Εντάξει, αναγνώστες μου. Όταν ουκ ολίγοι ειδήμονες εικάζουν, τελευταία, ότι μία θέση εργασίας στο δημόσιο συντηρεί τρεις εργαζομένους του ιδιωτικού τομέα και η κυβερνητική εκπρόσωπος, Όλγα Γεροβασίλη, που τόλμησε…
Εντάξει, αναγνώστες μου. Όταν ουκ ολίγοι ειδήμονες εικάζουν, τελευταία, ότι μία θέση εργασίας στο δημόσιο συντηρεί τρεις εργαζομένους του ιδιωτικού τομέα και η κυβερνητική εκπρόσωπος, Όλγα Γεροβασίλη, που τόλμησε να συμπεράνει το αυτό, τις προάλλες, εισπράττει ακόμα τα επιτίμια των μεγάλων ιδιωτικών καναλιών – ξέρετε τώρα, μόλις αναλάβουν το κουβέρνο, ελέω λαού, θα τρώμε με χρυσά κουτάλια, μας έλεγαν, αλλά πού(;) κ.λπ. κ.λπ. – με το δίκιο σας προβληματίζεστε περί της ποιότητας της τηλεοπτικής και όχι μόνον ενημέρωσης.
Καιρός, λοιπόν, να ξεκαθαρίσει το τοπίο, ο εμπειροτέχνης πολιτικός αναλυτής, θείος Αφεντούλης, κι ο πάντα πρόθυμος να προβεί σε απολύμανση της «μιαρής τηλοψίας» με την πασίγνωστη «παλιοκουβέντα», αναπληρωτής υπουργός Υγείας, Παύλος Πολάκης, να κάνει μόκο πάραυτα (σ.σ. άχτουνγκ, άχτουνγκ, σύντεκνε, Αφεντούλης σπρέχεν!), καθότι η πένα μας αποδεικνύει καθημερινά την αμεροληψία της, λέξη τη λέξη, και παρατηρήσεις δεν δεχόμαστε, άκουσες Αλέξη;
Αν όχι, μόλις έμαθες το ποιόν μας, οπότε δώσε βάση στον ακάματο ερευνητή τής από συστάσεως ελληνικού κράτους αντιπαραγωγικής γραφειοκρατίας που έσπευσε να δώσει τα φώτα του, αναφωνώντας:
Το μέλλον των εργαζομένων κρίνεται εκ των φακέλων.
Ναι, για! Βλέπετε, οι παρατηρήσεις μας διαψεύδουν την κυβερνητική εκπρόσωπο, δυστυχώς, με το συμπάθιο κιόλας, αφού μόλις βρεθεί ήρωας να αιτηθεί αδείας ιδρύσεως συνοικιακού μικρομάγαζου, το δημόσιο είναι που θέτει σε επιφυλακή τρεις νοματαίους, τουλάχιστον, κατά την ταπεινή άποψή μας, ήτοι:
Έναν για να βρίσκει ανεπαρκή τα πιστοποιητικά που εξέδωσε η Υπηρεσία του, δίνοντας την ευκαιρία στον δεύτερο να καθυστερεί τις διορθώσεις, ώστε ένας τρίτος να καταλογίσει τα προβλεπόμενα πρόστιμα, και η μανδάμ «Μήτσαινα» να μην άδει ελαφρά τη καρδία:
Βρείτε τον άλλο, βρείτε τον άλλο,
συμπαραστάτη μας μεγάλο,
«fakelaki!» σαν μοστράρεις,
εν τω άμα θα νετάρεις.
Διότι, μπορεί τα δελτία των οχτώ να κοσμούν, φορές, και κάποιοι επίορκοι του δημοσίου, τρομάρα τους(!), αλλά παρόμοιες κατηγόριες, όταν εκστομίζονται χωρίς αδιάσειστα στοιχεία, οδηγούν στη δύσκολη θέση του συντρόφου Πολάκη, οι γενικόλογες και αβάσιμες καταγγελίες του οποίου σε βάρος τής Θέμιδας προκάλεσαν τη δίκαιη οργή τού νομικού κόσμου τής χώρας, με αποτέλεσμα να ψάχνει πολιτικό έρεισμα να σταθεί, να κρατηθεί, πριν τα οφίτσια στερηθεί, θυμηθείτε το(!), αφενός.
Αφετέρου, διακόψαμε τον ερευνητή τη στιγμή που ετοιμάζονταν να εισηγηθεί βαρυσήμαντο πλάνο αντιμετώπισης της εφιαλτικής ανεργίας του παρόντος, απαγγέλλοντας, σε παράφραση Μποστ:
Το άχρηστο εργοστάσιο χαρτοποιίας.
Προ αμνημόνευτων ετών σε τούτο το δοβλέτι,
οι βολεμένοι έχρισαν τον Έλληνα επαίτη.
Να καίγεται, ο αιτηθείς, ένα χαρτί να πάρει,
μα άτεγκτοι οι αρμόδιοι να μην του κάνουν χάρη,
κι ας βάζουν έτσι το κοινό όλο απεναντίας,
ρίχνοντας λάδι στη φωτιά της γραφειοκρατίας.
Τα αίτια της πυρκαγιάς είναι συγκεχυμένα
αρκεί να πέφτει ο μισθός και τι με μέλει εμένα.
Όμως, η επιχείρηση, η εξ όψεως καμένη,
βασίζεται στη μηχανή που ‘ναι προστατευμένη,
πάντα γλιτώνει εκ θαύματος αυτό το εργαλείο
και ρεκτιφιέ χρειάζεται να βρει το μεγαλείο,
των αλλαγών το μήνυμα σαν λάβει η αγορά,
μονάχη θα αποκριθεί: Ελάτε για δουλειά(!),
άκουσες Αλέξη, εν όψει φθινοπωρινής διαβούλευσης με το Κουαρτέτο, επί του εργασιακού, πρώτη του Ιούλη, σήμερα, καλό μήνα(!);
Άλλαξε τα όλα, ειδάλλως καήκαμε, ζήτω που καήκαμε!…
-Ω-
