✅ : Αντώνης Ζιώγας στο Ολύμπιο Βήμα: «Η Πιερία μπορεί και αξίζει να πάει πιο ψηλά»
Μετά από 32 χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας στο Λιμενικό Σώμα, με υπηρεσία από την Κύθνο και την Ιεράπετρα, έως το λιμεναρχείο Πλαταμώνα και τον ΟΛΚΑ, ο Αντώνης Ζιώγας δεν είναι ένας απλός απόστρατος. Είναι ένας ενεργός πολίτης, πατέρας τριών παιδιών, άνθρωπος της διπλανής πόρτας — μα και της πρώτης γραμμής. Με ρίζες βαθιά χωμένες στη γη της Πιερίας και βλέμμα στραμμένο στο αύριο, διεκδικεί με καθαρό λόγο και ξεκάθαρες θέσεις μια θέση στο πλευρό των πολιτών, μέσα από την εσωκομματική διαδικασία για την ανάδειξη της νέας διοίκησης της ΔΕΕΠ Πιερίας.
Στη συνέντευξή του στο Ολύμπιο Βήμα, μιλά ανοιχτά για την πορεία του, τις αξίες που τον καθοδηγούν, την ανάγκη για πραγματική σύνδεση της πολιτικής με την κοινωνία, αλλά και την πίστη του ότι «με ομαδική δουλειά και ενότητα, μπορούμε να κάνουμε ξανά τη Νέα Δημοκρατία στην Πιερία ισχυρή, καθαρή και δίπλα στον πολίτη».
Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που κάνετε πριν αρχίσετε την μέρα σας;
Ξυπνάω 6:30. Πίνω τσάι και ξεκινά η μέρα. Μου αρέσει το πρωί να μπαίνω στα site. Πρώτα του νομού, μετά τα πανελλήνιας εμβέλειας και τέλος στο εορτολόγιο. Αυτά που με ενδιαφέρουν είναι η πολιτική, κυρίως ότι αφορά το κόμμα. Άλλα ενδιαφέροντα θέματα είναι το διάστημα, το σύμπαν και η γη.
Ζώντας στον Πλαταμώνα ποιες είναι μερικές από τις πρώτες αναμνήσεις σας;
Αυτό που έχω να θυμάμαι από τον Πλαταμώνα ζώντας εκεί 23 χρόνια, είναι ότι έχει θαυμάσιο τοπίο. Λέω σε όλους τους φίλους μου, ότι ζω στο ωραιότερο μέρος της Ελλάδας. Γιαυτό και δεν έχω φύγει και δεν πρόκειται να φύγω. Μου αρέσει ο Πλαταμώνας και αγαπώ τους ανθρώπους του. Είμαι σίγουρος ότι με αγαπούν και εκείνοι. Μου το δείχνουν με τον τρόπο τους.
Ποια ήταν η ασχολία των γονιών σας;
Θα αρχίσω από τον Πατέρα μου. Ήταν γουνεργάτης. Αυτό που θυμάμαι έντονα από τον πατέρα μου, ήταν ότι έφευγε με το πρωινό εργατικό λεωφορείο των επτά το πρωί και γυρνούσε με το βραδινό στις επτά το απόγευμα. Μετά σύχναζε στο καφενείο όπως οι περισσότεροι. Ήταν ο μέσος πατέρας εκείνης της εποχής. Μόνο εργαζόταν. Η μητέρα μου είναι κατερινιώτισσα και κατοικεί εδώ πολλά χρόνια. Οι γονείς μου είναι χωρισμένοι. Οι δύο αδερφές μου μένουν στο Σβορώνο. Είμασταν μια τυπική Ελληνική οικογένεια.
Μιλήστε μας για τα παιδιά σας.
Έχω τρία παιδιά. Τον Βαγγέλη, 27 χρονών, που έχει πιτσαρία στην Λάρισα, την Γρηγορία, 26 χρονών, φιλόλογο που κάνει ιδιαίτερα μαθήματα και παράλληλα εργάζεται σε κέντρο λογοθεραπείας στην Λάρισα και τον Χρήστο που είναι 17 χρονών και μαθητής στα εκπαιδευτήρια Πλάτων. Τώρα προετοιμάζεται για τις Πανελλήνιες. Είναι μαθηματικό μυαλό και πιστεύω ότι θα τα πάει πολύ καλά.
Σε ποια σχολεία πήγατε;
Πήγα δημοτικό στην Καστοριά για δύο χρόνια. Μετά ήμουν στους Αμπελόκηπους Καστοριάς, στο γυμνάσιο Κωσταραζίου και Λύκειο στο Άργος Ορεστικού. Δεν είχε κάθε χωριό Γυμνάσιο και Λύκειο οπότε έπρεπε να παίρνω το Λεωφορείο.
Ποια είναι η πιο σημαντική γνώση που πήρατε από τους γονείς σας;
Θεωρώ πως είναι η αγάπη για την οικογένεια και τον συνάνθρωπο. Την αγάπη για την πατρίδα μου, την δίδαξε ο πατέρας μου. Είχε σε μεγάλη εκτίμηση την πατρίδα και την οικογένεια. Ο πατέρας μου ήταν επίσης επίτροπος στην εκκλησία, οπότε έμαθα να σέβομαι τη θρησκεία. Γενικά για εμάς τους Έλληνες η αγάπη για την Ορθοδοξία είναι περασμένη στο DNA μας.
Πώς αποφασίσατε να γίνετε λιμενικός;
Από μικρός όταν γράφαμε έκθεση στο σχολείο για το τι θέλουμε να γίνουμε όταν μεγαλώσουμε όλα τα αγόρια έγραφαν ότι θέλουν να γίνουν ποδοσφαιριστές, ο κουμπάρος μου δημοσιογράφος και εγώ αστυνομικός!
Όσο δούλευα στην Κατερίνη, με προσέγγισε ένας απόστρατος λιμενικός και με ρώτησε με τι θέλω να ασχοληθώ. Του απάντησα ότι θέλω να γίνω αστυνομικός. Με ενημέρωσε για τις δράσεις του λιμενικού και μου φάνηκε άκρως ενδιαφέρον. Πραγματικά δεν το μετάνιωσα που υπηρέτησα στο λιμενικό. Παρόλο που έχω αποστρατευθεί μετά από 32 χρόνια υπηρεσίας, δεν μετάνιωσα ούτε λεπτό για το επάγγελμα που ακολούθησα.
Ως λιμενικός ποια ήταν τα προβλήματα που κληθήκατε να αντιμετωπίσετε;
Πάρα πολλά! Όπως και στα άλλα σώματα ασφαλείας, έχει μεγάλη σημασία το που υπηρετείς. Εγώ μετά την σχολή, τον Φεβρουάριο τοu 1994, πήγα στην Κύθνο, στις Κυκλάδες. Η φύση της εργασίας μας αφορούσε κατά κύριο λόγο την ακτοπλοϊκή συγκοινωνία. Το καλοκαίρι ήμασταν ολόκληρη την ημέρα στο λιμάνι. Να διατηρούμε την τάξη και την ασφάλεια για τους κατοίκους και τους τουρίστες. Στα τελευταία χρόνια της υπηρεσίας μου στο νησί, το βασικό πρόβλημα ήταν η παράτυπη μετανάστευση.
Μετά από περίπου 10 χρόνια στην Κύθνο, κατάφερα και μάζεψα τα απαραίτητα μόρια και πήρα μετάθεση για τον Πλαταμώνα. Η οικογένειά μου ήταν πάντοτε μαζί μου καθ΄όλη την διάρκεια της υπηρεσίας μου.
Ποιες είναι οι κύριες αρετές που σας δίδαξε το λιμενικό;
Εργατικότητα και ένα ισχυρό αίσθημα δικαίου.
Μιλήστε μας για τη σύζυγό σας.
Ένα θα σας πω: αν δεν είχα γνωρίσει την Ράνια δεν θα ήμουν ο ίδιος άνθρωπος! Ως νέος επειδή εργαζόμουν από μικρός, γυρνούσα σε διάφορα μέρη και κέντρα διασκέδασης. Με την Ράνια συμμαζεύτηκα χωρίς να με αναγκάσει εκείνη. Κατάλαβα ότι την αγαπάω και με αγαπάει και ήξερα ότι έπρεπε να σοβαρευτώ. Δεν έχω μετανιώσει που παντρεύτηκα. Μάλιστα το συνιστώ σε όλους να παντρευτούν.
Η γυναίκα μου εργαζόταν ως ασφαλίστρια. Πλέον δουλεύει περιστασιακά στον Πλαταμώνα. Είναι εξαιρετικά εργατική! Όσο ήμασταν στην Κύθνο είχε ανοίξει μαγαζί και πήγαινε πολύ καλά παρά το γεγονός πως τότε η Κύθνος δεν ήταν μεγάλος τουριστικός προορισμός.
Είστε ικανοποιημένος με όσα έχετε πετύχει ως τώρα;
Ναι. Φυσικά έχω φιλοδοξίες αλλά, μέχρι στιγμής είμαι πλήρως ικανοποιημένος με όσα έχω καταφέρει. Είμαι επίσης περήφανος για την οικογένειά μου. Μερικές φορές λέω στον εαυτό μου, ότι τα παιδιά μου είναι τόσο καλά, που σίγουρα έχουν μοιάσει την μητέρα τους!
Αν έπρεπε να ζήσετε σε μια άλλη χώρα ποια θα επιλέγατε;
Παρότι έχω γεννηθεί στην Φρανκφούρτη και νεότερος είχα ταξιδέψει στο εξωτερικό, δεν νομίζω να διάλεγα κάποια άλλη χώρα. Πλέον έχω αποφασίσει, πως αν δεν επισκεφτώ όλη την Ελλάδα, δεν πρόκειται να πάω στο εξωτερικό. Λόγω της δουλειάς μου μπόρεσα να δω πολλά όμορφα μέρη της χώρας μας. Εκεί που θέλω να πάω όμως, είναι η Κρήτη. Είναι όνειρο της γυναίκας μου, να κάνουμε αυτό το ταξίδι και φυσικά πρέπει να γίνει κάποια στιγμή πραγματικότητα.
Ασχολείστε με τον αθλητισμό;
Πλέον όχι. Μικρότερος έπαιζα ποδόσφαιρο στην ερασιτεχνική ομάδα των Αμπελόκηπων Καστοριάς.
Με τι ασχολείστε στον ελεύθερο σας χρόνο;
Με το κόμμα! Την Νέα Δημοκρατία! Από μικρός είχα έντονο ενδιαφέρον για την πολιτική και τα κοινά. Ως μαθητής διάβαζα εφημερίδες. Συνήθως την Αυριανή του ΠΑΣΟΚ και την Απογευματινή της Νέας Δημοκρατίας, για να μπορώ, να συγκρίνω και να αποκτήσω δική μου γνώμη. Ήθελα να διαβάζω, ώστε να επεξεργάζομαι διάφορες απόψεις και να έρχομαι σε επαφή με νέες ιδέες. Από τότε ήθελα να είμαι ενημερωμένος. Θεωρώ, πως στην εποχή μας όποιος είναι καλά ενημερωμένος μπορεί, να προοδέψει. Ο ενημερωμένος, πολίτης, μπορεί να επικρατήσει στην κοινωνία.
Μου αρέσει επίσης, η συναναστροφή με τον κόσμο. Είμαι πολύ κοινωνικός και χαίρομαι να ακούω τα προβλήματα των άλλων, ώστε μαζί να προσπαθούμε να βρούμε μια λύση.
Γιατί επιλέξατε την Νέα Δημοκρατία;
Οικογενειακές καταβολές. Κυρίως λόγω του πατέρα μου. Νεότερος πήγαινα σε όλες τις εκδηλώσεις που συμμετείχε ο Στεφανόπουλος, ο Μητσοτάκης. Θυμάμαι χαρακτηριστικά, πως όταν κάναμε το 1988 τα εγκαίνια της Τ.Ο. του χωριού είχε τύχει να έρθει ο αείμνηστος Μητσοτάκης. Όταν τον είδα τότε αποφάσισα να ασχοληθώ με την πολιτική!
Το άσχημο της εποχής εκείνης ήταν η πόλωση. Αφισοκολλήσεις, πρασινοφρουροί, τραμπουκισμοί όλα αυτά τα έζησα μεγαλώνοντας και χαίρομαι που δεν υπάρχουν σήμερα. Το πολιτικό σκηνικό και ο τρόπος διεξαγωγής μιας προεκλογικής εκστρατείας έχουν σαφώς βελτιωθεί.
Τι διαφορετικό θα κάνετε αν εκλεγείτε πρόεδρος της ΔΕΕΠ;
Αυτό που μου αρέσει στην Πιερία είναι, ότι ήταν πάντοτε κάστρο της Νέας Δημοκρατίας. Τα ποσοστά ήταν πάντα πολύ υψηλά. Τον τελευταίο καιρό έχουν πέσει λίγο. Έχω βγάλει τα συμπεράσματά μου για αυτή την πτώση και πιστεύω πως πρέπει να αποφασίζουμε από κοινού για αυτό το ζήτημα. Αν εκλεγώ θα υπάρξει μεγάλη συζήτηση, ώστε να εστιάσουμε στα αίτια της πτώσης και να μεταβάλουμε το σκηνικό. Πρώτη μας αποστολή είναι να ανεβάσουμε τα ποσοστά της Νέας Δημοκρατίας στο Νομό μας. Ενδιαφέρομαι για την ΔΕΕΠ, διότι ο Νομός μας εκλέγει τρεις αξιόλογους βουλευτές με την Νέα Δημοκρατία. Ευελπιστώ να γίνουν τέσσερις. Έχουμε έναν γενικό γραμματέα. Γιατί να μην έχουμε τρεις; Έχουμε έναν στην πολιτική επιτροπή. Γιατί να μη γίνουν περισσότεροι; Γιατί να μην έχουμε έναν ή περισσότερους υπουργούς;
Κάτι άλλο που θα κάνω όταν εκλεγώ πρόεδρος της ΔΕΕΠ, είναι να γυρίζω από σπίτι σε σπίτι, για να μάθω τα προβλήματα του κόσμου. Μου αρέσει να βοηθάω τον κόσμο και με τιμά όταν οι άνθρωποι θεωρούν, ότι μπορώ να τους βοηθήσω. Και γιαυτό είμαι υποψήφιος για αυτή τη θέση. Θέλω να προσεγγίσω όλους όσους νιώθουν, ότι το κόμμα τους έχει ξεχάσει και να τους μεταπείσω να γυρίσουν πίσω.
Ποιες καινοτόμες ιδέες θα φέρετε στο πολιτικό προσκήνιο;
Μπορώ να σας υποσχεθώ ότι προγραμματισμένα θα πηγαίνω μια φορά το δίμηνο στην Αθήνα. Πέραν αυτού έχω επιλέξει οι άνθρωποι που με πλαισιώνουν, να εξειδικεύονται σε κάποιον συγκεκριμένο τομέα. Άλλος για τα οικονομικά, άλλος για στρατιωτικά ζητήματα και γενικότερα ο καθένας θα επικεντρώνετε στον τομέα του. Επιπλέον, θα εστιάσω στην ομαδικότητα. Δεν θα φτιάξουμε μια προσωποπαγής ΔΕΕΠ. Θέλω τα πάντα να γίνονται συλλογικά. Να μην εξαρτώνται μόνο από την απόφαση του προέδρου. Θα δέχομαι τα επιχειρήματα όλων των μελών και έπειτα θα συναποφασίζουμε. Αν χρειαστεί ακόμη και με ψηφοφορία. Ακόμη σκοπεύω, να συνεργαστώ με όλα τα υποψήφια μέλη. Χαίρομαι όταν υπάρχει πρόθεση για συνεργασία.
Τελικό σχόλιο
Στο χώρο της Νέας Δημοκρατίας υπάρχουν αξιόλογοι άνθρωποι που μπορούν να διαπρέψουν σε όλες τις θέσεις. Το κύριο μέλημά μου είναι, να προωθήσουμε κομματικά στελέχη ένα σκαλί πιο πάνω στην κυβέρνηση. Είναι μια προσωπική φιλοδοξία μου. Δυστυχώς κάτω στην Αθήνα δεν γνωρίζουν την αξία τον στελεχών μας. Αυτό οφείλουμε και πρέπει να το αλλάξουμε. Θα ήταν καλό, να υπάρξει μια νέα προσέγγιση, για να προωθηθούν τα στελέχη μας.
Εύχομαι να πάνε όλα δεξιά!
