Εκ Βελγίου τα βέλη.
Τα σύνορα χιλιόμετρα και οι φρουροί ολίγοι,
η Πολιτεία πένεται και ο ασκός ανοίγει,
ο Αίολος το θέλησε θύελλα να ξεσπάσει
κι οι Έλληνες, ευαίσθητοι, αναλαμβάνουν δράση.
Σαλπάρει το Λιμενικό, ξοπίσω του νησιώτες,
αδάμαστοι Μυτιληνιοί κι ατρόμητοι Σαμιώτες
βουτάν στο αρχιπέλαγο που μαίνεται οργίλο,
να πνίξει αδιάκριτα κάθε εχθρό ή φίλο.
Εκ Βελγίου τα βέλη.
Τα σύνορα χιλιόμετρα και οι φρουροί ολίγοι,
η Πολιτεία πένεται και ο ασκός ανοίγει,
ο Αίολος το θέλησε θύελλα να ξεσπάσει
κι οι Έλληνες, ευαίσθητοι, αναλαμβάνουν δράση.
Σαλπάρει το Λιμενικό, ξοπίσω του νησιώτες,
αδάμαστοι Μυτιληνιοί κι ατρόμητοι Σαμιώτες
βουτάν στο αρχιπέλαγο που μαίνεται οργίλο,
να πνίξει αδιάκριτα κάθε εχθρό ή φίλο.
Η θάλασσα, λέει ο λαός, γυρεύει παλληκάρια
και το Αιγαίο, ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., ανήκει εις τα ψάρια,
ξεχνώντας πως ζητούν κι αυτά ανθρώπους να τραφούνε,
όπως γιατροί στους ασθενείς ψαράκι συνιστούνε.
Τι θάλασσα και τι στεριά, ο ένας τρώει τον άλλο,
τους Έλληνες, Αυστριακοί, κοιτάζουν, εν εξάλλω,
που σώζουνε τους πρόσφυγες, αντί να τους αφήσουν
να κατεβούνε στον βυθό, τα ψάρια να ταΐσουν.
Ύστερα, Βέλγος υπουργός τα χώνει στον Μουζάλα,
προτείνει Σύριων «push back» και όποιον πάρει η μπάλα,
Ευρώπη να τους χαίρεσαι τέτοιους πολιτισμένους,
η Ρωμιοσύνη μάχεται για ναυαγούς σωσμένους.
Έτσι, εταίροι – δανειστές ή άλλοι προηγμένοι
μηδέποτε φιλάλληλοι και πάντα τσαντισμένοι
με την Ελλάδα π’ αμελεί τα δέοντα να πράξει,
αφήστε μας στον πόνο μας και «άι σιχτίρ!», εντάξει;
Αναγνώστες μου, σιγά μην άφηνε ο εμπειροτέχνης πολιτικός αναλυτής, θείος Αφεντούλης, αναπάντητο το απάνθρωπο και κατά παράβαση κάθε εννοίας δικαίου της θάλασσας, θα προσθέταμε, «push back» του Βέλγου υπουργού Μετανάστευσης, Τέο Φράνκεν, που άφησε ενεό τον Έλληνα ομόλογό του, Γιάννη Μουζάλα, στο Άμστερνταμ, ένθα η σύνοδος της ΕΕ επί του προσφυγικού, εκπνέοντας ο Γενάρης.
Βέβαια, ολίγου χρόνου διελθόντος, ο σκληρός, ίνα μη τι χείρον εκστομίσωμεν, ανακάλεσε, κατόπιν προσταγής του Πρωθυπουργού, Σαρλ Μισέλ, αληθώς υποθέτουμε, ολκής η γκάφα γαρ, τα περί ρίψης των απελπισμένων στη θάλασσα, μπας κι επαναπατριστούν κολυμπώντας, τα «push back» μέσα!
Ναι, για(!), οπότε η στήλη επιμένει στο έμμετρο καταχέριασμα μέχρι τελευταίας κεραίας, αφού αντιπαθούμε τις ανακλήσεις, ως γνωστόν, ακούστε και τον μικροσυνταξιούχο, «Μήτσο», αναφωνούντα:
Κακούργα προσφυγιά.
Κακά τα ψέματα. Όταν το κολέγιο των επιτρόπων απειλεί τη χώρα μας με αποβολή από τη συνθήκη Σένγκεν, αν δεν υλοποιήσει τα συμπεφωνημένα εντός τριμήνου, τα δικά μας σχόλια περισσεύουν, όσο να πείτε, και το χειρότερο;
«Η συνθήκη Σένγκεν κινδυνεύει, η Ευρώπη κινδυνεύει, η Ευρώπη φοβάται.
Ανησυχώ!», δήλωσε σε ελεύθερη απόδοση, από τηλεοράσεως, ο αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γιάννης Μουζάλας, που κάτι παραπάνω ξέρει, για να μην ξεχνιόμαστε, κι ως εκ τούτου ο «Μήτσος», φοβούμενος μήπως πάθουμε καμιά αναπάντεχη νίλα, πάνω που πάμε να γλιτώσουμε το «Grexit», χτύπα ξύλο(!), δράττεται της ευκαιρίας να γράψει τον επίλογο σε παράφραση, Κώστα Βίρβου, άδοντας:
Κακούργα μετανάστευση,
κακούργα προσφυγιά
διώχνεις από τον τόπο τους
τα πιο καλά παιδιά.
Στις φάμπρικες της Γερμανίας
και στου Βελγίου τις στοές
ζητούν κορμιά που θα δουλεύουν
αμίλητα σαν μηχανές.
Φράχτες σηκώνει η Αυστρία
και η Τσεχία φοβική
αμήχανη η Ολλανδία,
πόσες ψυχές πονούν κι εκεί.
Κάνε κουράγιο μετανάστη
και η Ελλάδα θα σταθεί
να βρεις μια μέρα το γιατάκι
που θα σου δώσει θαλπωρή.
Άκουσαν οι κυβερνώντες; Αν όχι, καιρός να πέσουν με τα μούτρα στη δημιουργία των κέντρων φιλοξενίας, καθότι οι ευρωπαίοι αγρίεψαν και «οι καιροί ου μενετοί».
Συνεννοηθήκαμε;…
-Ω-
