Σφήνες του Αφεντούλη
«Ενός κακού μύρια έπονται» δεν λέει η σοφή ρήση, αναγνώστες μου; Επομένως, προς τι οι λόγω τίτλου χρονοβόρες απορίες – προοιωνιζόμενες «καραντίνες» του εμπειροτέχνη πολιτικού αναλυτή, θείου Αφεντούλη, φοβηθήκατε, οι από ετών εξοικειωμένοι με τις «φοροκαταιγίδες»; Δεν νομίζω! – όταν επειγόμαστε να ερευνήσουμε:
Αυγά συσκευασμένα, παρότι ψεκασμένα;…
Είδηση κι αυτή που έσκασε, παραμονές Δεκαπενταυγούστου, αναγνώστες μου. Ούτε βαλτή να ήτανε, αποσκοπούσα σε παραμέληση των δικών μας κι όχι αυγά, φιρί-φιρί πάτε να ανοίξουμε παρένθεση;
Τέλος πάντων. Ελληνικά τρώτε άφοβα αλλά με μέτρο μην πάθετε τα καλά τού χαμηλοσυνταξιούχου, «Μήτσου», που σε στιγμή αδυναμίας έβγαλε καρφίτσα, τρύπησε ένα και δύο και τρία και τέσσερα, ωσάν το άσμα του Πειραιά να έλεγε «αυγά» αντί «παιδιά», τα ρούφησε ωμά κι ανέβασε χοληστερίνη, αναγκάζοντας την κυρία «Μήτσαινα», να επιβάλει πολύμηνη χορτοφαγία, υγιής να ξαναγίνει και η παρένθεση κλείνει.
Τα φορολογικά, συνταξιοδοτικά και τα ρέστα πλεόνασμα 3,5% επί μακρόν, βοήθειά μας(!), είναι που βάλαμε σε δεύτερη μοίρα, ώστε μελετώντας την ολλανδική ωοτοκία, καλό, ε(!), να σας κατατοπίσουμε, έστω και με καθυστέρηση ημερών, παραδεχόμαστε, αργές οι κότες στο γέννημα γαρ(!), περί του να μην κατεβάζετε τρόφιμο ή άλλη συσκευασία από το ράφι πριν ελέγξετε τι προέλευση γράφει.
Ναι, για(!), και η κολλημένη με τους μικροβιολογικούς δείκτες, κυρία «Μήτσαινα», να μην οδηγεί την ενημέρωση σε ιατρικές ατραπούς, αναφωνούσα: «Τρεισήμισι έγραψε η χοληστερίνη του “Αυγολιάθ!!!”. Θα υποστεί νηστεία που να του λάβει άφεση μέχρι και το προπατορικό αμάρτημα!», όταν εντομοκτόνο μόλυνε τα αυγά, αναστατώνοντας τους καταναλωτές καμιά δεκαπενταριά χωρών της ΕΕ, ημών εξαιρουμένων, ευτυχώς.
Έως σημείου, μάλιστα, του θέματος να επιληφθεί και η Κομισιόν, προς μεγάλη δικαίωση του «Μήτσου» – ο «Αυγολιάθ», μανδάμ, πήρατε τον απόθαρρο; – που κόβοντας κάτι ολλανδικές φάτσες είχε βγάλει εγκαίρως συμπεράσματα, απαγγέλλοντας:
Ο Ντάισελμπλουμ πολύ καυχιέται κι η φλυαρία εκδικιέται.
Καμώνονται οι Ολλανδοί / με την υποθαλάσσια γη(!),
ότι εξάγουνε τυριά ή κρέατα, λαχανικά,
κατεψυγμένα ή νωπά, αμφότερα ποιοτικά,
ενώ γνωρίζουμε καλά: εδάφη έχουν τεχνητά.
Άγονα που με χημείες προσπαθούνε να καρπίσουν
τους καρπούς όσοι θα φάνε, ιταμώς, ν’ αντιμιλήσουν,
άλλοι σε ανταπόδοση του ξιπασμένου τόνου
κι άλλοι μη ανεχόμενοι οσμή εντομοκτόνου.
Αμάν! Είπαμε έντομα χωρίς να λογαριάσουμε πως η υπό τη διαρκή υποψία ασθενειών σύζυγος, το είπαμε(!), θα πρόσταζε να φλιτάρουμε – γιατί φεύγετε, πού πάτε, αναγνώστες μου, λέτε και δεν ξέρετε από οικολογικές ευαισθησίες που, οι δικές μας, έριξαν στο τραπέζι την πρόληψη για να συμβουλέψουμε τη μανδάμ και δι’ αυτής την κοινή γνώμη:
Κώνωπες ανωφελείς, τα νερά μην αμελείς.
«Μήτσαινα», ασ’ το λάστιχο, μη βρέχεις το μπαλκόνι,
κουνούπια θα γεμίσουμε κι ο ανωφελής δαγκώνει,
ασθένειες απ’ τα παλιά, που ήταν ξεχασμένες,
να κάνουνε εμφάνιση, οι αναθεματισμένες.
Ιδού τα επιτεύγματα μεγάλης εποχής μας,
που εξετάσεις δίνουνε τα όρια αντοχής μας,
για να γνωρίζουνε τα «funds» πόσα μπορούν να πάρουν
από μη έχοντες να φαν, χωρίς να μας τεζάρουν.
Eδώ, ο κώνωψ που μισείς δίκαιο απονέμει,
και ζάμπλουτο «υδρόφιλο!!!» τσιμπάει που να τρέμει,
όπως κι εσένα, «Μήτσαινα», γι’ αυτό μην καταβρέχεις,
πράξη κάνε την πρόληψη, υγεία να μου έχεις,
αναγνώστες μου, λάβατε τα σωτήρια μηνύματα; Όβερ!…
-Ω-
