Φέτος τα Χριστούγεννα τα νιώθουμε διαφορετικά. Ο κόσμος γύρω μας μοιάζει να στενάζει. Πόλεμοι που δεν τελειώνουν, κοινωνίες που
διχάζονται, ανασφάλεια για το αύριο, οικονομική πίεση, αβεβαιότητα και αδιέξοδα.
Μια σιωπηλή αλλά πραγματική αγανάκτηση πλανάται στον αέρα — όχι πάντα με κραυγές, αλλά με βαριά βλέμματα, κουρασμένες καρδιές και ερωτήματα που μένουν αναπάντητα.
Μέσα σ’ αυτήν τη πραγματικότητα, τα Χριστούγεννα δεν έρχονται για να ωραιοποιήσουν την κατάσταση ούτε για να μας αποσπάσουν από τον πόνο του κόσμου.
Έρχονται για να μας θυμίσουν κάτι βαθιά ουσιαστικό και ανατρεπτικό:
Ο Θεός δεν έμεινε μακριά από τον πόνο μας. Απεναντίας, έκανε τα πάντα για να τον βιώσει.
Ο Θεός μπήκε στην ιστορία, όχι ως ισχυρός κατακτητής, αλλά ως ευάλωτο βρέφος. Γεννήθηκε σε φτώχεια, σε ένα περιβάλλον αβεβαιότητας και περιθωριοποίησης. Από την πρώτη στιγμή ταυτίστηκε με τους ασήμαντους, τους αφανείς, τους παρακρατιανούς. Και δεν είναι τυχαίο ότι οι πρώτοι που άκουσαν το χαρμόσυνο μήνυμα της γέννησής Του δεν ήταν οι ισχυροί ή οι μορφωμένοι, αλλά οι βοσκοί — οι πιο απλοί της κοινωνίας.
Αυτός ο ίδιος Θεός απευθύνει και σήμερα την πρόσκληση της αγάπης Του μέσω του Υιού Του στους σύγχρονους «βοσκούς» της ζωής:
- στον ηλικιωμένο που δυσκολεύεται να βγάλει τον μήνα και νιώθει πως ξεχάστηκε,
- στον νέο που ξενιτεύεται αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο,
- σ’ εκείνον που αγωνίζεται για δικαίωση, αλλά συναντά τοίχους και αδιέξοδα,
- σ’ αυτόν που χάνει το σπίτι του από τις βόμβες και τον πόλεμο,
- στη μητέρα που πασχίζει να μεγαλώσει τα παιδιά της με αξιοπρέπεια,
- στον πατέρα που δουλεύει ασταμάτητα και όμως δεν νιώθει ασφαλής,
- σε κάθε άνθρωπο που στενάζει, ελπίζει και αντέχει.
Τα Χριστούγεννα μας διαβεβαιώνουν ότι ο Θεός βλέπει, ακούει και συμπορεύεται. Ότι δεν είναι ένας μακρινός παρατηρητής, αλλά ο Εμμανουήλ — «ο Θεός μαζί μας».
Μέσα στην παράξενη εποχή μας, τα Χριστούγεννα μας καλούν να κρατήσουμε ζωντανή την ελπίδα σε έναν Θεό που έγινε «ένας από εμάς», για να είναι αιώνια μαζί μας.
Η δική Του παρουσία μεταμορφώνει την πραγματικότητα:
- εκεί όπου υπάρχει φόβος, γεννιέται ελπίδα,
- εκεί όπου υπάρχει σκοτάδι, ανάβει φως,
- εκεί όπου υπάρχει ξενιτιά, ανοίγεται ένα σπίτι.
Ένα σπίτι φωτεινό και ασφαλές — το σπίτι του Πατέρα.
Καλά και ειρηνικά Χριστούγεννα και ελπιδοφόρο και ευλογημένο το Νέο ΄Ετος σε όλους.
Αιδέσιμος Νίκος Σταμούλης
Ποιμένας
της Ελληνικής Ευαγγελικής Εκκλησίας Κατερίνης
