Κάθε χρόνο στη χώρα μας ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας αναθεωρείται, βελτιώνεται και εκσυγχρονίζεται.
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Και κάθε χρόνο τα τροχαία ατυχήματα, οι εκατοντάδες νεκροί και οι ανάπηροι, συνεχίζουν να αφήνουν στην άσφαλτο την τελευταία πνοή και το αίμα τους. Μια ολόκληρη κωμόπολη θάνατοι, και μια ολόκληρη διπλάσια ή τριπλάσια κωμόπολη ανάπηροι. Το έχουμε στο DNA μας να παρανομούμε. Όπως λέει και η παλιά παροιμία, «του Έλληνα ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει».
Ο ζυγός ήταν παλιά ένα σκληρό μακρύ ξύλο που έβαζαν οι γεωργοί στο σβέρκο των βοδιών, όταν όργωναν το χωράφι με αλέτρι, για να τα ελέγχουν να πηγαίνουν ίσια. Από αυτό βγήκε και η έκφραση ότι επί 400 χρόνια είχαμε στο σβέρκο μας την τουρκική καταπίεση, τον τουρκικό ζυγό. Το 1821 επαναστατήσαμε και αποτινάξαμε τον τουρκικό ζυγό, αλλά μάς έχουν απομείνει μερικά κουσούρια από τότε μέχρι σήμερα. Δεν μάς αρέσουν οι νόμοι και οι διαταγές. Κι αυτό φαίνεται πολύ ξεκάθαρα στον τρόπο με τον οποίο οδηγούμε το αυτοκίνητο μας.
Το 76% των Ελλήνων οδηγών μιλάει στο τηλέφωνο και συνολικά το 84% χρησιμοποιεί το smartphone κατά τη διάρκεια της οδήγησης. Αυτό ήταν ένα από τα σημαντικότερα επίσημα στοιχεία που ανέδειξε η έρευνα του Ευρωβαρόμετρου του 2023, επιβεβαιώνοντας ότι τα τελευταία χρόνια οι Έλληνες όχι μόνο μιλούν στο κινητό τηλέφωνο, αλλά συμμετέχουν ακόμη και σε βίντεο εν κινήσει. Η έρευνα έγινε από το ίδρυμα Fondation VINCI Autoroutes και διενεργήθηκε από το Ινστιτούτο Ipsos σε 12.400 άτομα από 11 ευρωπαϊκές χώρες. Μάλιστα έδειξε ότι το 92% των Ελλήνων οδηγών θεωρεί ότι οι άλλοι οδηγοί είναι επικίνδυνοι, ενώ παράλληλα 8 στους 10 υπερβαίνουν το όριο ταχύτητας.
Το 9% των Ελλήνων οδηγών παραδέχεται ότι οδηγεί σε κατάσταση μέθης, ενώ το 15% έχει προκαλέσει ατύχημα εξαιτίας της υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ.
Ένας στους δέκα οδηγούς έχει οδηγήσει έχοντας καπνίσει κάνναβη ή έχει χρησιμοποιήσει άλλες ναρκωτικές ουσίες.
Όσον αφορά στην υπνηλία κατά την διάρκεια οδήγησης το 26% των Ελλήνων οδηγών επιβεβαιώνει ότι έχει αποκοιμηθεί έστω και για ελάχιστα δευτερόλεπτα στο τιμόνι, ενώ στους 2 στους 10 οδηγούς έχει εμπλακεί ή παραλίγο να είχε ατύχημα εξαιτίας της υπνηλίας.
Οι Έλληνες οδηγοί είναι ευέξαπτοι και το 63% να παραδέχεται ότι διαπληκτίζεται με τους άλλους οδηγούς.
Το 60% κορνάρει άσκοπα.
Το 24% κατεβαίνει από το αυτοκίνητο για να διαπληκτιστεί.
Όσον αφορά τα όρια ταχύτητας, 8 στους 10 Έλληνες οδηγούς υπερβαίνουν το όριο ταχύτητας. Δηλαδή, σχεδόν όλοι.
Επίσης το 44% δεν φορά ζώνη ασφαλείας κατά τη διάρκεια της οδήγησης.
Σχεδόν 6 στους 10 Έλληνες οδηγούς δεν τηρούν τις αποστάσεις ασφαλείας (που είναι τουλάχιστον 50 μέτρα) και έχουν την τάση να κολλούν στο προπορευόμενο όχημα σε μερικά μόνο μέτρα, π.χ.3-4..
Το 46% ρυθμίζει το GPS οδηγώντας.
Το 25% στέλνουν και/ή διαβάζουν SMS ή e-mails
Το 4,17% έχει μπει και έχει οδηγήσει στη δεξιά λωρίδα έκτακτης ανάγκης ή έχει ανέβει στο κράσπεδο εξαιτίας μιας στιγμής απροσεξίας ή υπνηλίας.
Επίσης έχει κάνει προσπέραση από δεξιά.
Το 55% δεν χρησιμοποιεί το φλας για να προσπεράσει ή να αλλάξει κατεύθυνση,
Το 21% παρκάρει παράνομα, όπου βρει, σε πεζοδρόμια, κλείνοντας την ορατότητα σε διασταυρώσεις, ακόμα και σε διαβάσεις πεζών ή ΑΜΕΑ.
Εάν σε μια άλλη χώρα, για παράδειγμα τη Γερμανία ή τη Σουηδία παραβιάσεις τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, την άλλη μέρα έρχεται στο σπίτι σου – με κοινοποίηση στο κινητό σου – το τσουχτερό πρόστιμο, το οποίο έχει αφαιρεθεί αυτόματα από τον τραπεζικό σου λογαριασμό. Κι αν σε πιάσει η τροχαία στο δρόμο, εκτός από το φοβερό πρόστιμο, επιτόπου αφαίρεση του διπλώματος οδήγησης, την άδεια κυκλοφορίας και τις πινακίδες, και μετά από 2 χρόνια ξαναδίνεις εξετάσεις.
Εδώ σε μας οι παρανομίες μας δεν έχουν τέλος. Παραβίαση του κόκκινου σηματοδότη, ρίχνουμε τα αποτσίγαρα από το παράθυρο στο δρόμο, δεν έχουμε πυροσβεστήρα, ούτε μικρό ιατρείο, τα μηχανάκια κυκλοφορούν στον πεζόδρομο ανάμεσα και ξυστά από καροτσάκια με μικρά παιδιά, κλπ. κλπ. Και ψάχνουμε να βάλουμε «μέσον» για να μας σβήσει την κλήση και το πρόστιμο.
Γενικά, ως λαός μας αρέσει η παρανομία. Κι όλα δείχνουν ότι δεν θα γίνουμε ποτέ άνθρωποι, να σεβόμαστε τον εαυτό μας και τους άλλους. Και θα θρηνούμε τους νεκρούς και τους ανάπηρους.
Πριν λίγο καιρό η τροχαία σταμάτησε για έλεγχο έναν που οδηγούσε μηχανάκι και δεν φορούσε κράνος στο κεφάλι, αλλά το είχε περασμένο πρόχειρα στο χέρι του, στον αγκώνα. Στην παρατήρηση, γιατί δεν το φοράει, απάντησε,
– Πριν από μερικές μέρες όπως οδηγούσα έχασα την ισορροπία, έπεσα κάτω στην άσφαλτο και χτύπησα άσχημα το χέρι μου στον αγκώνα. Γι’ αυτό το βάζω το κράνος εκεί, για να το προφυλάξω!
Πριν από πολλά χρόνια στην περιοχή Πιερίας οι περισσότεροι καλλιεργούσαν και έκαναν εξαγωγές ροδάκινα, εκείνη την ποικιλία red heaven με την εκπληκτική γεύση και το θεϊκό άρωμα. Ο θείος μου λοιπόν, Ανέστης, μού διηγήθηκε την εξής ιστορία: Με το αυτοκίνητο του έκανε μια παράβαση και τον έγραψε ο τροχονόμος. Την άλλη μέρα φόρτωσε 10 τελάρα τα καλύτερα ροδάκινα γιαρμάδες και τα πήγε στον διοικητή, λέγοντας,
– Εμείς οι παραγωγοί μέρα-νύχτα δουλεύουμε σκληρά και προσπαθούμε να στηρίξουμε την εθνική οικονομία, να κάνουμε εξαγωγές στη Γερμανία, να φέρουμε συνάλλαγμα στη χώρα μας, και καμιά φορά από την κούραση και την απροσεξία μπορεί να κάνουμε και καμιά μικροπαράβαση…
