφασης.
Ειδικά επειδή ήρθαν και τραυματισμοί, που έθεσαν νοκ άουτ τον Σενγκέλια και τον Γκαλινάρι.
Πράγματι αυτοί οι δυο παίκτες τραυματίστηκαν στα παράθυρα και τέθηκαν εκτός Eurobasket.
Φταίει όμως το ότι ήταν επίσημος αγώνας ή μήπως είναι απλά η κακιά στιγμή;
Σε φιλικά δεν έχουν τραυματιστεί αθλητές;
Ο Γιουλ τη μεγάλη ζημιά στο πόδι πριν από πέντε χρόνια σε ανεπίσημο ματς με την Εθνική Ισπανίας δεν την είχε πάθει;
Ο Παπαγιάννης και ο Παπαπέτρου της Ελλάδας τραυματίστηκαν σε επίσημο παιχνίδι;
Μεγάλη συζήτηση για το τι ακριβώς είναι η επιβάρυνση στους αθλητές του μπάσκετ
Όχι βέβαια. Όσο για τον Μίτσιτς, δεν έμεινε ούτε τρεις μέρες εκτός μετά την άτσαλη πτώση του στο ματς με την Ελλάδα και ο Ντόντσιτς ούτε τρία λεπτά μακριά από το παρκέ στον αγώνα με τη Γερμανία.
Πρόκειται για μεγάλη συζήτηση για το τι ακριβώς είναι η επιβάρυνση στους αθλητές του μπάσκετ και οι κανονικοί επιστήμονες μπορεί κάποια στιγμή να δώσουν την απάντηση.
Προς το παρόν έχουν βγει μόνο οι… πανεπιστήμονες (όπως τους αποκαλούσε κάποτε ο αείμνηστος Ντούσαν Ίβκοβιτς) του μπάσκετ και κατακρίνουν.
Χωρίς στοιχεία αλλά βάση το δικό τους κριτήριο, που οι ίδιοι το θεωρούν αλάνθαστο.
Πρόκειται για παλιάς κοπής σχόλια που στην ουσία δεν απασχολούν τη νέα γενιά του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Αυτούς που δεν νοιάζονται για κόντρες και παιχνίδια εξουσίας, αλλά αγαπούν το άθλημα . Και τις ομάδες τους και τις Εθνικές τους.
Όπως και τους αθλητές σούπερ σταρ, που σε μια περίοδο που τα πάντα είναι λεφτά και εμπόρευμα, γυρνούν την πλάτη σε όλα και είναι στις επάλξεις για τις Εθνικές τους.
Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, ο Νίκολα Γιόκιτς και ο Λούκα Ντόντσιτς είναι η καλύτερη απάντηση.
Η αποστομωτική.
Θα μπορούσαν να πουν ότι θα παίξουν μόνο στο Eurobasket.
Ή και καθόλου, θα έκαναν διακοπές η προετοιμασία για τη νέα σεζόν στο ΝΒΑ.
Κι όμως.
Έπαιξαν και στα δύο ματς των παραθύρων.
Δεν ξέρουν αυτοί αν υπάρχει παραπάνω ρίσκο σε ένα επίσημο ματς από ό,τι σε ένα φιλικό.
Ή από μία προπόνηση.
Ήξεραν οι επικριτές καλύτερα…
Τι είδαμε λοιπόν σε αυτά τα παράθυρα.
Κάπου 18.000 κόσμο στην Σταρκ Αρένα για το Σερβία – Ελλάδα, σε ματς επιπέδου ΝΒΑ.
Ταξιδέψαμε στη Σερβία, την Κροατία, τη Σλοβενία με το βαν του SPORT24 χάρη στη Stoiximan και όλοι μας έλεγαν γι αυτό το ματς.
Μας έλεγαν ότι μας ζήλευαν, ότι ήμασταν τυχεροί που είδαμε αυτό το παιχνίδι από κοντά.
Κι όμως κάποιοι προτίμησαν να ασχοληθούν μόνο με τον τραυματισμό του Μίτσιτς.
Όχι με τον Γιάννη, τον Θανάση, τον Παπανικολάου και τον Ντόρσεϊ.
Όχι με τον Γίόκιτς, τον Μιλουτίνοβ και τον Γιάραμαζ. Κακό του κεφαλιού τους.
Τρεις μέρες μετά στο ΟΑΚΑ, ρεκόρ προσέλευσης σε προκριματικά Παγκοσμίου.
Με 20.000 Έλληνες για το ματς με το Βέλγιο.
Ενδιάμεσα ματσάρα στη Βοσνία και νίκη επί της Γαλλίας, φοβερός Μάρκανεν με την Φινλανδία και 15.000 κόσμος στην Πόλη για την Τουρκία με τη Σερβία.
Ναι, μεσολάβησε ο τραυματισμός του Γκαλινάρι στο ματς Ιταλία – Γεωργία, αλλά αυτά συμβαίνουν στον αθλητισμό.
Δεν προκλήθηκαν ούτε από πόρτες, ούτε από παράθυρα.
Εκτός αν μας το αποδείξουν όπως είπαμε οι επιστήμονες και όχι οι πανεπιστήμονες.
Προς το παρόν δε, οι ειδικοί – προπονητές ως επί το πλείστον – εξηγούν ότι το καλεντάρι της Euroleague επιβαρύνει παίκτες και κατάσταση.
Και βάζει εμπόδια στις Εθνικές, που όπως αποδεικνύεται έχουν το δικό τους πιστό κοινό, κάνουν πιο εμπορικό το προϊόν και το φέρνουν ακόμα πιο κοντά στο ΝΒΑ.
Εκεί που το μπάσκετ εκτοξεύεται.
Κάτι για την Εθνική Ελλάδας και τον Κώστα Σλούκα
Επί τη ευκαιρία και ένα μικρό σχόλιο για την Εθνική που πλέον μπαίνει στην τελική ευθεία για το Ευρωμπάσκετ.
Ο σούπερ σταρ Γιάννης είναι το βαρύ πυροβολικό.
Ο καλύτερος του κόσμου.
Ο Ντόρσεϊ είναι ο εκτελεστής, ο σουτέρ.
Όμως τα βαρόμετρα για την Ελλάδα είναι τρία.
Ο Κώστας Παπανικολάου που κάνει όλες τις δουλειές και στο παρκέ και στα αποδυτήρια, ο Γιώργος Παπαγιάννης που είναι ο μοναδικός μας ψηλός πρώτου επιπέδου και κυρίως ο Κώστας Σλούκας.
Η Εθνική τον έχει περισσότερη ανάγκη από κάθε άλλο.
Εκεί στις λεπτομέρειες που θα κριθεί η επιτυχία από την αποτυχία, ο Σλούκας μπορεί να κάνει τη διαφορά.
Κανείς άλλον Έλληνας, πλην βέβαια του Γιάννη.
Γι αυτό είναι πολύ ευχάριστα τα νέα.
Παρά τον πόνο θα παίξει 100% στο Ευρωμπάσκετ και όταν έρθουν οι κρίσιμες στιγμές θα καταλάβουν όλοι πόσο σημαντικός είναι για την Εθνική.
Κι ας ταλαιπωρήθηκε στην προετοιμασία, κάτι που σημαίνει ότι δεν είναι σε φουλ φόρμα.
