Αυταπάτες και στις καυτές πατάτες.

Σφήνες του Αφεντούλη

Αναγνώστες μου, επειδή τα αναθερμασμένα γεώμηλα του τίτλου, ψημένα βιαστικά στη φωτιά του ολιγόωρου Eurogroup της 26^ης του περασμένου Γενάρη, όπου οι διαφωνούντες για τη βιωσιμότητα του αδηφάγου Θεσμοί των κηδεμόνων μας συμφώνησαν ασμένως σε ότι αφορά την επιβολή επί πλέον μέτρων και μετά τη λήξη του τρίτου σωτηρίου προγράμματος, υπενθυμίζουμε, δεν κρίνονται κατάλληλα προς βρώση, όσο να πείτε, καθόσον «γκλιακ»(!), μισό, ο εμπειροτέχνης πολιτικός αναλυτής, θείος Αφεντούλης, να καλέσει τον έχοντα από χτεσινών «σφηνών» υποσχεθεί χρησμοδοσία επί της εκβάσεως της δευτέρας αξιολογήσεως, πενόμενο χαμηλοσυνταξιούχο, «Μήτσο», να βγάλει την πετσέτα που έδεσε περί τον λαιμό, ορεγόμενος πατατοκεφτέδες, προκειμένου να μεταδώσει:

Λακτίσματα.

Κακά τα ψέματα, αναγνώστες μου. Με το «πινγκ – πονγκ» της «καυτής πατάτας» διευθέτησης του Χρέους καλά να κρατεί μεταξύ ΔουΝουΤου και ευρωπαίων η προσδοκία των διαβλεπόντων ταχεία ποσοτική χαλάρωση, «QE» στο πιο χρηματοπιστωτικό, μάλλον αποτελεί ψευδαίσθηση, όπως εισαγωγικά προαναφέραμε.

Ως εκ τούτου καλοί οι πατατοκεφτέδες, δεν λέμε, αλλά οι νοστιμιές μάραναν όλους εμάς τους πιο αδύναμους, που είτε φταίμε είτε όχι, δύσκολα θα γλιτώσουμε τις θυσίες, βοήθειά μας;

Δεν νομίζω(!), κι αντί άλλης αποδείξεως, ιδού ο φιλελεύθερος αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Κυριάκος Μητσοτάκης, διαμηνύων: «Η κυβέρνηση παίζει την τύχη της Ελλάδας στα ζάρια», κατά το κοινώς λεγόμενο.

Τύχη, δυστυχώς, προδιαγεγραμμένη εις βάρος μας, όταν ο αείμνηστος ιδρυτής της μεγάλης κεντροδεξιάς παράταξης, Κωνσταντίνος Καραμανλής, έχει αποφανθεί: «Κάθε δέκα χρόνια η Ελλάδα κλωτσάει την τύχη της», άκουσες «Μήτσε»;

«Χωρίς το κατιτίς να κολατσίσουμε, τι να πούμε τι, τι να τραγουδήσουμε, σε “χρυσή τομή”  πώς να καταλήξουμε;» διερωτήθηκε ο πενόμενος, σε παράφραση παλαιότερης επιτυχίας του Μανώλη Μητσιά, αναγνώστες μου, και με το δίκιο του, υπερθεματίζουμε, κατόπιν των δηλώσεων του δόκτορος Σόιμπλε περί μη τηρήσεως των συμπεφωνημένων, όταν το ημέτερο κουβέρνο ισχυρίζεται: «Κάναμε τα μαθήματά μας εδώ και καιρό».

Όμως, με τη σύζυγο, κυρία «Μήτσαινα», να δίνει ανησυχητική χροιά στους ανωτέρω προβληματισμούς, ικετεύοντας:

Σε παρακαλώ πες μου αν θέλεις κάτι,

ως πότε θα τη βγάζουμε με ψωμί κι αλάτι;

Σε παρακαλώ πες μου κάτι ακόμα,

«Grexit» αναβίωσε κι έχεις γίνει λιώμα,

έξω από δω και μακριά, μας χτικιάσανε πια(!),

τι να έκανε κι ο άντρας ο σκληρός, αναγνώστες μου;

Λύγισε κι επηρεασμένος από του πεπρωμένου τα καμώματα διασκεύασε τυχερή δημιουργία του Κώστα Βίρβου, πρώτη εκτέλεση σερ Μπιθί, άδοντας:

Θεσμοί, ειρήνη υμίν, φτάσαμε στο αμήν.

Ρίξε μια ζαριά καλή και για μένα δανειστή,

φέρε και καμιά εξάρες, φτάνουν πια ντόρτια και δυάρες,

φτάνουν πια τόσοι καημοί.

Μέτρο και λαβωματιά κι είν’ τα δανεικά φωτιά,

πού να πω τα βάσανά μου, πού να πω τα μυστικά μου,

πού να ψάξω γιατρειά;

Να ‘χω νόμισμα ευρώ, γιατί πρέπει να πονώ,

έφτασε η ψυχή στο στόμα, μ’ ένα ασσόδυο ακόμα

χρεοκόπησα θα πω,

κι αν δεν ρίξεις δανειστή τώρα μια ζαριά καλή,

πρόσεξε με τη στραβή, η ευρωζώνη μη χαθεί,

προειδοποίησε ο «Μήτσος», αναγνώστες μου, κι όσο για την τύχη μας; Παρότι αυταπατόμαστε, συγγνώμη, κοιμόμαστε, δουλεύει, ως γνωστόν, και ποιος ξέρει; 

Η επί του Χρέους ημών διαβούλευση των Θεσμών, αν δεν μας βγάλει σε εκλογές, το ξέφωτο θα φέρει, ελπίζουμε!…

-Ω-