Τα “πράσινα” τιμολόγια στα οποία παραμένει η πλειονότητα των καταναλωτών είναι σχετικά ακριβότερα, χωρίς ωστόσο μεγάλες διαφορές, αλλά έχουν το πλεονέκτημα ότι παρέχουν στον καταναλωτή ορατότητα για την τιμή που πληρώνουν καθώς οι χρεώσεις κάθε μήνα ανακοινώνονται προκαταβολικά, την 1η κάθε μήνα.
Τα στοιχεία για την εξέλιξη των τιμών προέρχονται από το εργαλείο σύγκρισης των τιμολογίων ρεύματος της Ρυθμιστικής Αρχής (ΡΑΑΕΥ) για το διάστημα Ιανουαρίου – Ιουνίου οπότε εφαρμόστηκε για πρώτη φορά το “πράσινο” τιμολόγιο προκειμένου να γίνει ομαλά η μετάβαση στο περιβάλλον χωρίς επιδοτήσεις που ίσχυσαν κατά την περίοδο της ενεργειακής κρίσης.
Τα στοιχεία δείχνουν ότι με εξαίρεση τον Ιανουάριο οπότε το φθηνότερο τιμολόγιο ήταν μπλε, τους επόμενους πέντε μήνες οι φθηνότερες προσφορές από τους παρόχους εντάσσονταν στο “κίτρινο” τιμολόγιο. Από τα ίδια στοιχεία προκύπτει επίσης ότι κατά το πρώτο πεντάμηνο οι τιμές του ρεύματος υποχώρησαν.
Βασικές αιτίες της πτώσης ήταν η σχετικά χαμηλή ζήτηση λόγω του ήπιου χειμώνα και των φυσιολογικών θερμοκρασιών που επικράτησαν την άνοιξη, η αυξημένη συμμετοχή των ανανεώσιμων πηγών στην κάλυψη του φορτίου και η συγκράτηση των τιμών του φυσικού αερίου σε επίπεδα χαμηλότερα από πέρυσι, παρά την άνοδο που καταγράφεται το τελευταίο διάστημα.
Οι συνθήκες έχουν αλλάξει το καλοκαίρι καθώς η ζήτηση αυξάνεται και οι θερμικές μονάδες συμμετέχουν περισσότερο στην κάλυψη του φορτίου. Η μέση τιμή χονδρικής της ηλεκτρικής ενέργειας κατά το πρώτο 20ήμερο του Ιουνίου διαμορφώθηκε στα 97 ευρώ ανά μεγαβατώρα, έναντι 81 ευρώ το Μάιο και 60 τον Απρίλιο. Αυτό σημαίνει ότι – αν δεν αλλάξει η εικόνα ως το τέλος του μήνα – τα κυμαινόμενα τιμολόγια (πράσινα και κίτρινα) του Ιουλίου θα είναι αυξημένα.
Όπως ανέφερε ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Θόδωρος Σκυλακάκης, η εποχικότητα – εξαιτίας της υψηλής συμμετοχής των ΑΠΕ – θα κυριαρχεί στο εξής στο ηλεκτρικό σύστημα, με υψηλότερες τιμές τα καλοκαίρια, χαμηλότερες το Φθινόπωρο και την Άνοιξη και μεσαίες τιμές τον χειμώνα ανάλογα με τον καιρό.
Σύμφωνα με παράγοντες του ενεργειακού χώρου, οι καταναλωτές θα μπορούσαν να προσαρμόσουν ανάλογα την στρατηγική τους:
- Είτε επιλέγοντας κυμαινόμενα τιμολόγια με χαμηλότερες χρεώσεις ορισμένους μήνες και υψηλότερες τους άλλους,
- Είτε στρεφόμενοι στα σταθερά, τα οποία κατά τις περιόδους γενικής πτώσης των τιμών υποχωρούν επίσης (π.χ. τον Απρίλιο υπήρχε στην αγορά σταθερό τιμολόγιο εξάμηνης διάρκειας στα 8,8 σεντς ανά κιλοβατώρα). Τα σταθερά προστατεύουν από τις αυξήσεις αλλά δεν επιτρέπουν στον καταναλωτή να επωφεληθεί από τις μειώσεις κατά τη διάρκεια ισχύος τους. Επιπλέον σε αντίθεση με τα πράσινα και κίτρινα τιμολόγια εμπεριέχουν ρήτρα πρόωρης αποχώρησης αν ο καταναλωτής επιλέξει να “σπάσει” το συμβόλαιο πριν τη λήξη του.
Κ. Βουτσαδάκης
