Γράφει ο Κώστας Δαλακιουρίδης.
Χαμός στο πολιτικό σκηνικό εν όψει των προσεχών εκλογών. Τα κόμματα ρίχνουν δίχτυα ρίχνουν παραγάδια σέρνουν τσαπαρί ενώ οι βουλευτές δουλεύουν με αγκίστρι και δόλωμα. Όλοι προσπαθούν να ξεγελάσουν τους ψηφοφόρους-χάνους ώστε να πιαστούν και μετά τις εκλογές να πάνε στο τηγάνι της εφορίας.
Τα μεγάλα κόμματα έχουν δίχτυα που τα λένε ιδεολογίες αλλά δεν λεν όχι και σε άλλους τρόπους. Καθετί που φέρνει ψήφους είναι νόμιμο. Εκείνη πάντως που φέρνει μεγάλες ψαριές είναι η διάκριση σε δεξιά και αριστερά και σκοτώνεται ο κοσμάκης για ένα αδειανό πουκάμισο αφού δεν υπάρχει τίποτε μέσα του.
Πίσω στα παρασκήνια παίζεται το δράμα του σύγχρονου κόσμου. Το χάσμα μεταξύ πλούσιων και φτωχών έχει γίνει αβυσσαλέο. Οδεύουμε ολοταχώς στον μεσαίωνα. Όπως γράφει ο Ουμπέρτο Έκο στο δοκίμιό του «ζώντας στον νέο Μεσαίωνα», ο καπιταλισμός παίρνει ένα χαρακτήρα όλο και πιο φεουδαρχικό με μια κοινωνία χωρισμένη σε φρουρούμενους από ιδιωτικούς στρατούς και τεχνολογικά μαραφέτια πλούσιους και μιλιούνια «δουλοπάροικους» των εταιρειών και νομάδες «ελεύθερους επαγγελματίες». Αλλά η διάκριση πάει και στο πολιτισμικό με την ελίτ να καλλιεργεί το κείμενο και τη λογική και μια μάζα να τρέφεται με μια προπαγανδιστική θάλασσα από εικόνες ώστε να άγεται και να φέρεται από τα εν πολλοίς υποβολιμαία συναισθήματα.
Φυσικά όσοι έχουν τον πλούτο και τη δύναμη θέλουν να τα αυξήσουν και τα καταφέρνουν θαυμάσια με την αντιπροσωπευτική δημοκρατία.
-Τι θέλουν στη Παλαβολάνδη;
– Να ξεφορτωθούν στην δεξιά κυβέρνηση και να βάλουν αριστερά!
– Ποιος υποδύεται τον αριστερό εκεί;
– Ο επαναστάτης Μαύρος Πητ!
– Ωραία να τον φωνάξουμε να μάθει τον ρόλο του.
– Να τον στείλουμε στο Σικάγο είναι σαΐνια εκεί.
– Στα μουλωχτά όμως. Δεν θα ζυγώνει στην εξουσία αλλά μόνο στα παράκεντρά της.
– Σωστά θα σου κάνουμε ένα αριστεροδεξιόζερβο που θα γλύφεις τα δάχτυλά σου. Θα είναι αριστερός όπως τον κοιτάζουν και δεξιός όπως τους κοιτάζει. Τι άλλο θέλουν; Θα έχουν την κυβέρνηση που θέλουν, αλλά το τι θα κάνει αυτή η κυβέρνηση θα το κανονίζουμε εμείς.
– Σοφά. Να μην τα θέλουν όλα δικά τους. Θα κάνουν αυτοί το κέφι τους κι εμείς το δικό μας. Κι αφού έχουμε διαφορετικά ενδιαφέροντα έχουμε μια περίπτωση win win που είναι όλοι κερδισμένοι! Δηλαδή θα κερδίσουν σε συναισθήματα κι εμείς σε δύναμη.
Ας έλθουμε τώρα στα δικά μας. Όπως και να το κάνουμε, η διαίρεση δεξιά αριστερά δεν έχει στον σύγχρονο κόσμο καμιά έννοια γι’ αυτό και η Φώφη μετά τις εκλογές μπορεί να πάει όπου θέλει χωρίς να κάνει σκόντο στα πιστεύω της! Φυσικά όπου υπάρχει αντίθεση (αριστερά-δεξιά, μνημονιακοί-αντιμνημονιακοί) θα υπάρχει πόλωση και θα μας βάζουν να σκοτωνόμαστε ώστε να ζουν αυτοί καλά κι εμείς χειρότερα. Αν συνεχίσει αυτή η κατάσταση, το μέλλον της όποιας έστω κολοβής δημοκρατίας δεν φαίνεται ανθηρό. Τα κράτη γίνονται όλο και περισσότερο συγκεντρωτικά και υπακούν σε πιο συγκεντρωτικές δομές που διευθύνον τον σύγχρονοι κόσμο. Τα πιο υποανάπτυκτα πολιτικά, θα καταλήξουν στον παλιό αυτοκράτορα με την δωδεκάδα του (τους μυστικοσυμβούλους) και τη βουλή σαν μια σκηνή θεάτρου όπου οι ατάλαντοι θα βγάζουν το άχτι τους.
Κώστας Δαλακιουρίδης.
